เหนื่อยกับการหายใจไปวันๆเหลือเกินค่ะ ไม่มีความสุขเลย ปัญหารุมเข้ามาที่เราคนเดียว ทั้งหนี้สินต่างๆนาๆ เครียดที่สุดตอนนี้ เป็นหนี้นอกระบบ ส่งรายวันวันล่ะ3000
หายืมเพื่อนญาติพี่น้องจนเค้าไม่นับญาตินับเพื่อนแล้ว หนี้เราเกินจากเอามาหมุนงาน และคิดว่าลูกค้าจะจ่ายตรงตามเป้า แต่ผิดคาดทุกอย่าง เราต้องรับผิดชอบหลายชีวิต แฟนก็ไม่เคยให้กำลังใจ เวลามีปัญหามากลับโทษเราทุกอย่าง พูดแต่เรื่องให้เราไม่สบายใจ ด่าว่าเราทุกวัน จนความรู้สึกตอนนี้คือหลอนไปหมดแล้ว ทั้งเรื่องหนี้นอกระบบที่ต้องหาส่งแต่ล่ะวัน และผวาทุกครั้งที่แฟนเปล่งเสียงออกมา
เหนื่อยกับการเลี้ยงลูกที่ป่วยเป็นเด็กออทิสติก เราเหนื่อยเราอยากตาย เราคิดฆ่าตัวตายตลอดเวลา แต่ลูกคือสิ่งยึดเหนี่ยวดึงเราไว้ ว่าถ้าไม่มีเราเค้าจะอยู่ยังไง จะมีใครมาดูแล เพราะไม่มีใครสนใจไส่ใจ นอกจากเราคนเดียว เราแบบภาระหนี้สินทุกอย่าง ทั้งทางบ้านพ่อ ปัญหาเราแฟนไม่เคยรับรู้ ถ้ารับรู้เราจะยิ่งเครียดกว่าเดิม เพราะสิ่งที่เค้าพูดมา มีแต่พูดกระแทก-ดันเรา เราเหนื่อย เราอยากหนีไปอยู่กับลูก แต่เราไม่มีกำลังพอ เราไม่รู้จะทนอยู่ได้จนถึงวันไหน แรงจะหายใจเราก็แทบจะไม่มี มันรู้สึกห่อเหี่ยว ไม่มีใครซักคนเลยหรอ เข้ามาช่วยเหลือเรา พาเราออกจากตรงนี้ไปได้ เป็นความหวังลมๆแลงๆที่ไม่มีวันเกิดขึ้น ถ้าแม่ยังอยู่ ชีวิตเราคงไม่ได้ผลสรุปแบบนี้ เหนื่อย ท้อเหลือเกิน กู้แบงค์อะไรก็ไม่ได้ซักอย่างเพราะติดแบล็คลิส มองไม่เห็นทาง มองไม่เห็นแสงสว่างเลย 😭😭😭😭
ถ้าวันหนึ่งแม่พลาดพลั้ง ตัดลมหายใจตัวเอง ลูกจะเป็นยังไง ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตแบบไม่มีสติสตังแล้ว สมองมันเบลอมันตึงไปหมด หาทางออกไม่เจอแล้ว เหนื่อยเหลื่อเกิน