สวัสดีคร่า เราชื่อนุ่น
เรามีเรื่องจะเล่าแล้วสอบถามเพื่อนๆทุกคน อยากได้ความคิดเห็นว่าเราควรต่อหรือพอแค่นี้
นุ่น มีชีวิตที่ดีกับครอบครัวของนุ่น มีพ่อมีแม่ ตามใจ ซับพอลทุกๆอย่าง อาจมีทะเลาะกันบ้าง แต่พ่อกับแม่ก้อไม่เคยทิ้งเรา จนวันหนึ่งเรามีสามี แต่สามีเราไม่ค่อยลงรอยกับพ่อแม่เรา เราเข้าใจแต่ก็พยามให้ทั้งสองฝ่ายจนเราว่ามันชักไม่ไหว ทางนี้ก้อพ่อแม่ทางนั้นก้อสามี เราจึงเลือกที่จะแยกบ้านเพื่อให้ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พอเราแยกบ้านกับพ่อแม่เรา เรามายุทางแม่สามีที่มีพี่น้องคนละพ่อ แต่ช่วงนั้นเราแย่ การเงินเราไม่ดี แถมมีลูกอีก3เดือน เราจึงอดทน แม่สามีช่วงนี้นเขาก้อไม่โอเคกับการมายุ เพราะน้องๆสามีต้องทำงาน นุ่นต้องเลี้ยงลูก สามีต้องทำงาน ตอนนั้นสามีทำงานได้วันละไม่ถึง300.- ต้องเก็บไว้ใช้ส่วนของลูก ต้องเก็บไว้ช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟที่บ้านแม่สามีเพื่อช่วยน้องๆสามี เคยมีครั้งหนึ่งเราบอกจะช่วยออกไปทำงาน ให้แม่เธอเลี้ยง แต่พอเราไปบอกแม่สามี เขากลับถามแล้วค่านม ค่าแพมเพิ้ม ค่าลูกเทอไหนจะค่าอะไรอีกละ เพราะฉันก้อมีงานเหมือนกันจะให้หยุดมาดูลูกเทอหรอ จนสามีบอกเทอก้อดูลูกไปเถอะเราทำคนเดียวได้ สุดท้ายก่อจบที่เราต้องดูลูก แต่การยุที่นี้เราต้องอดทนอดกลั้น กับข้าวทุกๆอย่างต้องรอให้น้องๆอิ่มเราถึงได้กินบ้างครั้งเราต้องกินข้าวกับน้ำแกง บ้าง น้ำปลาบ้าง รือบ้างครั้งต้องรอสามีกลับได้กินกับข้าวที่เขาซื้อมากินตอนเลิกงาน แต่ส่วนมากเราไม่ค่อยกินกับสามี เรากลัวเขาไม่อิ่ม เราก้ออดแต่ต้องกิน เราให้นมลูกไม่มีเงินซื้อนมชง แพมเพิ้ลเราก้อลูกใส่แค่กลางคืน เพราะไม่ใส่ ผ้าต้องซักเยอะ เปลืองน้ำแม่เขาก้อบ่น จะให้ซื้อแพมเพิ้มตอนนั้นเราก้อไม่ตังซื้อเยอะ เราอดๆๆทนๆๆด้วยสภาพแวดล้อมสภาพจิตใจ จงเราไม่ไหว เราได้ขอยืมเงินทางแม่นุ่นมาลงขายของ แม่เราก้อไม่มีหรอไม่หยิบยืมญาติๆมาบ้างทางนี้เราก้อกู้ดอกรายวันเพิ่ม รู้ว่าเหนื่อยแต่เราก้อยอม เพราะเราอดทนสภาพแบบนี้ไม่ไหว จนพอเริ่มจะประคองตัวได้ แต่เราก้อยังกู้เงินยุนะ ไม่ต้องหมุน จนแม่สามรเราบ่น เพราะเราขายนัด ต้องเตรียมของกลางวัน แต่กลับกัน น้องๆสามาเราเขาเข้ากะเวรทำงานตอนดึกกลางวันจะนอน มันทำให้เปงการรบกวน แม่สามีไม่โอเคร แล้วน้องๆทุกคนของเขา ก้อไม่ค่อยให้ความนับถือเราเท่าไร (ก้อมาแต่ตัวเนอะ เหมือนมาเกาะให้น้องๆเลี้ยง) จนวันนี้แม่สามีพูดว่า "ท้ายซอยมีบ้านให้เช่า เขาถามสามีแต่เหมือนกระแทกให้เรารู้ พวกเอ็ง จะย้ายไปท้ายซอยหรือจะให้แม่ย้าย เราได้ยินรู้สึกเจ็บอยากน้องอยากกลับบ้านตัวเอง แต่ทำไรไม่ได้ ตอนนั้นเงินติดตัวไม่กี่ร้อวต้องหมุนซื้อของตกเย็นก้อจ่ายเงินรายวัน แบบจุกอกพูดไม่ออก เราได้ยินแม่กับสามีเถียงกันสามี:แม่เรายังไม่มีเงินย้ายไปหรอก แล้วจะให้ยุนี้ก้อไม่รู้จะพอจ่ายค่าเช่าไหมแม่สามี; แล้วจะให้ทำไง น้องเมิงมันก้อต้องทำงาน นะ จะให้มันอดหลับอดนอนทำงานแล้วมาเลี้ยงพวกไปตลอดหรอพอเราได้ยิน โมโห ตัวเองที่ไม่มีศักดิ์ศรีเลยหรอวะ บ้านก้ออยากกลับ กลับไปสามีก้อไม่ยุ พอยุนี้แม่สามีก้อไม่อยากให้ยุเราเลยบอกแฟนอยากสิเขาไล่ แล้ว เราเลยต้องแบกหน้าขอยุแบบไม่จ่ายล่วงหน้า ขายของให้เยอะขึ้น เราก้อเริ่มจากเปงหนี้ ค่อยๆทยอยจ่าย จนวันหนึ่งเราได้ยืนอีกครั้ง มีทุกอย่างที่คืนไม่มี เหมือนก่อนมีรถคือซาเล้งไปไหนไปกัน จนเรามีลูกอีกคน แต่ชีวิตก้อไม่จบนะค่ะ เราก้อยังต้องยุในซอยบ้านเดียวกับแม่เขา
ตอนนั้นเกิดเหตุ แม่สามีขับรถมอไซช่วงกลางคืนไปรับน้องๆที่เลิกงานกะดึก ระหว่างทางถนนกำลังทำ แต่ไม่มีสัญณาญไฟบอกแม่สามีตกหลุมสมองฟาดพื้น ต้องเอกซ์สเรย์ ด่วน ต้องใช้ตัง10,000ตอนนั้น แต่ทางน้องๆไม่มี ซึ่งสามีเป็นพี่คนโต ช่วงนั้นเราก่อประคองตัวได้ไม่มีหนี้ แต่เงินก้อนเราก้อนเราก้อไม่มี สุดท้ายก้อไม่พ้น เงินรายวัน หนี้บัตรต่างๆที่เรากดได้ ใช้เงินรักษา60,xxx สรุปวนกลับมาเป็นหนี้ครั้ง หนักสุดเพราะน้องๆกลับหนี้ออกจากบ้านงานการไม่ทำ
