สวัสดีค่ะ จะพยายามสรุปคร่าวๆนะคะ คือ เริ่มเรื่องมันเกิดจากการที่เราไปออกกำลังกายกับแม่และมีป้าๆด้วย แบบ จะมีบ้านป้าคนนึงมีที่ออกกำลังกาย ด้วยความเราไม่คิดอะไร ก็ไปเล่น มีมนุษย์ป้าไปมองไปเล่นด้วย ทีนี้พอเราเหนื่อยเราเล่นเสร็จ เราก็เลยกลับบ้าน ก่อนกลับก้แวะซื้อนมร้านค้า ละป้าร้านค้าและพวกคนที่นั่งกินเบียร์อยู่ตรงนั้นก็พูดขึ้น ว่า กินอีกแล้วหรอ ไหนว่าจะลดไง เราก็ เป็นคนความอดทนสูง เลยต้องเก็บอาการละไปปล่อยที่ห้อง คือเรามีแฟนที่คบกันมา3ปีกว่าแล้ว แฟนเราจะเป็นคนที่รับรู้ทุกอย่างและคอยให้คำปรึกษามากกว่าคนในบ้านซะอีก เราก็มานั่งร้องไห้ในห้อง แฟนก็คอยปลอบและให้คำปรึกษา เป็นแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ1ปี ไม่ได้มีแค่นี้นะคะ บ้านเราเป็นร้านอาหาร จะมีพวกป้าและลูกค้ามากินที่บ้าน และจุดเริ่มเรื่องมันก็มาถึง มีป้าคนนึงมานั่งกินข้าวบ้านเรา และตรงเวลาที่เราออกมาหาไรกินพอดี ทีนี้เราก็มาตักข้าว และก็เอามาวางตรงโต๊ะที่ป้ากินอยู่เพื่อหยิบแก้วหยิบช้อน ป้าก็พูดกับแม่ ดูมันตักดิ ละก็มองแรงๆ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แม่เราก็เล่นกับพวกนั้นไปด้วย คิดว่าเราไม่รู้สึกอะไรมั้งคะ เค้าเลยทำอย่างงั้น มันเป็นแบบนี้วนไปซ้ำมาตลอด จนเราร้องไห้ทุกวัน เพื่อนและแฟนก็แนะนำ ว่าให้ไปบอกเขา ว่าเราไม่โอเค แต่ก็นะคะ เราเป็นคนไม่ค่อยปรึกษาอะไรกับครอบครัว เพราะพูดอะไรก็เหมือนจะผิดไปหมด ประมาณว่า ทำดีแค่ไหนก็ไม่เข้าตา 🥺 ทีนี้ มีวันนึง ญาติแม่เค้ามาเยี่ยม และเค้าก็นั่งดื่มกัน เราก็ออกไปซื้อนมและขนมปังที่ร้านค้า และเดินผ่านเขา เขาก็ถามว่าไปไหน เราก็บอกว่าไปซื้อนม เค้าก็พูดขึ้นมา หุ่นแบบนี้ยังต้องกินนมอยู่หรอ  เราโดนแบบนี้เราไม่โต้ตอบค่ะ เราเงียบ และยิ้มใส่ และก็กลับมาร้องไห้ที่ห้องและคนรู้ก็คือแฟนเราเช่นเดิม จนสักพักแม่เดินเข้ามาเอาเสื้อมาให้ดู และเราก็ร้องไห้อยู่  แม่ก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็โทรกับแฟนไว้และใส่หูฟังแฟนเราก็บอกว่า ให้บอกไปเลยๆ เราก็เลยบอก และด้วยความแบบ คาดหวังไว้ ว่าเค้าจะต้องช่วยรึเข้าใจแน่ๆ เขากลับบอกว่า ก็มันจริงอ่ะ เราได้ยินทีเราจุกอกไปหมดเลยค่ะ  หลังจากนั้น เค้าก็พูดต่อนะคะ พูดแบบ ดูหุ่นดิ เค้าพูดแนวนี้ใส่เราต่อ จนไปเรียกพี่ชายและพี่สะใภ้มา 2คนนี้เราเคยรักมาก เพราะเค้าแบบ คอยให้คำปรึกษาเรากับแฟน เพราะเราอยากเจอกันและมันเจอกันยากเพราะอยู่ไกล เค้าเข้าใจแทบทุกอย่าง ก็เลยคิดว่าเค้าต้องเข้าใจเราบ้างแหละว่าการโดนบูลลี่มันรู้สึกยังไง แต่พอเค้ามา เค้าก็พูดแบบเดียวกับแม่เลยค่ะ ละทีนี้พี่สะใภ้ก็มาทำเป็นปลอบ พอปลอบเสร็จก็เดินไปหลังพี่ชายและพูดเบาๆว่าก็มันจริงนิ ละก็ขำ หลังจากนั้นความรู้สึกเราคือหายไปหมดเลยค่ะ เรื่องนี้ตอนนี้เราชินไปแล้วค่ะเพราะแฟนเราคอยบอกเสมอว่าอย่าไปสนใจ เค้าไม่อยากเห็นเราเครียดและร้องไห้อ่ะค่ะ ละเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ พึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานและทำให้เรารู้สึกว่า เขาไม่ต้องการเราแล้ว.... 
คือ เราก็ไม่รู้หรอกนะคะ ว่าเป็นอะไรเขาถึงทำแบบนี้แต่อันนี้ขอพูดจากความรู้สึกที่มีทั้งหมดนะคะ อย่ามาม่านะ;-; 
    คือ เราอ่ะพยายามทำให้เขาเพราะไม่อยากให้เค้าบ่น  เช่น กรอกน้ำ ล้างจาน บางทีแอบตื่นมาตั้งร้านให้เพราะอยากให้เค้าตื่นมาแล้วดีใจ แต่ก็ ไม่มีอะไรพิเศษเหมือนเดิมค่ะ หรือเวลาที่ ใครจะซื้ออะไรให้เรากิน เขาก็จะชอบบอกว่าไม่ต้องซื้อ มันอ้วนแล้ว จนเขามาพูดตรงๆกับเรา ว่า ต่อให้ใครซื้อมา กูก็จะกินเอง ไม่ก็เอาไปทิ้ง คือ มันเป็นแบบนี้มาจนถึงทุกวันนี้แบบไม่รู้สาเหตุเลยค่ะ เค้าชอบเอาเด็ก6-7ขวบมาเปรียบกับเรา เช่น ดูน้องดิ ไม่เห็นกินเยอะแบบเลย คือ นั่นมันเด็กอ่ะ แต่เรา16-17แล้ว มันเปรียบกันได้หรอคะ จนบางทีเรากินไม่อิ่ม จะไปเอาเพิ่ม เค้าก็ด่าเราละค่ะ แต่เราก้ไปเอา จะบอกว่าไม่ฟังเค้าก็ได้ค่ะ เพราะเราแบบ พยายามจะไม่สนใจอะไรที่ทำให้เราต้องเก็บกดอีก เรารู้สึกได้เลย ว่าเรากลายเป็นคนเก็บกดไปแล้ว แต่แน่นอนค่ะ เค้าไม่พอใจ เค้าก็ด่า และบูลลี่เราจนกว่าเราจะเลิกกิน คือเราไม่ได้กินเยอะเลยค่ะ เรากินแค่จาน2จานและเพราะเราตักน้อย เราเลยได้ไปตักเพิ่ม และทุกครั้งไม่ว่าจะกินมื้อไหน เค้าจะชอบพูดว่า มื้อนี้มื้อเดียวและไม่ต้องกินแล้วนะ คือเค้าอยากให้เราผอมจนถึงขั้นบอกว่าไม่ต้องกินเลยก็ดี คือ เราออกกำลังกายนะคะแต่เราไม่ชอบไปออกให้ใครเห็น ไม่งั้นทุกอย่างจะกลับมาเป้นเหมือนเดิมอย่างที่เคยบอกไปก่อนหน้านี้ว่าเราออกกำลังกายให้คนอื่นเห็นและเค้าก้จะคอยจับตามองอีกครั้ง ต่อไปเรื่องสุดท้ายแล้วค่ะ คือ  เราชอบโดนพ่อแม่ด่าตลอด ทังที่เราไม่ได้ผิดอะไร และทำตามที่เค้าบอกทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องตื่นนอน จากที่ตื่นบ่ายโมง ก็ตื่นเช้าขึ้น หรือช่วยงานอย่างอื่น เราก็ทำตามที่เขาบอก เช่น ล่าสุดแม่เราเขาจะทำขนมขายเพิ่ม เราก็ตื่นไปช่วยแต่ตี5 และช่วงบ่ายๆก็นอนอยู่ข้างนอก จากที่ชอบอยู่แต่ในห้อง แต่เขาก็ด่าอยู่ดีค่ะ เราก็ได้แต่หูทวนลมไปอย่างงั้น เราเข้มแข็งได้เพราะแฟนเราทั้งนัน เราไม่ได้จะอะไรๆก็แฟนนะคะแต่เรารู้สึกยังงั้น นางบอกเราตลอดว่าถ้าได้ไปคุยกับพ่อแม่เรา นางจะขอเอาเราไปอยู่ด้วยสักอาทิตย์เพราะเขาเห็นเราร้องไห้บ่อยจนกลัวเราเป็นความดัน 

นี่คือย่อจริงๆค่ะ555 มันมีมากกว่านี้แต่บางเรื่องเราก็ปล่อยไปบ้างแล้ว ที่มาตั้งกระทู้นี้ เราแค่อยากได้คำปรึกษาค่ะ ส่วนตัวเราคิดอยู่อย่างเดียว ว่าเราอยากไปหาแฟน อยากไปอยู่บ้านแฟนมาก คือเราไม่ได้ติดแฟนนะคะแต่เราเคยไปแล้วและที่นั่นพ่อแม่เขาไม่เคยมาติเราอะไรแบบนี้ และบ้านนางมันส่วนตัวกว่า ทำให้เราสบายใจกว่า แฟนเราก็เคยอยากให้เราผอมจนเกือบบอกเลิก แต่นางคิดได้ก่อนจนคบได้ถึงทุกวันนี้ และนางบอกเสมอว่าอย่าไปโกรธหรืออะไรกับเขา เพราะนั่นคือพ่อแม่ของเรา เราก็ไม่โกรธเขาอยู่แล้ว เราแคาน้อยใจแค่นั้นเองค่ะ เราคิดไว้ว่า จบปวช 3 เราจะไปเรียนมหาลัยที่เดียวกับแฟน และจะอยู่ด้วยกัน นางจะเข้าไปก่อน1ปี (คือนางเรียนจบปวส.มาเมื่อเดือนที่แล้ว และถ้านางเข้าไปก่อนนางกลัวจะไม่ได้เรียนกับเราค่ะ) เลยจะดรอปเพื่อไปทำงานก่อน คือบางคนอาจจะดูว่า เราติดแฟน ค่ะ เราติด แต่ติดเพราะไม่มีใครเข้าใจไปกว่าเค้าแล้วค่ะ บางทีพ่อแม่เราไม่ให้เงินไว้ นางก็เป็นคนที่ให้เราไปซื้ออะไรกินค่ะ  ถึงจะยาวไปหน่อย แต่มันคือความรู้สึกเราทั้งหมดที่เรารู้สึกและน้อยใจเขามาตลอด อยากให้เพื่อนๆ มาคอมเม้นและให้คำปรึกษาเราค่ะ แต่อยากขอให้อ่านให้จบนะคะ ขอบคุณค่ะ💓🙏