ปัจจุบันผมทำงานรัฐวิสาหกิจมา 6 ปี เกณฑ์สถาพแวดล้อมที่ทำงานถือว่าดี
แต่มีครอบครัว(ลูกสาวเกือบ3ขวบกับภรรยา) อยู่ต่างจังหวัด ได้เจอหน้าอาทิตละครั้ง ค่ารถคิดเป็น 50-60% ของเงินเดือน ตั้งแต่ห่างกันแทบไม่มีเงินเก็บ เครียดที่ต้องปล่อยภรรยาทำงานและดูแลลูกลำพัง เคยคิดสั้น2-3 ครั้งแต่ก็ห่วงลูก ตอนขับรถก็เผลอหลับในหลายครั้ง 
พยายามหาทางออกด้วยการขอย้ายมา 3 ปีแต่ก็ติดปัญหาหลายอย่างจนทำให้ไม่ได้ย้าย ต้องใช้ชีวิตไปวันๆแบบไร้จุดหมายเพื่อรอเวลาไปหาลูก ภรรยาที่เลี้ยงลูกอยู่ก็เครียดมาก ผมอยากลาออกมาสักพักนึงแล้ว
   แต่ติดปัญหาตรงที่แม่ไม่ยอมให้ลาออกเพราะเชื่อว่างานที่ทำมั่นคงตามความคิดของคนยุคแม่และขู่ว่าถ้าลาออกจะตัดความสัมพันธ์กันอีก ทำให้ทางผมเองเครียดไปใหญ่
   ตอนนี้พ่อที่เคยทำงานเดียวกันแต่เกษียณแล้วก็เข้าใจสถานะการทางผมดีและสนับสนุนให้ลาออกเพื่อความปลอดภัยจากการเดินทาง
    ผมควรคุยกับแม่ยังไงดีครับเพื่อให้เค้าเข้าใจ หรือควรอกตัญญูไปเลยเพื่อรักษาลูกกับภรรยาไว้ ตอนนี้รอยร้าวมันชัดมากและความคิดที่ว่า"ถ้าหากเราเกิดอุบัติเหตุสักครั้งเรื่องมันคงดีกว่านี้"เข้ามาในหัวแทบทุกครั้งที่เครียดจัดๆ