แล้วหนี้ทุกอย่างม้นชื่อเรา เราเปงคนไปเอา น้องคนรองจากแฟน ก้อเอาลูกมาทิ้งให้แม่สามีเลี้ยงโดยไม่ส่งค่าเลี้ยงดู มาสักบาท น้องอีกคนที่2 ก้อหนี้ไปทำงานไม่ส่งคราวส่งตังถามแม่เลยเปงเวลาหลายปี และสามีเรามีน้อง ญ/ช ฝาแฝด แต่อายุ16-17 เราเอามาขายของกับเราเพื่อจะได้เงินตรงนี้ไปเลี้ยงแม่เลี้ยงหลาน เพราะตอนนี้ทางเรากับสามี เริ่มมีธุรกิจส่วนตัวอาจจะย้งไม่ได้รวยแน่ก้อพอยุพอกินได้ แต่ปัญหามันไม่จบสิน้องแฝดอีกคนชอบสร้างปัญหา แบบไม่จบไม่สิ้น ของก้อไม่ช่วยขาย งานการก้อไม่หาทำ พอเดือนชนเดือนแม่สามีต้องจ่ายค่าบ้านค่าน้ค่าไฟ บ้านแม่สามีนะค่ะ (เรากับแม่สามีก้อยังยุคนละหลัง)ถึงแม้ตังที่ได้มาจ่ายน้องก้อธุรกิจของเรา มันก้อยังไม่พอจ่ายบ้านแม่สามีไหนจะหลานทร่แม่มันไม่เคยให้ตังแม้แต่บาทเดียว แต่นั่นก่อช่วยเขาไม่ไดเยอะนะ มีน้องมาช่วย2คน แต่อีกคนสร้างแต่ปัญหา ไม่เว้นแต่ละวันให้ทำกับเราเดียวไม่ตื่นบ้างเดียวตามหาตัวไม่ได้บ้าง พอเราให้เงินก้อให้แฝดอีกคนที่ทำงานกับเรายุ แต่ก้อไม่พอค่าใช้จ่าย สามีก้อควักเนื้อให้ตลอดวนเวียนยุแลบนี้จนมาวันหนึ่งสามีบอกจะซื้อบ้านใหม่ แบบให้ยุด้วยกัน รายจ่ายจะไม่เยอะ เรานี้เถียงขึ้นมา ว่าจะให้ยุรวมกันย้งไง ในเมื่อ น้องอีกคนก้อไม่เอาไร แม่เทอก้อหวงแต่หลานน้องสาวสามี ให้เรากลับไปยุรวมกันอีกหรอ เราเหนื่อยนะ เราเลือกที่จะยุกับเทอ้รายอมที่จะลำบากไปด้วยกัน จนตอนนี้เราพอหายใจหายคอได้ กลับให้เรามาเลี้ยงครอบครัวเทออีกหรอ แม่เทอเราโอเครได้ถึงแม้ตอนนั้นเขาไม่เคยคิดจะเลี้ยงลูกเราเลย ถึงแม้ที่ค่อยบอกว่าเราเปงปลิงให้น้องๆเทอเลี้ยง แล้วตอนนี้เปงน้องกลับกลายทิ้งทั้งลูกตัวเองกับแม่ต้วเองด้วยไม่สนใจใยดีเลย เรายังพอเข้าใจได้ แต่นี้น้องเทอไม่เคยช่วยเหลือ ไม่เคยเปงเดือดเปงร้อนสร้างแต่ปัญหาไม่จบไม่สิ้นเรายังต้องเลี้ยงดูกันเองหรอกน้องสามีปนะเภทไล่ก้อไป ให้ทำงานก้อไม่เอา เราเลยไม่โอเครกับการมีบ้านใหม่ที่ใช้ชีวิตร่วมกันเราทะเลากับสามีมาตลอด เขทบอกแล้วละให้ทำไง จะให้ทิ้งครอบครัวแม่หรอ เราเลยบอกเขาว่าไม่ใช่ทิ้ง แต่เราก้อยุแบบคนละหลัง เดือดร้อนก้อช่วยกันไป แต่เทอก้อต้องให่น้องเทอทำงานใช่ว่าเราช่วยแล้วน้องเทอก้อสร้างปัญหาแบบนี้ แต่ส่มีเราก้อยังไม่โอเคน บอกมันบังคับน้องไม่ได้ แต่จะให้เราเนรคุณก่อไม่ใช่ เราเลยทะเลาะกัน พอเราว่าครอบครัวสามี สามีเราก้อจะโมโห ทั้งๆที่เราพูดจากใจเราไม่โอเคร แต่สามีก้อหาว่าเราอคิต แต่ทุกนี้เราก้อยังมีหนี้ ที่เปงส่วนของเรา
