คือ เราคบกับแฟนมา1ปีกว่าๆ มีทะเลาะบ้างอะไรบ้างปกติทั่วไป เราอยุ่ไกลกันนานๆได้เจอกันทีค่ะ เค้าเป็นนักกีฬาประจำเรียนไปแข่งกีฬาไปเราเข้าใจเขานะคะ อาจมีเวลาน้อย คุยกันได้เต็มที่ก็จะเป็นตอนกลางคืนหลัง21:00ขึ้นไปเพราะเขาจะต้องซ้อมตั้งแต่16:00จนถึง18:00น.เสร็จแล้วก็จะกินข้าวอาบน้ำประชุมพอเสร็จเขาก็จะทักเรามาเราก็จะโทรคุยกันแต่ส่วนมากเราจะเป็นคนที่เล่าเหตุการณ์ในชีวิตให้เขาฟังตลอดว่าวันนี้ไปทำอะไรที่ไหนแต่เขาจะเล่าให้เราฟังน้อยมากหรือแทบจะไม่มี แต่เราเป็นคนที่ขี้น้อยใจมากๆนิดหน่อยๆก็น้อยใจ แต่ส่วนมากจะเป็นเรื่องผู้หญิงแค่ไปจรูปหรืออะไรนิดเดียวก็น้อยใจอะไรประมาณนี้ พอเข้า1ปีเราก็ทะเลาะกันเกือบทุกวันเป็นเราเองที่ชวนทะเลาะเพราะรู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิมใส่ใจเราน้อยลงเล่าอะไรให้ฟังก็ตอบแค่ อ๋อ คือเราเสียความรู้สึกนะคะเราไปต่อไม่เป็น แล้วเราเป็นคนที่รู้สึกอะไรได้ก็จะแสดงออกมา เราก็ไม่รุ้นะคะว่าเขาลำคานหรืออะไรยังไง มีวันนึงเราก็ทะเลาะกันเหมือนทุกครั้งค่ะแต่อยู่ดีๆเขาก็พูดคนนึงออกมาแล้วกตะโกนใส่เราว่า "เดี๋ยวก็บอกเลิก
หรอก" ด้วยความที่เราโมโหอยู่ด้วยเราก้เลยบอกไปว่าจะเลิกก็เลิกไปเลย แต่พอเขาใจเย็นลงเขาก็บอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจพูดแต่เราคิดในใจว่าคำว่าเลิกเป็นคนที่พูดออกมาได้ยากมาเราโมโหแค่ไหนเราไม่เคยจะพูดออกมา ตั้งแต่วันนั้นเราก็เก็บคำนั้นไว้ในใจตลอด แต่ก็ไม่ได้เลิกกันนะคะ เรารู้สึกว่าตั้งแต่วันนั้นเราดูเฉยๆกับความสัมพันธ์มากแบบว่าอะไรก็ได้ทักมาก็คุยไม่ทักมาเราก็ไม่ทักไป เริ่มคุยกันน้อยลง วันนึงคุยไม่กี่คำ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยากคุยขนาดนั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ถ้าจะเลิก ลึกๆแล้วเราก็ขาดเขาไม่ได้เลิกไม่ลง เรารู้สึกยังไงกันแน่คะสอบถามผู้รู้
เรารู้สึกยังไงกับความสัมพันธ์นี้กันนะ