สงสัยว่า หลังจากที่กองทัพจ้าวเสียรู้ไปติดวงล้อมในหุบเขาแล้ว  มีนายทัพนายกองหลายคนเสนอให้จ้าวคั่วรีบจัดกำลังตีหักวงล้อมฉินออกไป

แต่อย่างที่ทราบ จ้าวคั่วปฎิเสธที่จะฝ่าวงล้อมแต่แรก  ตั้งทัพคาไว้ในหุบเขา ปล่อยเวลาผ่านไปเปล่าๆตั้งเดือนครึ่ง จนไพร่พลกรอบสนิทครับ  แต่สายเกินไป เพราะ ไพร่พลขาดเสบียงหมดสภาพกันถ้วนหน้า   และก็ end game ไป


แต่น่าคิดคือ ทำไมตอนแรกจ้าวคั่วถึงเลือกที่จะรอเวลา มากกว่ารีบตีหักออกไปในขณะที่ยังพอทำไหวตามคำแนะนำของขุนพลอื่นๆ   จะว่าจ้าวคั่วโง่, ego สูง ก็ดูไม่ค่อยลงตัว โดยเฉพาะ เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนั้น จะมัวมาเกี่ยงว่าแผนของใครก็ดูแปลกๆ  แล้วสุดท้าย จ้าวคั่วก็ต้องตัดสินใจนำกำลังออกไปทลายวงล้อมอยู่ดี

และถ้าเขาตัดสินใจฝ่าวงล้อมฉินแต่แรก สงครามฉางผิงจะเปลี่ยนผลการรบมั้ยครับ?