หลังจากที่เรากลับมาอยู่กับอดีตสามีอีกครั้ง ก็มีการแต่งงานด้วยพิธีเล็กๆผูกข้อมือและจดทะเบียนให้ญาติผู้ใหญ่รับรู้ ต้องบอกว่าเขากลับมาได้จังหว่ะจริงๆ เป็นช่วงขาลงของชีวิต เป็นช่วงหนี้สินล้นมากๆ แต่เขาหลับไม่ทิ้งเรา กล้าที่จะจดทะเบียนและรับผิดชอบรายจ่ายทุกอย่างเพียงคนเดียว ให้เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเท่านั้น ไม่ให้ออกไปทำงานที่ไหน การกลับมาครั้งนี้เขาดูแลเราดีกว่าเดิมมากๆ เพราะในตอนแรกเรายังไม่ให้ใจ ไม่สนใจเพราะยังจดจำเรื่องบางเรื่องที่ทำให้เสียใจ เราไม่ทำงานบ้าน ไม่ทำอะไรทั้งสิ้น เขาก็ทำเองหมดทุกอย่าง และให้เงินเราใช้ทุกวัน เราแกล้งเขาแบบนี้ร่วม3-4เดือน เขาไม่บ่นสักคำ เราเลยยอมจดทะเบียนและแต่งงานด้วยอีกครั้ง หลายคนถามก็สามีคนเดิมกลับมาอยู่ด้วยกันทำไมต้องแต่ง มันคือพันธสัญญาระหว่างเรากับพ่อ ถ้าจะเอาผช.คนไหนเข้าบ้านอย่างเปิดเผยต้องแต่งงานเท่านั้น ไม่อย่างนั้นพ่อไม่ยอม ไม่ให้เหยียบบ้าน ทุกวันนี้เขาทำตัวดีมากดูแลเราและลูกๆรวมทั้งพ่อแม่เราอย่างดี ในวันที่เขากลับมา เขาก้มกราบเท้าพ่อกับแม่เราเพื่อขอขมา จากที่พ่อเราเคยโกรธเขามากๆก็หาย จนพ่อน้ำตาไหลและบอกกับเขาว่า อย่าทำร้ายจิตใจกัน อย่าทำร้ายลูกพ่ออีก พ่ออโหสิกรรมให้ และทุกวันนี้กลายเป็นเขยสุดที่รักเกินหน้าเกินตาเราไปละ น่ามั่นไส้นะ แต่ก็โอเคร เคยกลัวเรื่องการจดทะเบียน ตอนนี้ไม่กลัวละ เพราะเราก็ไม่ได้มีสมบัติอะไรมีแต่หนี้ที่โอนให้เขาเป็นคนรับผิดชอบ เพราะเขาเป็นคนเสนอขอช่วยเอง ไม่อยากให้ทุกอย่างโดนยึด สงสารลูกๆอยากเก็บไว้ให้ลูก เขาเป็นคนรักลูกมากจริงๆ..นี่ก็คือข้อดีของเขา ซึ่งทุกวันนี้เราไม่ต้องคอยควบคุมอะไรเขาเลย เป็นหน้าที่ลูกๆเขาจะโทรเชคพ่อของเขาเอง ว่าอยู่ไหน เลิกงานเมื่อไหร่ กลับกี่โมง พอพ่อเขากลับมา เขาก็แบ่งหน้าที่กันเชคโทรสัพ อ่านไลน์ เชคเบอร์โทร เขาก็สัมภาสพ่อเขาทั้งคืน ถ้ามีเบอร์ไม่บันทึกชื่อ หรือไลน์ผญ.ที่เขาไม่รู้จักเขาก็จะถามไม่หยุดจนกว่าจะได้คำตอบ ถ้าพ่อเขาตอบไม่ได้ก็คือห้ามนอน...จนกว่าจะหาคำตอบได้..เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้จริงๆ..