เข้าเรื่องกันเลยนะครับ คือผมเป็นคนที่ชอบอวดรวย อวดความสำเร็จ เป็นเรื่องธรรมดาของผมครับ บอกก่อนเลยว่าฐานะทางบ้านของผมก็พอมีพอกินไม่ได้รวยขนาดนั้น พ่อผมเป็นบุคลากรทางการแพทย์ แม่ผมก็มีอาชีพขายของและธุรกิจส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ แต่ในสังคมโซเชียลผมก็จะอวดเยอะกว่าชีวิตจริงของผมครับ แต่การอวดของผมนั้น ผมแลกมันมาด้วยความพยายามของผม แลกมาด้วยแรงของตัวเองครับ พอผมสำเร็จจากงานก็อวดในโซเชียลหน่อยๆ เช่น ถ่ายรูปไปเที่ยวคาเฟ่ ไปกินของหรูๆ ไปทำกิจกรรมนู่นนี่นั่น จนเป็นเรื่องปกติของผมครับ เพราะกว่าที่ผมจะลงแต่ละครั้งได้ มันไม่ง่ายเลยครับ นานๆทีผมจะได้กินสตาร์บัคส์ กินของแพงๆ ไปเที่ยวอย่างสนุกสนาน คนเราพอเห็นตัวเองอยู่ดีกินดีก็อยากจะลงเป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหมครับ ผมก็ลงของผมอยู่เรื่อยๆจนมีคนนินทาผมครับ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก เพื่อนในโรงเรียนนี่แหละครับ ที่พีคคือเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะสนิทสนมเลยทีเดียว เป็นคนที่รู้จักกันมาก่อน และเป็นคนที่เคยไว้เนื้อเชื่อใจ ผมเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนครับ เป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนในห้อง ครูฝ่ายปกครอง ผมเป็นเด็กกิจกรรมครับ เวลาโรงเรียนมีกิจกรรมอะไรผมก็เข้าร่วมครับ ช่วยเหลือครูและพูดคุยกับครูอย่างสนิทสนมครับ ผมไม่เคยทำเรื่องเสียๆหายๆเลย ผมคิดว่าตัวผมเป็นตัวอย่างให้ทุกคนและสามารถเป็นแรงบันดาลใจ เป็นแนวทางให้กับทุกคนได้ บุคลิกของผมในโรงเรียนค่อยข้างที่จะเฟรนลี่ เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ยิ้มง่าย มั่นใจ กล้าพูดกล้าคิด แต่งตัวดูดีสะอาดตา เพราะผมให้ความสำคัญมากกับบุคลิกของผมที่จะทำให้ผมมีความมั่นใจในตัวเองครับ ทัศนคติของผมก็มองโลกในแง่ดีครับ อยู่โรงเรียนผมก็ใช้จ่ายปกตินะครับ จ่ายวันละไม่เกิน60บาท หรือบางวันไม่ถึง50บาทด้วยซ้ำ เพราะผมจะเก็บเงินตรงนี้ไปเที่ยวไปกินของอร่อยด้วยครับ555 มาเข้าเรื่องการถูกนินทาของผมเลยดีกว่า  วันนั้นเป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ครับ ผมไปเที่ยวไปกินตามประสาผมนั่นแหละ แล้วอัพลงสตอรี่igเรื่อยๆครับ จนรุ่นพี่ที่โรงเรียนทักมาครับ ว่าผมโดนทัวร์ลง ผมเลยไปเจอโพสต์ที่เป็นโพสต์ของเพื่อนคนนั้นที่ผมเคยรู้จัก แล้วแท็กเพื่อนอีก2คนที่เป็นตัวแม่ของโรงเรียน ได้ข่าวมาว่าพวกคนเหล่านี้นินทาหลายคนมากแม้กระทั่งพี่สภานักเรียน นินทาแม้กระทั่งครูฝึกสอน ผมก็ไม่รู้นะครับว่านินทาเรื่องอะไรจนทำให้ครูฝึกสอนคนนั้นร้องไห้ออกมาเลย ผมนึกแล้วยังสงสารครูคนนั้น เข้าเรื่องต่อเลย เมื่อผมเจอโพสต์นั้นผมก็ตามไปอ่านคอมเม้นท์ใต้โพสต์ แก!! นินทากันสนุกปากมาก ตอนนั้นผมตกใจมากไม่รู้จะทำยังไง เพราะที่ผ่านมาผมไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใครเลย คอมเม้นท์ประมาณว่า ไปเที่ยวทุกสัปดาห์เลย,ดูปลอมมาก,กินแต่ของแพง,ลูกรักครูฝ่ายกิจการคนนั้นนั่นเหรอ ชั้นล่ะหมั่นไส้มาก,ทำตัวดีเกินไปจัง อีลูกคุณหนู,ไปซื้อของที่วัตสันอีกไหม,ป่านนี้อีลูกคุณหนูคงนั่งอ่านแล้วอกแตกตายไปแล้วมั้ง,สังคมดีเกินไปไหม,อีตอแ**ลบ้าง ว่าผมโง่บ้าง ผมสร้างภาพบ้าง สารพัดเต็มไปหมด