อยากเล่าเรื่องราวความรัก วัยรุ่นยุค 90 (เรื่องจริงที่อยากแชร์ ) เพิ่งรู้ว่าในวันนี้ที่เขาเลิกกับเราไป แล้วทำไมคิดถึงเขาแล้วมีความสุขมากๆ 
ไม่โกรธเลยคิดถึงแล้วอดยิ้มไม่ได้ ฟังเพลงรักทั้งวันเหมือนกลับไปเป็นหนุ่มอีกครั้ง ทั้งๆที่อกหักอยู่นะ มันแปลกมากๆที่แหละมั้งที่เขาเรียกว่า รัก

ย้อนกลับไปปี 2543 (ประมาณ 22 ปีที่แล้ว) ผมอายุ 25 ปี ผมกำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ผมจำได้ว่าวันนั้นเข้าไปค้นหาหนังสือในห้องสมุดเลยแอบเล่นอินเตอร์เน็ต เข้าไป sanook จะหาแชทจีบสาว ในสมัยนั้นเขากำลังฮิตกัน  เล่นๆไม่ได้คิดอะไร เพราะสมัยนั้นเจอคนในเน็ตคงไม่มีใครจริงใจ จริงๆหรอก 

แซวไปเรื่อย แชทคุยไปเรื่อยเปื่อย เน็ตก็กากมากๆ เดี๋ยวหลุดๆ จนได้ไปคุยกันน้องผู้หญิงคนเราก็ถามชื่อน้องเขาไป เขาก็ตอบว่าชื่อ .......อายุ  14 ปี 
โหห่างกัน 11 ปี เราก็ถามบ้านอยู่แถวไหนอะ น้องตอบว่าแถวๆอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เราก็แซวว่าตรงกลางอนุเสาวรีย์เลยเปล่า น้องก็ไม่เข้าใจเรา

เลยคุยขำๆไป ระหว่างคุยเน็ตหลุดบ่อยมากๆ ถามได้ไม่กี่คำก็หลุด เราก็พยายามตามดูชื่อน้องเขาจะได้คุยต่อเนื่อง น้องเขาก็คุยนะ เขาก็เน็ตหลุดบ่อยแต่ก็ยังมาคุยกับเรา เราถามน้องเขาว่าเรียนแถวไหน เขาตอบว่าโรงเรียนสตีแห่งหนึ่งแถวถนนศรีอยุธยา สุดท้ายเราเลยขอเบอร์น้องเขาเพราะเราไม่เชื่อว่าอายุ 14 ปีในสมัยนั้นอินเตอร์เน็ตเป็นเรื่องอันตรายมากๆ สำหรับเด็กผู้หญิงน้องเขาก็ให้เบอร์มาเป็นเบอร์มือถืออีกหมายเลข 081..............56 (จำได้เพราะฝังใจ)
งงหนักไปอีก

เพราะมือถือในสมัยนั้นแพงมาก งงว่ามาไม้ไหนวะ น้องเขาบอกว่าอีกสองวันให้โทรมานะ ตอนนี้เขาอยู่ต่างจังหวัด  เราก็รับปากส่งเดชไปเพราะไม่เชื่อ เพราะค่าโทรมือถือแพงมากคง และก็ไม่เชื่อด้วยว่าจะกล้าให้เบอร์โทร (เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่ หมดกระดานพอดี)