เราเป็นคนผอมมากๆค่ะ สูง 160 หนัก 40 มันไม่ยอมขึ้นให้เราเลย โดยความที่เราเป็นโรคไทลอยด์ด้วย การกินเลยไม่ส่งผลให้เราอ้วน ผอมมาตั้งแต่เด็ก อ้วนสุดก็ 40 กก. นี่แหละค่ะ แต่ที่หนักกว่านั้น คือ ชอบมีคนมาบูลลี่เราว่า แห้งบ้าง กินข้าวเยอะๆบ้าง ชอบว่าเราเล่นยาบ้าง บางครั้งเราพยายามคิดว่าเป็นเรื่องขำๆ แต่พอนานๆไปมันเริ่มเป็นคำที่ทำร้ายจิตใจเรามาก จากที่เราเป็นคนเฮฮาเป็นคนตลก ตอนนี้กลายเป็นคนเงียบๆ เลือกที่จะพูด เมื่อก่อนเป็นคนที่แต่งตัวไงก็ได้แต่พอตอนนี้จากที่เจอคำบูลลี่เราเป็นคนที่ชอบใส่กางเกงขายาวเสื้อแขนยาว เพราะอย่างน้อยเราก็สบายใจที่มันช่วยพรางหุ่นเราได้ เราเลยเลือกตัดสินใจเลือกเสื้อผ้าที่มีแต่เสื้อแขนยาวกางเกงขายาว แต่ความผอมนี้มันสร้างเป็นปมให้เราในหลายเรื่องมากค่ะ เรื่องสอบข้าราชการ เราก็สอบไม่ได้เพราะร่างกายผอมเกินไป เป็นโรคขัดต่อราชการอีก จะไปสมัครงานที่ไหน เขาก็เลือกร่างกาย มันทรมานมากที่ต้องมายอมรับสิ่งตัวเองไม่มี มีแต่พี่สาวสองคนที่เข้าใจเรา แต่เราก็ไม่กล้าระบายให้พี่ๆฟังเพราะไม่อยากให้พี่ๆต้องเป็นห่วง ไม่กล้าเจอเพื่อนๆเพราะเพื่อนๆชอบบูลลี่หุ่นเรา ตอนนี้ไม่มีเพื่อนเลย เพราะยอมตัดเพื่อนไปเนื่องจากเพื่อนๆชอบบูลลี่หุ่นเรา คำว่าเพื่อนอีกสนิทกันต้องมีความเกรงใจกัน แต่สำหรับเรา เพื่อนไม่เคยเกรงใจเราเลยค่ะ เอาหุ่นเราไปพูดล้อเลียน พูดบูลลี่ เราเสียใจมาก จนตอนนี้เพื่อนๆก็พยายามติดต่อนัดเจอเราแต่เราปฏิเสธไปเพราะเราว่าถ้าเราไปเราต้องโดนบูลลี่อีกเหมือนเคย ตอนนี้เราเหลือแต่พี่สาวที่รักเรา เหลือแต่แม่ที่คอยทำของกินให้เราอร่อยๆ เหลือแต่พ่อที่ชวนเราออกกำลังกาย กำลังใจก็มาจากครอบครัวเลยแต่เราก็ยังเก็บคำพูดของคนพวกนั้นมาคิดมาก ถ้าเราอ้วนขึ้นก็คงดี แต่เราพยายามแล้วมันได้แค่นี้ เลยอยากขอวิธีเพิ่มน้ำหนักสำหรับคนเป็นโรคไทลอยด์หน่อยค่ะ เพื่อนๆครไหนมีวิธีดีๆช่วยแนะนำเราบนการแสดงความคิดใต้โพสด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