ตามหัวข้อเลยค่ะ เรากำลังจะขึ้นม.6เร็วๆนี้แล้ว ซึ่งใกล้ถึงเวลา(จริงๆก็ถึงแล้วแหละ)ว่าต้องเลือกเรียนคณะอะไร ม.อะไร ส่วนตัวเรา เรามีความชอบและความสามารถในการทำ อาหาร เบเกอรี่ และ วาดรูป(ได้ทุกแนว) เราเคยบอกกับแม่เมื่อก่อนว่า เราอยากเป็น จิตรกร แม่เราก็มักจะว่าเราบ่อยๆว่า "ไส้แห้ง" "ขายรูปกินไปวันๆ" พอโตมาในระดับนึงมันก็ย้อนกลับไปคิด เอ่อ มันก็จริงแหละ ฝีมือเราเองก็ไม่ได้ดีเลิศหรือมีอะไรน่าโดดเด่น เราเลยเลือกสายอาหารไปเลยค่ะ "เราคิดว่า จบมายังไงก็มีงานทำ" อาหารมันขายออกได้เรื่อยๆแน่นอน ตอนแรกก็ตกลงกันแล้ว ว่าจะเรียนสายนี้ จบออกมาจะเป็นเชฟ แม่ พ่อก็ตกลงนะคะ แต่จู่ๆวันนี้ แม่ก็พูดขึ้นว่า รับราชการก็ดีนะลูก ทีแรกเราก็เบินหน้าหนีนะคะ คือเราไม่อยากรับ เราไม่ชอบ แม่ก็พูดต่อว่า "ลูกรู้ไหม ราชการไม่อดตาย เบิกได้ ทุกคนในครอบครัวได้หมด บางทีสิ่งที่ลูกชอบมันอาจไม่เป็นผลดี แต่สิ่งที่ลูกไม่ชอบ มันอาจจะให้ผลผลิตที่งามแก่ลูก"คือเราเข้าใจนะคะว่าราชการดียังไง แต่แบบ ทำไมเราต้องเอาความฝันไปทิ้ง เพื่อไปรับสิ่งที่เราไม่ชอบเพื่อทุกคน อันนี้ไม่ได้แช่งนะคะ สักวันพ่อแม่ก็ต้องตาย อาจจะพรุ่งนี้หรือวันนี้ แต่ทำไมพวกท่านต้องเอาแต่ชื่นชมข้าราชการ มันมีดีแค่ตรงเบิกได้ทั้งครอบครัวแค่นี้ แล้วอาชีพอื่นๆมันไม่ดีใช่ไหมคะ เพราะมันเบิกไม่ได้