คือกระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่ออยากรู้ความเห็นเเละประสบการณ์ของทุกคนค่ะว่าคิดยังไง ถ้าเรามีเเฟนที่เรารักมาก ไม่อยากเลิกและขาดเขาไม่ได้ วันหนึ่งเขาอยากที่จะเลิกกับเรา โดยที่เราไม่ได้ผิดอะไรเลย ก็มีทะเลาะบ้างตามภาษา ที่คู่ทุกคู่ต้องมี เเละเขาเลือกที่จะปล่อยมือเราไปมีอีกคน โดยที่ตัดขาดเราแบบไม่มีเยื่อใยบล็อกเฟส เบอร์ ทุกช่องทางการติดต่อ ไม่มาเคลียร์ให้รู้เรื่องเหมือนอยู่ก็บล็อกทุกอย่างเเละหนีปัญหาไปเลย โดยที่เรายังงว่าอะไรเกิดขึ้นว่ะ เกิดอะไร เราทำอะไรผิด ทำไมมาทิ้งเราไว้แบบนี้ เเล้วสุดท้ายเราควรทำยังไงดี เราควรรอเขาหรือว่าเขาควรไปทางไหน ในเมื่อเขาไม่มีคำตอบให้เราเลยใช้เบอร์คนอื่นติดต่อไปก็บล็อกหนีหมด จนไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดี เราอยู่ห่างกันมากห่างมา3เดือนเเล้ว เราไม่รู้ว่าเขาทำอะไร ชีวิตประจำวันเขาอยู่แบบไหน ไม่รู้อะไรเลย เขาอยู่กับใครเราก็ไม่รู้ เราได้เเต่รอและซื่อสัตย์กับเขา จนวันหนึ่งเราเราตัดสินใจเงียบไปประมาณ2-3วัน เเละทักไลน์ไปหาเขา เขาก็พูดไม่ดีใส่เรา เราเลยอธิบายความรู้สึกที่เรามีไปหมด เขาก็อ่านไม่ตอบ จนเวลา23:30เราตัดสินใจโทรไลน์ไป ปรากฏว่าสายไม่ว่าง ก็คือคุยกับคนอื่นอยู่นั่นเอง เราพยายามติดต่อทุกทาง ทั้งทักเพื่อนเขาให้ช่วย เอาเบอร์โทรแต่ก็โทรไม่ติด เราคิดว่าเขาคงคุยกับเพื่อน เพราะเขาเคยคุยกับเพื่อนจนดึก เเต่เราให้เขาแคปมาให้ดูเขาก็ไม่ทำ จนเมื่อวานเราโทรไปติดสานตั้งเเต่5ทุ่มจนถึงเช้า เราไม่ได้นอนเลย เราร้องไห้เหมือนคนจะขาดใจ ทำไมเขาถึงทำเราแบบนี้ เรารักเขามาก ดีกับครอบครัวเขาทุกอย่าง รอเขา ไม่เคยนอกใจเขาเลย เราพยายามโทรอีกทีคือ06:30ไม่ติดสายเเล้ว สงสัยเขาพึ่งวางสายกัน เขาก็อ่านเเชทที่เราอธิบายเเต่ส่งไปในไลน์และเขาก็ไม่อ่านอีกเลย เราพยายามโทรไป โทรไปจนรู้ว่าเขาบล็อกไลน์เรา เราเสียใจมากมากถึงมาที่สุด เจ็บที่สุดในชีวิตจนเราตัดสินใจที่จะโทรหายายของเขา ยายเขาก็บอกเขาไม่ติดต่อทางบ้านเลย ทางบ้านเขาก็ไม่รู้ว่าเขามีชีวิตยังไง เราร้องไห้ทั้งวัน จนเราตัดสินใจเอาเบอร์พ่อเราโทรไปแม่เราเป็นคนคุยให้ เเม่เราถามเขาว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ เเม่เราบอกเขาว่าเรารักเขามาก ทำไมมันจะคบกันต่อไม่ได้เลยเหรอ เขาก็ได้เเต่พูดว่า เเม่ลองไปถามลูกสาวเเม่ดู เเล้วไม่ต้องให้โทรมาหาผมอีก เเละเขาบอกแม่เราว่าเขาจะโทรกลับ จนนะตอนนี้ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครติดต่อมา เราเสียใจมากที่เขาพูดแบบนี้ เราไม่คิดว่าเขาจะทำกับเราขนาดนี้ ในใจเราได้ถามตัวเองว่าทำไมทำไมทำไมทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมนอกใจ ทำไมมีคนอื่นจนเรารู้สึกว่าเขาคงไม่กลับมาหาเราอีกแล้ว เขาคงเกลียดเรามาก เขาคงมีคนที่ทำให้ยิ้มได้แล้ว เขาไม่ต้องการเราเเล้ว เราเลยได้เเต่ซึมทั้งวัน เรานอนคิดว่าเราควรจะรอเขาดีไหม เพราะเรารักเขา เราอาจจะดูโง่เเละเสียศักดิ์ศรี เเต่การที่เรารักใครคนนึง เรายอมได้ทุกอย่างจริงๆ เขาไม่รักเราก็ได้เเต่เเค่ไม่เสียเขาไปก็พอ เเต่วันนี้เราไม่มีเขาอีกแล้ว เราก็คิดไปอีก ถ้าเรายังอยู่ที่เดิม เเละเขาไปมีอะไรกับคนอื่น ไปทำกับคนอื่นเหมือนที่ทำกับเรา ไปยิ้มไปหัวเราะใส่คนอื่น เรายังไม่รู้ว่านะตอนนั้นเรายังจะรับได้ไหมและถ้าเขากลับมา เเต่เขาก็มีอะไรกับคนอื่นไปแล้ว เรายังจะรับได้อีกรึเปล่า เราจะรู้สึกยังไงถ้าเขากลับมาจริงๆ ตอนนี้ในหัวไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมามั้ย เเต่ก็ยังรอ ถึงเขาจะไม่ดีกับเราเราก็ยังรักและรอเขาเหมือนเดิม ยังคอยตามติดชีวิตในเฟสโดยที่สมัครเฟสใหม่ไปส่อง เเต่เขาเป็นคนที่ไม่เคลื่อนไหวอะไรนี่แหละคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด เราควรทำยังไงดีค่ะ ที่พิมอาจจะไม่ตรงกับหัวข้อเท่าไหร่นะคะมือเรามันพิมไปเอง คือเราอึดอัดเเละรู้สึกแย่มากจริงๆเกินที่เราจะรับมันไว้ เรายังคิดอยู่เลยถ้าเราตายความเจ็บปวดที่เรามีมันจะหายไปไหม