จนถึงปัจจุบัน เราก้อยังไม่ลงรอย พูดเลยนี้หรือจะหาซื้อบ้านก้อยังยืนยันคำเดิมทั้งเราและสามี ก้อจะทะเลา จนวันนี้เราที่เหนื่อยเอง เสียใจนับครั้งไม่ถ้วน เราคิดยุทุกครั้งที่คุยเรื่องนี้ ว่าเราจะเลิกกัน แต่นุ่นก้อคิดทุกครั้งว่าจะไม่พูดเพราะ ผลกรรมจะตกที่ลูกเราเองคือพ่อแม่เลิกกัน เราเลยประคองทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้ เราเปงฝ่ายยอมเงียบเอง (สามีเรานิสัยด่าเราไม่สนใจคำพูดแม้คนฟังจะเมียใจ)แต่สามีเราเปงคนขยัน ไม่มีเรื่องนอกใจแม้แต่สักครั้ง แต่เวลาไม่พูดถึงเรื่อครอบครัวเขาก้อจะดีกับเราตามใจเรา แต่พอพูดเรื่องยุรวมกันเราขัดเมื่อไร เขาจะการเปงคนละคน ตอนนี้เราไม่รู้จะไง มันจะเปงอย่างงี้จนกว่าใครจะไปหรอก
ตอนแรกเราเลือกจะเงียบ แต่พอเงียบเขาคิดว่าเรายอม เราเหนื่อย เราท้อ เรารักเขานะ แล้วเราก้อมีลูกด้วยกันแต่ที่จะยุด้วยกันไม่ได้ก้อครอบครัวเขา ถ้าเรายอม อนาคตเราทำเท่าไรถึงจะพอ เราปรึกษาเพื่อนๆบางคนบอกให้เราปลงและยุกับมัน เราบอกทั้งชีวิตเราจะไม่มีความสุบเลยหรอแล้วเราจะเหนื่อยหาทำไมในเมื่อไม่ใครช่วยหา บางคนบอกให้เราแบกกับเขา ในเมื่อเขาเลือกที่จะไม่เอาเรา แต่เราสงสารลูก ลูกไม่ผิดจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทุกวันนี้ครอบครัวเราไม่มีความสุขเลย ทะเลาะแบบนี้แทบทุกวัน ตอนนี้นุ่นทั้งเสียใจ ทั้งเหนื่อยไปหมดแล้ว เคยคิดถ้าย้อนเวลาไปได้ เราจะไม่เลือกเดินเข้ามา สิ่งเดียวที่ปัจจุบันคือลูก เราทำให้เขาเกิดแต่ต้องยุสภาพแวดล้อมพ่อแม่ทะเลากัน ย่าตัวเองรักหลานลำเอียง อาตัวเองทำตัวไม่เอาไหนสร้างปัญหาใครแก้ไม่เว้นวัน บอกตรงๆเรายุในจุดที่ดึ่งมากอยากไปให้พ้นบ้าง อยากหายไปบ้าง แต่ผลสุดท้าย มันตกที่ลูก ลูกเรายังเล็ก
ช่วยแนะนำเราที
เรามีเรื่องจะเล่าแล้วสอบถามเพื่อนๆทุกคน อยากได้ความคิดเห็นว่าเราควรต่อหรือพอแค่นี้