ผมเลื่อนอ่านสักพักรู้สึกตกใจมากว่าการที่เราโพสต์รูปแบบนั้นมันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ ก่อนหน้านี้ผมแทบจะร้องไห้กับคำนินทาพวกนั้น แต่ตอนนี้ผมทำใจและปล่อยวางได้ประมาณนึง ผมไม่รู้นะครับว่าการนินทาครั้งนี้มันจะไปเล่าต่อแล้วใส่ไข่ให้คนอื่นมองผมผิดไปจากเดิมไหม ว่าผมสร้างภาพ อวดรวยเกินหน้าเกินตา จนทำให้ทุกคนหมดความน่าเชื่อถือในตัวผม ผมก็ไม่รู้นะครับว่าการที่เขาโพสต์นินทาครั้งนั้นมันจะทำให้ทุกคนในโรงเรียนรู้แล้วมองผมผิดไปจากเดิมไหม เพราะผมเป็นที่รักและที่ชื่นชอบของทุกคน ผมพยายามรักษาหน้าตาของตัวเองให้ทุกคนมองว่า คนนี้มีความน่าเชื่อถือ คนนี้สามารถให้คำปรึกษาได้ คนนี้สามารถทำงานร่วมกันได้ ผมเลื่อนไปเจอเม้นท์นึงมันเป็นเม้นท์ของคนที่เคยขอคำปรึกษาจากผม พวกเขาคล้อยตามคำนินทาพวกนั้นหมดเลย ผมกังวลว่า ความดีงามที่ผมทำทั้งหมดมันจะสูญหายแล้วมันจะมีแต่คนพูดแต่เรื่องลบๆในตัวผม พวกคนเหล่านั้นรู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ ต่อหน้าดีมาก คุยกันปกติ แต่ไม่คิดว่าจะมานินทาเราในโซเชียลขนาดนี้ ผมเรียนที่โรงเรียนมัธยมใกล้บ้านด้วยครับ เป็นโรงเรียนขนาดใหญ่พอสมควรเลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่เนี่ยก็รับพวกนักเรียนแถบๆแถวบ้านเยอะมาก แล้วสังคมในโรงเรียนก็มีแต่เด็กแว้น สก๊อยเยอะมากๆเลยครับ ถ้าตีเป็นค่าเฉลี่ยก็น่าจะเป็น70%อ่ะครับที่เป็นสังคมเด็กแว้น ส่วนที่เหลือก็จะเป็นเด็กเรียน เด็กกิจกรรม เด็กเรียบร้อยๆเป็นที่รักของคุณครูอะไรพวกนี้อ่ะครับ ผมรู้สึกไม่โอเคกับการที่มาอยู่ในสังคมเดียวกับพวกเขาเหล่านั้นรวมถึงพวกที่นินทาผม ผมคบเพื่อนที่พากันเรียนด้วยกัน ผมแทบจะมองไม่เห็นถึงอีกสังคมนึงที่พวกอยู่เลย เพราะวันๆผมเอาแต่เรียนหนังสือ พอเสร็จจากเรียนก็ไปเที่ยวหาของอร่อยๆทาน ว่างๆก็ไปนั่งคาเฟ่ทำรายงานส่งครู การที่ผมถูกสังคมเหล่านั้นนินทาใส่ร้ายผมครั้งแรก มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกกังวลว่าจะมีคนเชื่อใจน้อยลงไหม ผมอยากรู้ครับว่า ถ้าคนในโรงเรียนรู้เรื่องนี้เข้า เขาจะหมดความเชื่อถือของผมไหม และถ้าหมดความเชื่อจริง ผมจะรับมือกับมันอย่างไรให้ผมมีความน่าเชื่อถืออีกครั้ง ผมไม่ใส่ใจคำพูดเหล่านี้หรอกครับ แต่ผมกลุ้มใจว่าจะมีคนเชื่อคำนินทาที่เป็นเท็จนั้นมากน้อยแค่ไหน มีเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันกับคนที่นินทาว่าตัวเขาเองก็เคยโดนนินทาด้วยเช่นกัน หน่ำซ้ำยังนินทาผมมานานพอสมควรแล้วด้วยตั้งแต่ผมทำกิจกรรมแล้วฝ่ายการเรียนประกาศชื่อให้ผมไปรับรางวัลหน้าเสาธงพอมีกิจกรรม คนพวกนั้นต้องการอะไรจากตัวผม อิจฉาในผลงานที่ผมทำหรือเปล่า ผมมีความคิดที่โตพอที่จะรับมือได้ แต่อยากให้ชาวพันทิปรับทราบถึงปัญหาของผม ให้คำปรึกษาผม และทำให้ผมแก้ปัญหากับคนเหล่านี้ได้หากเผชิญกันต่อหน้าหรือโดนนินทาอีก ผมว่าการที่ผมมาระบายปัญหานี้ให้ชาวพันทิปมันยังดีกว่าผมไประบายกับเพื่อนๆคนอื่นเพราะผมไม่ค่อยไว้ใจใครง่ายๆอีกต่อไปแล้ว ขอเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้ผมได้ไหมครับ🥹🥹 ขอบคุณมากนะครับที่อ่านปัญหาของผมจนถึงบรรทัดสุดท้าย ถ้าอยากให้คำปรึกษาเพิ่มเติม แอดไลน์IDของผมได้นะครับ 0635486831 ผมรับฟังทุกคำปรึกษา แอดกันมาทำความรู้จักผมเยอะๆนะครับ ผมอยากรู้จักผู้คนใหม่ๆในสังคมออนไลน์ด้วยครับ ที่ผ่านมาผมเจอสังคมแย่ๆมาเยอะแล้ว ขอบคุณมากครับผม🙏🏻