เราทำงานฟรีแลนซ์ค่ะ ก่อนหน้าก็ทำงานประจำตามประสาเด็กจบใหม่ที่ยังไม่เจอตัวเองค่ะ สมัครมั่วๆ จนไปได้ที่ทำงานที่หนึ่ง บ.ใหญ่โต ใจกลางเมือง

ประสาคนโง่ค่ะ ก็ไม่รู้ว่าที่แถบนั้นค่าเช่าสูงมาก ตามประสาตายายเราก็คือคนมีเงินอ่ะค่ะ ก็ให้อยู่คอนโด ใกล้ที่ทำงาน ติดริมถนน ไม่ต้องไปหาหออยู่ อยากให้อยู่ที่ที่คนเยอะ ความปลอดภัยสูง เขามาเยี่ยมง่าย แต่ราคาก็คือคอนโดดีๆอ่ะค่ะ 

แล้วเพื่อนในที่ทำงานก็ต้องคุยกันแหละเนอะ อยู่ไหน พักที่ไหน เราก็แบบเช่าอยู่อะไรแบบนี้ พี่ผู้ชายเขาก็ติดตลก ทำงานเล่นๆหรอ แต่เจคนาไม่ได้เลวร้ายนะคะ แต่เพื่อนผญ.คือรวยแล้วมาทำงานทำไม เอ้า!

แล้วก็ค่อนขอดมาตลอดเวลาทำงาน เราก็แบบมีแต่เพื่อนผช. เพราะแก๊งค์ผญ. ชอบนินทาเรา เราก็ทำตัวไม่ถูก และเราไม่ชอบคุยเรื่องผช. แบบฟีลความรัก เพราะไม่มี ชอบเลี้ยงแมว ชอบอยู่ห้อง คือไม่มีเลยค่ะ พอฟังเขาพูดเรื่องบนเตียง เรื่องแต่งตัว แล้วมันช็อค แต่ไม่ใช่คนใสซื่อนะคะ 

จนกระทั่งวันที่ทำให้ลาออกคือ ตาเรามารับที่ทำงานค่ะ ตาขับรถดีค่ะ เขาเอาไปเม้าว่าเรามีเสี่ยเลี้ยง โอ๊ยยยย โกรธมาก โทรไปร้องไห้กับที่บ้าน ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ ตากับยายก็หัวเราะ ไม่ได้หัวเราะที่โดนกล่าวหาว่ามีเสี่ยเลี้ยงนะคะ หัวเราะที่เพื่อนคนนั้นคิดว่าเราสวยมากจนมีคนมาเลี้ยงดูเลยเหรอ เศร้าไปอีก บูลลี่ซ้ำซ้อน

จนตอนนี้ทำงานอยู่บ้าน ไม่มีคนมาเม้ามานินทาเลยค่ะ เงียบเหงาวังเวง มีแต่แมววิ่งไปวิ่งมา บางทีแมวก็นอนหลับ เหงามาก มานั่งคิดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกว่าเออ.. ทำไมทนได้นานจัง อยากรู้ว่าแบบแต่ละคนเจออะไรกันบ้างไหมคะ ฟีลเด็กจบใหม่ เพิ่งทำงานแล้ว culture shock อะไรงี้