นุ่น มีชีวิตที่ดีกับครอบครัวของนุ่น มีพ่อมีแม่ ตามใจ ซับพอลทุกๆอย่าง อาจมีทะเลาะกันบ้าง แต่พ่อกับแม่ก้อไม่เคยทิ้งเรา จนวันหนึ่งเรามีสามี แต่สามีเราไม่ค่อยลงรอยกับพ่อแม่เรา เราเข้าใจแต่ก็พยามให้ทั้งสองฝ่ายจนเราว่ามันชักไม่ไหว ทางนี้ก้อพ่อแม่ทางนั้นก้อสามี เราจึงเลือกที่จะแยกบ้านเพื่อให้ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พอเราแยกบ้านกับพ่อแม่เรา เรามายุทางแม่สามีที่มีพี่น้องคนละพ่อ แต่ช่วงนั้นเราแย่ การเงินเราไม่ดี แถมมีลูกอีก3เดือน เราจึงอดทน แม่สามีช่วงนี้นเขาก้อไม่โอเคกับการมายุ เพราะน้องๆสามีต้องทำงาน นุ่นต้องเลี้ยงลูก สามีต้องทำงาน ตอนนั้นสามีทำงานได้วันละไม่ถึง300.- ต้องเก็บไว้ใช้ส่วนของลูก ต้องเก็บไว้ช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟที่บ้านแม่สามีเพื่อช่วยน้องๆสามี เคยมีครั้งหนึ่งเราบอกจะช่วยออกไปทำงาน ให้แม่เธอเลี้ยง แต่พอเราไปบอกแม่สามี เขากลับถามแล้วค่านม ค่าแพมเพิ้ม ค่าลูกเทอไหนจะค่าอะไรอีกละ เพราะฉันก้อมีงานเหมือนกันจะให้หยุดมาดูลูกเทอหรอ จนสามีบอกเทอก้อดูลูกไปเถอะเราทำคนเดียวได้ สุดท้ายก่อจบที่เราต้องดูลูก แต่การยุที่นี้เราต้องอดทนอดกลั้น กับข้าวทุกๆอย่างต้องรอให้น้องๆอิ่มเราถึงได้กินบ้างครั้งเราต้องกินข้าวกับน้ำแกง บ้าง น้ำปลาบ้าง รือบ้างครั้งต้องรอสามีกลับได้กินกับข้าวที่เขาซื้อมากินตอนเลิกงาน แต่ส่วนมากเราไม่ค่อยกินกับสามี เรากลัวเขาไม่อิ่ม เราก้ออดแต่ต้องกิน เราให้นมลูกไม่มีเงินซื้อนมชง แพมเพิ้ลเราก้อลูกใส่แค่กลางคืน เพราะไม่ใส่ ผ้าต้องซักเยอะ เปลืองน้ำแม่เขาก้อบ่น จะให้ซื้อแพมเพิ้มตอนนั้นเราก้อไม่ตังซื้อเยอะ เราอดๆๆทนๆๆด้วยสภาพแวดล้อมสภาพจิตใจ จงเราไม่ไหว เราได้ขอยืมเงินทางแม่นุ่นมาลงขายของ แม่เราก้อไม่มีหรอไม่หยิบยืมญาติๆมาบ้างทางนี้เราก้อกู้ดอกรายวันเพิ่ม รู้ว่าเหนื่อยแต่เราก้อยอม เพราะเราอดทนสภาพแบบนี้ไม่ไหว จนพอเริ่มจะประคองตัวได้ แต่เราก้อยังกู้เงินยุนะ ไม่ต้องหมุน จนแม่สามรเราบ่น เพราะเราขายนัด ต้องเตรียมของกลางวัน แต่กลับกัน น้องๆสามาเราเขาเข้ากะเวรทำงานตอนดึกกลางวันจะนอน มันทำให้เปงการรบกวน แม่สามีไม่โอเคร แล้วน้องๆทุกคนของเขา ก้อไม่ค่อยให้ความนับถือเราเท่าไร (ก้อมาแต่ตัวเนอะ เหมือนมาเกาะให้น้องๆเลี้ยง) จนวันนี้แม่สามีพูดว่า "ท้ายซอยมีบ้านให้เช่า เขาถามสามีแต่เหมือนกระแทกให้เรารู้ พวกเอ็ง จะย้ายไปท้ายซอยหรือจะให้แม่ย้าย เราได้ยินรู้สึกเจ็บอยากน้องอยากกลับบ้านตัวเอง แต่ทำไรไม่ได้ ตอนนั้นเงินติดตัวไม่กี่ร้อวต้องหมุนซื้อของตกเย็นก้อจ่ายเงินรายวัน แบบจุกอกพูดไม่ออก เราได้ยินแม่กับสามีเถียงกันสามี:แม่เรายังไม่มีเงินย้ายไปหรอก แล้วจะให้ยุนี้ก้อไม่รู้จะพอจ่ายค่าเช่าไหมแม่สามี; แล้วจะให้ทำไง น้องเมิงมันก้อต้องทำงาน นะ จะให้มันอดหลับอดนอนทำงานแล้วมาเลี้ยงพวกไปตลอดหรอพอเราได้ยิน โมโห ตัวเองที่ไม่มีศักดิ์ศรีเลยหรอวะ บ้านก้ออยากกลับ กลับไปสามีก้อไม่ยุ พอยุนี้แม่สามีก้อไม่อยากให้ยุเราเลยบอกแฟนอยากสิเขาไล่ แล้ว เราเลยต้องแบกหน้าขอยุแบบไม่จ่ายล่วงหน้า ขายของให้เยอะขึ้น เราก้อเริ่มจากเปงหนี้ ค่อยๆทยอยจ่าย จนวันหนึ่งเราได้ยืนอีกครั้ง มีทุกอย่างที่คืนไม่มี เหมือนก่อนมีรถคือซาเล้งไปไหนไปกัน จนเรามีลูกอีกคน แต่ชีวิตก้อไม่จบนะค่ะ เราก้อยังต้องยุในซอยบ้านเดียวกับแม่เขา
ตอนนั้นเกิดเหตุ แม่สามีขับรถมอไซช่วงกลางคืนไปรับน้องๆที่เลิกงานกะดึก ระหว่างทางถนนกำลังทำ แต่ไม่มีสัญณาญไฟบอกแม่สามีตกหลุมสมองฟาดพื้น ต้องเอกซ์สเรย์ ด่วน ต้องใช้ตัง10,000ตอนนั้น แต่ทางน้องๆไม่มี ซึ่งสามีเป็นพี่คนโต ช่วงนั้นเราก่อประคองตัวได้ไม่มีหนี้ แต่เงินก้อนเราก้อนเราก้อไม่มี สุดท้ายก้อไม่พ้น เงินรายวัน หนี้บัตรต่างๆที่เรากดได้ ใช้เงินรักษา60,xxx สรุปวนกลับมาเป็นหนี้ครั้ง หนักสุดเพราะน้องๆกลับหนี้ออกจากบ้านงานการไม่ทำ
แล้วหนี้ทุกอย่างม้นชื่อเรา เราเปงคนไปเอา น้องคนรองจากแฟน ก้อเอาลูกมาทิ้งให้แม่สามีเลี้ยงโดยไม่ส่งค่าเลี้ยงดู มาสักบาท น้องอีกคนที่2 ก้อหนี้ไปทำงานไม่ส่งคราวส่งตังถามแม่เลยเปงเวลาหลายปี และสามีเรามีน้อง ญ/ช ฝาแฝด แต่อายุ16-17 เราเอามาขายของกับเราเพื่อจะได้เงินตรงนี้ไปเลี้ยงแม่เลี้ยงหลาน เพราะตอนนี้ทางเรากับสามี เริ่มมีธุรกิจส่วนตัวอาจจะย้งไม่ได้รวยแน่ก้อพอยุพอกินได้ แต่ปัญหามันไม่จบสิน้องแฝดอีกคนชอบสร้างปัญหา แบบไม่จบไม่สิ้น ของก้อไม่ช่วยขาย