ขอเกริ่นก่อนนะคะ
เเต่เดิมเริ่มเเรกเลยเราเอ็นดูหลานแฟนมาก หลานแฟนอายุ 7 ขวบ เป็นเด็กผู้ชายที่น่ารักทั่วไป เเต่จุดพีคคือตอนนางมีน้อง ซึ่งตอนนี้น้องนางอายุ 3 ขวบเป็นเด็กผู้ชาย ตั้งเเต่นางมีน้องนิสัยก็เปลี่ยน เช่น ชอบเรียกร้องความสนใจ ชอบแกล้งน้องเเบบรุนเเรงเช่นบีบคอลับหลังผุ้ใหญ่ เเละกึ่งๆเป็นเด็กโรคจิต ชอบเคาะประตูห้องน้ำตอนเราอาบน้ำ เป็นทุกครั้ง พ่อเเม่ของเด็กอยู่อีกบ้านนึงซึ่งเป็นบ้านเช่าที่หนี้สินล้นตัวจึงนำเด็กมาทิ้งไว้กับย่า ซึ่งย่าเด็กอยู่บ่านเดียวกับเเฟนเราค่ะ เรื่องจึงเกิดขึ้น เราจะเเก้ปัญหานิสัยเสียของเด็กอย่างไรดีคะ เราไม่ชอบเลย บางทีก็มีอาการเหมือนเรียกได้ว่าเสนอน่า จะต้องมีบทบาทในทุกสถานการณ์ทำตัวเป็นเด็กให้เหมือนน้อง เเละชอบเถียงข้างๆคูๆเถียงคำไม่ตกฝาก เเย่งของน้องไปส้ะทุกที เเละพอเวลาเรากินอะไรจะขอกินตลอด ย้ำนะคะว่าตลอด !! แฟนเรารู้เรื่องนี้ดี เเต่ก็ทำได้เเค่อบรมสั่งสอนเเต่เด็กมันมึนไม่ฟังบางทีเเฟนเราก็ตีนะคะตีเเรงอยู่ก็ไม่จำ หรือบางทีเล่นๆกันอยู่ก้ผายลมขึ้นมากลางวงส้ะงั้นพอเราว่าก็ทำมึน เวลาเราดุก็ชอบเถียง หรือทำของพังก็โยนความผิดให้น้อง เรารู้เพราะบ้านเเฟนมีกล้องวงจรปิดค่ะ เเละนิสัยตะกระนี่เเก้ไม่หายเลย อายุ 7 ขวบหนัก 45 kg. ทุกคนคิดว่ามันปกติไหมคะ คือเราจะจัดการยังไงกับความรู้สึกที่ไม่ชอบหลานเเฟนในหลายๆเรื่องที่กล่าวมานี้ยังไงดีคะ