เรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแฟนคนนึงที่คบมาปีครึ่งเรารักเขามากรักจนยอมให้จอมทำให้ทุกอย่าง พยายามเปลี่ยนตัวเองให้เหมือนสิ่งที่เขาชอบทำทุกอย่างจริงๆพยายามเข้าใจเขาทุกอย่างพยายามทนเวลาเขาพูดถึงคนเก่าก็มีน้อยใจบ้างอะไรบ้างปกติแต่ก็ทนเพื่อเขาแล้วเขาเป็นคนที่ผู้หญิงเข้าหาตลอดแต่เราก็ทนนะรับฟังเขาทุกอย่างในความที่เราเด็กกว่าเขาเรายังเรียนอยู่แต่เขาจบปี4ไปแล้วเราต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กันแล้วเราก็รู้สึกตึงกับเขามากจนเราทะเลาะกันในเรื่องที่เขาบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเรารู้ว่าไอ้ที่พยายามทำเข้าใจมันไม่มีค่าไม่มีประโยชน์เลยหรอนี่วันเอาแต่โทษตัวเองว่าไอสิ่งทำมันไม่ดีเลยเหรอแย่ขนาดนั้นเลยเหรอเราเสียใจบวกกับการที่เราซึมเศร้าคิดมากมันก็เลยแย่มากๆแย่แบบบอกไม่ถูกอ่ะรู้สึกเจ็บมากมีอยู่หลายครั้งที่จะไปจากเขาเพื่อให้เขามีความสุขไม่ต้องรู้สึกแย่กับเราอีกครั้งเราควรไปดีมั้ยทั้งๆที่เรายังรักเขามากๆยังอยากจะทำพยายามอยู่แต่มันก็ยังเจ็บเสึยใจน้อยใจกับเขาอยู่ ตอนนี้รู้สึกสับสนไม่รู้ต้องทำยังไงแล้วความรู้สึกจมมากเพราะอาการซึมเศร้าที่มันทำให้จมมากๆ