คือผมมมาอาศัยอยู่ที่หมวดหรือเรียกได้ว่าเป็นบ้านพักเล็กๆในมหาลัยเเห่งหนึ่ง ซึ่งทำไมผมมาอยู่ได้ก็เพราะว่ามีอาจาร์ยท่าน1 เเกชวนผมให้มาหรือไม่รู้เป็นเพราะอะไรอยู่ๆเเกก็ทักมาทางเฟสบุ๊ค ว่าถ้าอยากมาอยู่ก็มาอยู่นะ ด้วยความที่ผมอาศัยอยู่หอพักในตัวมหาลัย เลยคิดว่า เอ้ย!เราก็ไปเรียนหมวดทุกวันปั่นจักรยานไปกลับก็6กิโล เเถมยังเงียบสงบดีมีเเต่ธรรมชาติ ผมเลยย้ายอยู่หมวดได้สักพักนี้จะเข้าเดือนที่3เเล้ว พออยู่ไปอยู่มาเเรกๆก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอซักพักอาจาร์ยเริ่มด่าเราว่าเรา โดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิด รอบๆบ้านพักก็ทำความสะอาดถ่างหญ้า เหมือนกับว่าบ้างวันเเกร้ายบ้างวันก็ดี เเต่เมื่อเเกเห็นหน้าผมทีไรเเกจะเหมือนมีอารมณ์โกรธหรือฉุนๆทันที บ้างครั้งเเกก็ด่าผมโง่บ้างซื้อบื้อบ้าง ทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จบ้าง นึกในใจนะเหมือนคิดผิดเลยที่มาอยู่ เเรกๆก็ดีเเกไม่ว่าไม่อะไรเเต่เเกก็ดูอยู่ห่างๆ พอสนิทได้พูดคุยเท่านั้นเเหละ หน้ามือเป็นหลังมือ เเกเคยบอกนะว่ามาอยู่นี้เพื่อฝึกเเละพัมนาตนเอง เเต่กับตรงข้ามกับคำพูด อันที่ว่าเเกด่าว่าผมโง่ผมก็ยอมรับนะ เเต่ด่าทุกวัน ไม่อยากมองหน้าผม เเละจะทักมาให้ผมมาอยู่ที่นี้ทำไม บ้างวันเเกก็ดีกับคนอื่นๆเช่นพวกเพื่อนผม เเต่กับผมนี้สิ55 ถ้าให้ย้ายหอตอนนี้คงไม่ทัน เพื่อนพี่ๆคิดว่าไงครับ ควรอยู่ที่นี้ต่อหรือย้ายหนีดี