ตัวคนเดียว ทำงานเดิมๆ ชีวิตเดิมๆทุกวัน เพื่อนก็เเยกย้ายกันไปเติมโต มีลูกมีเมียกันหมดล่ะ เเฟนก็ไม่มี เพื่อนก็ห่างหายกันหมดไม่เหมือน
เมื่อก่อน อายุก็เริ่มมากขึ้น # 27 มีอะไรใครคิดมากมาย #อนาคต  ก็อยากมีคนที่คอยพูดคุยปรึกษา? "ถามว่าทำไมไม่หาเเฟนล่ะ ก็หานะ มีคนคุยบ้าง "
เเต่รู้สึกคุยได้สักพัก ก็รู้สึกคุยได้ไม่นานเหมือนใจมันไม่อยากคุย (กูบ้าป่าวว่ะ)  เเต่มันก็หลายคนเเล้วนะ.ไม่รู้ชินกับการอยู่คนเดียวมานานรึป่าว?  เห้ออออ!!!  
                 ชีวิต!! ตื่นนอน ทำงาน เลิกงาน กินข้าว อาบน้ำ นอน พรุ้งนี้ก็ตื่นไปทำงาน วนลูป เสาร์-อาทิตย์หยุด ไม่รู้จะไปไหนเพื่อนหายเเฟนไม่มี พอรู้สึกตัวอีกที เราก็เป็นมาหลายปีล่ะ เพื่อนร่วมงานก็คือแบบให้ใจใครไม่ได้เลย ยอมรับว่าชีวิตตอนโตโคตรไม่สนุกเลย  ยิ่งตัวคนเดียวนี่คือเเบบเเย่เลยเซ็งมากกกก

                                    มีใครเป็นบ้างอ่ะเเล้วมีวิธีเเก้ยังไงอ่ะ? ผมก็ได้เเต่ให้กำลังใจตัวเองจนเบื่อเเล้วอ่ะ บ้างครั้งก็ท้อเเท้