เรื่องมันมีอยู่ว่าในกลุ่มมีกัน 3 คน 2คนอยู่ห้องเดียวกันคือเรากับเพื่อนอีกคนนึง และอีก1 คนอยู่คนละห้องกัน คือว่ามีธุระจะต้องไปทำที่โรงเรียน วันก่อนจะไปก็โทรคุยกัน(โทรคุยกันทุกวัน) เพื่อนคนที่1ถามคนที่2ว่า พรุ่งนี้ไปแน่นะ แต่จะมีอีกคนนึงไปด้วยคือเพื่อนสนิทของคนที่1(เราก็รู้จักกับเค้าด้วย) เพื่อนคนที่2ก็ว่าไปแน่ และคุยกันอีกว่าอีกวันนึงหลังจากพรุ่งนี้เนี่ยจองตัวแล้วนะห้ามไปกับกลุ่มในห้องของเค้า เราก็นั่งฟังเงียบๆได้แต่คิดไปในใจว่าไม่ชวนเราหน่อยเหรอ ถามสักนิดก็ยังดีว่าพรุ่งนี้ว่างมั้ยเสร็จจากธุระไปหาไรกินกัน แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ถาม แต่เราก็ไม่ถามเค้าว่าจะไปไหนกันไปด้วยมั้ย ในเมื่อคนมันไม่อยากจะชวนไปก็ไม่รู้จะเสนอหน้าไปทำไม🫤 คุยกันไม่นานก็วางสายเค้าจะไปคุยกับแฟนเค้าต่อ เราก็ได้มานั่งคิดว่าเราคือเพื่อนสนิทของเขาจริงๆรึเปล่าทำไมเพื่อนสนิทคนอื่นเค้ายังชวนไปได้เลย ทำไมกับเราไม่ถามอะไรเลยมันก็น่าน้อยใจอยู่นะ ทั้งๆที่เราให้เค้าเป็นเพื่อนสนิทมากๆถึงมากที่สุดเลยแหละคุยบอกกับเค้าปรึกษากับเค้าทุกเรื่อง เวลาเค้ามีปัญหาอะไรก็ยังทักมาหาเราก็คอยรับฟังให้ แต่ในเวลาที่เค้ามีความสุขได้ไปเที่ยวข้างนอกกันทำไมไม่คิดที่จะนึกถึงเราบ้างละ🙂
ปล.มันเก็บไว้ไม่ได้เลยขอมาระบายหน่อยนะค้าบ🥺 มันแบบน้อยใจจริงๆนะแต่ก็ช่างมันอนาคตยังมีคนอื่นอีกเยอะ🙂
ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะค้าบ ขอบคุณจริงๆมีอะไรพูดคุยเล่าสู่กันฟังได้นะค้าบ🙏
เคยรู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทของเขาจริงๆรึเปล่ามั้ย?
ปล.มันเก็บไว้ไม่ได้เลยขอมาระบายหน่อยนะค้าบ🥺 มันแบบน้อยใจจริงๆนะแต่ก็ช่างมันอนาคตยังมีคนอื่นอีกเยอะ🙂
ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะค้าบ ขอบคุณจริงๆมีอะไรพูดคุยเล่าสู่กันฟังได้นะค้าบ🙏