พ่อของเจ้าของกระทู้ไปผ่าตัดเพราะหลอดเลือดสมองอุดตัน ผ่านมาจะสองดือนหรืออาจสองเดือนแล้ว ตั้งแต่เรากลับมาบ้านก็สังเกตตลอดว่าพ่อมีอารมณ์หงุดหงิดง่ายขึ้น หงุดหงิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง อย่างเช่นทำของเล็กๆน้อยๆตก หรือแกล้งแหย่เล่นก็โกรธแล้ว(ความจริงไม่ใช่แค่โกรธแต่เกือบมีทำร้ายร่างกายด้วย)

ช่วงหลังที่พ่อผ่าตัดเราไปอยู่หอเพราะต้องเรียน แล้วช่วงนั้นแม่เราก็โดนหนักเหมือนกันค่ะ เรื่องเงินยิ่งช่วงโควิดด้วยยิ่งเครียด ยังต้องมาเจอเรื่องอารมณ์ของพ่อ แม่เราก็พยายามเข้าใจจนหลังๆมานี้ไม่ไหวเพราะเหมือนโดนบ่อยจนแม่ท้อ
เรารู้ว่าพ่อก็ไม่ได้อยากโกรธ
เรารู้ว่ามันเป็นอาการที่พบได้ในผู้ป่วยแบบพ่อเรา เราก็บอกแม่ไปแล้วแต่เหมือนจะไม่ค่อยไหวค่ะ
เพราะงั้นเราเลยอยากถามคนที่เจอเหตุแบบนี้ว่ารับมือยังไงถึงจะไม่ทำให้ทั้งพ่อและแม่ไม่สบายใจ และไม่เสียใจทั้งสองฝ่าย
บางครั้งตอนพ่อขึ้นเสียงเราก็อยากว่าพ่อบ้างแต่ก็ไม่กล้าเพราะรู้ว่าพ่อไม่ได้อยากทำแบบนั้น พอเห็นแม่ร้องไห้เราก็มาปลอบแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรเพราะกลัวแม่หรือพ่อน้อยใจ เรียกว่ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยิ่งเราเป็นคนที่คิดมากกึ่งวิตกกังวล บางทีก็คิดว่าจะหาทางออกยังไงจนจะร้องไห้เองสะอย่างนั้น สุดท้ายก็มาลองหาคำแนะนำในนี้จนได้ ยังไงก็รบกวนหน่อยนะคะ