เรามีประสบการณ์ที่เคยพบคนรวยที่ใจดีอยากจะเล่าให้ฟัง

สมัยตอนเราเด็กๆวัดในจังหวัดเราจัดงานใหญ่โตเเละมีโรงทานมากมาย เเม่ให้ถุงใหญ่ๆเรา2ถุงเพื่อที่จะใส่ของกินกลับบ้านส่วนเเม่เราจะไปทำบุญเเละเเม่ก็บอกว่าเอามาเยอะๆนะเด็กถือมันไม่น่าเกลียด เราก็เดินตะเวนเอาของกินทุกโรงทานจนถุงทั้ง2ถุงเต็มจนล้น ตัวเราก็เล็กนิดเดียวถือของพะรุงพะรังหาเเม่ก็ไม่เจอ เรามาหยุดอยู่ที่หน้าโรงทานโรงทานหนึ่งเขานำขนมเค้กมาเเจก ตอนเข้าไปต่อเเถวรอเอาขนมเค้กเราก็ไม่ได้มองคนเเจกเพราะคนข้างหน้าบังจนมองไม่เห็น เเต่พอได้เห็นคนเอามาเเจกเรารู้สึกตลึงมากเขาดูโดดเด่นเเตกต่างจากคนทั่วไปดูใจดีเเละมีสง่าราศีมากหน้าของเขาดูผ่องใส่เหมือนมีเเสงเปร่งประกายออกมาจากหน้าเขา อันนี้พูดตามความรู้สึกตอนนั้นที่เห็น เหมือนเขาจะมากันเป็นครอบครัวเเต่งชุดสีขาวทั้งตัว เขาคงจะเห็นว่าถุงเราไม่พอใส่เเล้ว เขากะถามว่าถือไหวไหมล่ะลูก ขนมล้นออกถุงหมดเเล้ว เขาก็เอาขนมเค้กใส่ถุงใหม่ให้เราถือเเทน เราก็พูดขอบคุณ เเล้วเรากะเดินมารอเเม่จนเเม่ออกมาจากวัดเราก็เล่าให้เเม่ฟัง เเม่ก็พูดตลกๆว่าไปเจอนางฟ้าเทวดามาหรือไง

ตอนนี้ผ่านมา7ปีเเล้วเรายังจำได้ไม่ลืมความรู้สึกนั้นพวกเขาดูมีบุญจริงๆ

ตอนนี้เราเรียนอยู่มหาลัยได้พบเจอคนหลายหลายขึ้นเเต่ที่เราสังเกตพวกคนรวยเขาจะดูดีมีสง่าราศีกว่าคนทั่วไปดูเเตกต่างจากคนทั่วไปมากจริงๆ