เรื่องของเรื่องที่แม่แฟนไม่ชอบเรา เขาบอกกับแฟนเราว่า เราเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่มีสัมมาคารวะ ไม่มีน้ำใจเอยอะไรเอย ทั้งๆที่เราโดยปกติไม่เคยมีใครว่าเราไม่มีสัมมาคารวะมาก่อน เพราะเราเป็นคนมือไม้อ่อน เจอผู้ใหญ่ที่ไหนรู้จักไม่รู้จักเราไหว้ตลอดเราเป็นแบบนี้ตั้งแตเด็กจริงๆ ที่ว่าเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวมันคืออะไร ความหมายของแต่ละคนเป็นยังไง ทั้งชีวิตคิดแต่เรื่องคนอื่นว่าเขาจะชอบสิ่งนี้ไหม ไม่เคยคิดเรื่องของตัวเองเลย เราช่วยทำทุกอย่างที่เราทำได้ แล้วเรื่องไม่มีน้ำใจ จริงเราเป็นนักศึกษา พักอยู่ที่หอกับแฟน เมื่อก่อนแม่แฟนทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดนานๆทีจะได้กลับมาบ้าน ตาของแฟนเราอยู่บ้านกับพี่ชายของแฟน อยู่กันสองคน ซึ่งพี่ชายแฟนไม่เอาไหนมากๆ ไม่มีหน้าที่การงาน อยากทำอะไรก็ทำกินเหล้าไปวันๆ ซึ่งก่อนหน้าที่แฟนเราจะออกมาอยู่กับเรา พี่แฟนเราเขาเคยเมาแล้วทะเลาะกับแฟน ซึ่งเคยทีครั้งนึงที่ตากับพี่เขาคุยกันบอกให้ฆ่าแฟนเราก็จบ ทำนองนี้ เราตกใจมากไม่คิดเลยว่าคนในครอบครัวเขาจะเป็นแบบนี้ จนแฟนเราออกมาอยู่กับเรา แม่แฟนก็บอกแฟนเราช่วยกลับไปดูแลตาแล้วก็ดูแลบ้านให้เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วเพราะเรารักเขา แต่ตัวแฟนเราไม่อยากกลับไปด้วยซ้ำ เพราะเขาเบื่อการกระทำของคนที่บ้าน เราเลยปลอบเขาพยายามทำให้เขาคิดไปในทางที่ดี เรายอมพาแฟนขับมอไซค์กลับต่างจังหวัด หลายๆกิโลเพื่อกลับมาดูแลตาแบบนี้เสมอตั้งแต่คบกับแฟนคนนี้มา เราคิดว่าเราทำหน้าที่ของเราดีมาเสมอ ทั้งงานบ้าน กับข้าวกับปลา เตรียมยา หยอดตาให้กับตาของ แฟนเราแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย เราอยากทำให้ทุกคนสบายใจ เราอยากให้ครอบครัวเขายอมรับเรา แต่เราเป็นคนตื่นสาย เราเลยพยายามทำดีมาตลอด จนกระทั่งแม่แฟนกลับมาอยู่บ้าน ซึ่งวันหยุดเราก็พาแฟนขับรถมอเตอร์ไซค์กลับมาบ้านอีก ซึ่งเราเหนื่อยเรื่องเรียน เหนื่อยขับรถและเราตื่นสายอยู่แล้ว แล้วพี่ชายแฟนเขาจะชอบตะโกนมาว่าให้เรากับแฟน ซึ่งแฟนเราเรียนเกี่ยวกับอาหารและบริการ ส่วนเราเรียนนิติศาสตร์ ซึ่งแฟนเราเรียนเช้าเลิกค่ำ วันหยุดเค้าก็อยากพักผ่อนอันนี้เราเข้าใจ แต่ไม่รู้ที่บ้านเขาเข้าใจรึป่าว ซึ่งพี่เขาจะชอบตะโกนว่าให้เรากับแฟนเป็นประจำ แล้วมีอยู่วันนึงเราเรียนออนไลน์ ทั้งวันแม่แฟนเราเขาก็มาเก็บของในบ้านให้เข้ามี่แล้วของมันเยอะ เราก็ช่วยมาทั้งวันทั้งๆที่ตอนเช้าเราก็มีเรียน แต่เราเห็นว่ามันเป็นวิชาเพิ่มเติมเลยไม่ได้เข้าเรียน แล้วมาช่วยแม่แฟนเก็บบ้าน พอตอนบ่ายมันเป็นวิชาเอกเราเลยไปนั่งเปลใต้ต้นมะพร้าวเรารอเรียน แล้วแม่แฟนก็เดินผ่านมาแล้วแกก็บ่นว่าไม่มีใครมีน้ำใจเลย ผ่านวันนั้นไปเราก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วมีคืนนึงที่ฝนตกเราปวดท้องประจำเดือนมาก ปวดจนจะไม่ไหว มือสั่นตัวซีดเลยก็ว่าได้ แล้วก็มีเรื่องทะเลาะกันแฟน เราไม่อยากใช้แฟนเราเก็บรถ เราเลยเดินไปเก็บรถเอง เราปวดท้องมากเราเลยเก็บแค่รถตัวเองแล้วแม่เขาก็พูดตามมาว่าเก็บเป็นแค่รถตัวเองเนอะ เราก็เดินกลับไปในห้องเรารู้สึกทรมานมาก ทรมานมั้งกายทั้งใจ เรานอนร้องไห้จนแฟนเราเดินตามขึ้นมา เราเล่าทุกอย่าให้แฟนฟัง แฟนก็ได้แค่ปลอบเรา จนตอนนี้เราไม่อยากกลับไปที่บ้านแฟนเลยตาเขาที่เราดูแลมาตลอดกลับมาว่าเราไม่รู้จักความ กินอะไรไม่เรียกคนอื่นบ้าง ทั้งๆที่ไปตลาดเราซื้อของกินมาเผื่อพี่ชายเขาตลอด มีอะไรเราก็เรียกให้เขามากินด้วยตลอด เราน้อยใจมากๆ ทำไมเราทำดีกับเขาขนาดนี้เขายังมาว่าเราแบบนี้อีก เรารู้สึกแย่มากๆเราทำดีกับทุกคนเพื่อให้ทุกคนเกลียดเราหรอ😥😥