ตอนนี้ในบ้านเกิดปัญหาครอบครัวขึ้นครับกำลังหาทางออก ผมอาศัยอยู่กับภรรยาไม่มีลูก มีสัตว์เลี้ยง 1 ตัว
เมื่อก่อนเรามีเวลาให้กันตลอด ภายหลังภรรยาได้เลื่อนตำแหน่งไปทำงาน ต่างจังหวัด แล้วกลับบ้านนานๆครั้ง
เธอเริ่มพฤติกรรมเปลี่ยนไป เริ่มมองว่าอึดอัดเวลากลับมาบ้าน พอกลับบ้านแล้วไม่มีสมาธิ เห็นอะไรก็ขัดหูขัดตา เริ่มมีปัญหากัน
ทะเลาะกันเรื่องเก่าๆกับทางผม เริ่มไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากให้ผมไปหา เค้าบอกยุ่งเรื่องงานไม่มีเวลารับสาย
จนสุดท้ายเค้าขอแยกทางกัน ให้แยกกันอยู่ ผมก็มาพยายามทบทวนว่าไปทำอะไรให้เธอรู้สึกเป็น Toxin ให้เธอไม่สบายใจ
ก็พยายามปรับ แต่เวลาเค้ากลับบ้านไม่ยิ้มแย้มประชดประชันเวลาเจอหน้าตลอด ผมอยากให้บ้านกลับไปเป็น Comfort zone
ผมไม่เคยยุ่งเรื่องงานเค้านะ แต่เค้าชอบมองว่าผมทำให้เค้าเสียสมาธิในการทำงาน จนตอนนี้ผมเริ่มจะอึดอัดเหมือนกันเวลา
ภรรยากลับมาบ้าน ก็พยายามย้ายไปนอนที่อื่นก่อนชั่วคราว แต่เราก็ยังมีเยื่อใยนั่นแหละ อยากเจอ อยากคุยด้วย
แต่เค้าไม่รับรู้อะไรเลยมองว่าเรื่องที่เราสื่อสารไร้สาระ เค้ากำลังโฟกัสเรื่องงานอยู่ เค้าก็เหวี่ยงผมก็ได้แต่หัวเราะแห้ง ๆ
อยากปรึกษาว่าผมควรวางตัวยังไงต่อไปดีครับ หรือ มันสุดทางของครอบครัวเราแล้วจริงๆ อยากให้เธอรู้สึกว่าผมไม่ได้ยุ่งอะไร
ในชีวิตเธอเลยนะ อยากให้เค้าสบายใจที่จะเดินกลับเข้ามาในบ้าน ผมไม่เคยโทรตามโทรจิกเลยนะทำไมอาทิตย์นี้ไม่กลับบ้าน
แค่มีบ้างถามว่าไม่ว่างกลับเหรอ เดี๋ยวเราหาวันหยุดไปหาแล้วกัน เค้าก็จะพูดตลอดว่าไม่ต้องมาๆ พอไปก็มักจะทะเลาะกันว่ามาทำไม
เมื่อบ้านไม่ใช่ Comfort zone แก้ไขยังไงได้บ้าง
เมื่อก่อนเรามีเวลาให้กันตลอด ภายหลังภรรยาได้เลื่อนตำแหน่งไปทำงาน ต่างจังหวัด แล้วกลับบ้านนานๆครั้ง
เธอเริ่มพฤติกรรมเปลี่ยนไป เริ่มมองว่าอึดอัดเวลากลับมาบ้าน พอกลับบ้านแล้วไม่มีสมาธิ เห็นอะไรก็ขัดหูขัดตา เริ่มมีปัญหากัน
ทะเลาะกันเรื่องเก่าๆกับทางผม เริ่มไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากให้ผมไปหา เค้าบอกยุ่งเรื่องงานไม่มีเวลารับสาย
จนสุดท้ายเค้าขอแยกทางกัน ให้แยกกันอยู่ ผมก็มาพยายามทบทวนว่าไปทำอะไรให้เธอรู้สึกเป็น Toxin ให้เธอไม่สบายใจ
ก็พยายามปรับ แต่เวลาเค้ากลับบ้านไม่ยิ้มแย้มประชดประชันเวลาเจอหน้าตลอด ผมอยากให้บ้านกลับไปเป็น Comfort zone
ผมไม่เคยยุ่งเรื่องงานเค้านะ แต่เค้าชอบมองว่าผมทำให้เค้าเสียสมาธิในการทำงาน จนตอนนี้ผมเริ่มจะอึดอัดเหมือนกันเวลา
ภรรยากลับมาบ้าน ก็พยายามย้ายไปนอนที่อื่นก่อนชั่วคราว แต่เราก็ยังมีเยื่อใยนั่นแหละ อยากเจอ อยากคุยด้วย
แต่เค้าไม่รับรู้อะไรเลยมองว่าเรื่องที่เราสื่อสารไร้สาระ เค้ากำลังโฟกัสเรื่องงานอยู่ เค้าก็เหวี่ยงผมก็ได้แต่หัวเราะแห้ง ๆ
อยากปรึกษาว่าผมควรวางตัวยังไงต่อไปดีครับ หรือ มันสุดทางของครอบครัวเราแล้วจริงๆ อยากให้เธอรู้สึกว่าผมไม่ได้ยุ่งอะไร
ในชีวิตเธอเลยนะ อยากให้เค้าสบายใจที่จะเดินกลับเข้ามาในบ้าน ผมไม่เคยโทรตามโทรจิกเลยนะทำไมอาทิตย์นี้ไม่กลับบ้าน
แค่มีบ้างถามว่าไม่ว่างกลับเหรอ เดี๋ยวเราหาวันหยุดไปหาแล้วกัน เค้าก็จะพูดตลอดว่าไม่ต้องมาๆ พอไปก็มักจะทะเลาะกันว่ามาทำไม