งานการก้อไม่หาทำ พอเดือนชนเดือนแม่สามีต้องจ่ายค่าบ้านค่าน้ค่าไฟ บ้านแม่สามีนะค่ะ (เรากับแม่สามีก้อยังยุคนละหลัง)ถึงแม้ตังที่ได้มาจ่ายน้องก้อธุรกิจของเรา มันก้อยังไม่พอจ่ายบ้านแม่สามีไหนจะหลานทร่แม่มันไม่เคยให้ตังแม้แต่บาทเดียว แต่นั่นก่อช่วยเขาไม่ไดเยอะนะ มีน้องมาช่วย2คน แต่อีกคนสร้างแต่ปัญหา ไม่เว้นแต่ละวันให้ทำกับเราเดียวไม่ตื่นบ้างเดียวตามหาตัวไม่ได้บ้าง พอเราให้เงินก้อให้แฝดอีกคนที่ทำงานกับเรายุ แต่ก้อไม่พอค่าใช้จ่าย สามีก้อควักเนื้อให้ตลอดวนเวียนยุแลบนี้จนมาวันหนึ่งสามีบอกจะซื้อบ้านใหม่ แบบให้ยุด้วยกัน รายจ่ายจะไม่เยอะ เรานี้เถียงขึ้นมา ว่าจะให้ยุรวมกันย้งไง ในเมื่อ น้องอีกคนก้อไม่เอาไร แม่เทอก้อหวงแต่หลานน้องสาวสามี ให้เรากลับไปยุรวมกันอีกหรอ เราเหนื่อยนะ เราเลือกที่จะยุกับเทอ้รายอมที่จะลำบากไปด้วยกัน จนตอนนี้เราพอหายใจหายคอได้ กลับให้เรามาเลี้ยงครอบครัวเทออีกหรอ แม่เทอเราโอเครได้ถึงแม้ตอนนั้นเขาไม่เคยคิดจะเลี้ยงลูกเราเลย ถึงแม้ที่ค่อยบอกว่าเราเปงปลิงให้น้องๆเทอเลี้ยง แล้วตอนนี้เปงน้องกลับกลายทิ้งทั้งลูกตัวเองกับแม่ต้วเองด้วยไม่สนใจใยดีเลย เรายังพอเข้าใจได้ แต่นี้น้องเทอไม่เคยช่วยเหลือ ไม่เคยเปงเดือดเปงร้อนสร้างแต่ปัญหาไม่จบไม่สิ้นเรายังต้องเลี้ยงดูกันเองหรอกน้องสามีปนะเภทไล่ก้อไป ให้ทำงานก้อไม่เอา เราเลยไม่โอเครกับการมีบ้านใหม่ที่ใช้ชีวิตร่วมกันเราทะเลากับสามีมาตลอด เขทบอกแล้วละให้ทำไง จะให้ทิ้งครอบครัวแม่หรอ เราเลยบอกเขาว่าไม่ใช่ทิ้ง แต่เราก้อยุแบบคนละหลัง เดือดร้อนก้อช่วยกันไป แต่เทอก้อต้องให่น้องเทอทำงานใช่ว่าเราช่วยแล้วน้องเทอก้อสร้างปัญหาแบบนี้ แต่ส่มีเราก้อยังไม่โอเคน บอกมันบังคับน้องไม่ได้ แต่จะให้เราเนรคุณก่อไม่ใช่ เราเลยทะเลาะกัน พอเราว่าครอบครัวสามี สามีเราก้อจะโมโห ทั้งๆที่เราพูดจากใจเราไม่โอเคร แต่สามีก้อหาว่าเราอคิต แต่ทุกนี้เราก้อยังมีหนี้ ที่เปงส่วนของเรา
จนถึงปัจจุบัน เราก้อยังไม่ลงรอย พูดเลยนี้หรือจะหาซื้อบ้านก้อยังยืนยันคำเดิมทั้งเราและสามี ก้อจะทะเลา จนวันนี้เราที่เหนื่อยเอง เสียใจนับครั้งไม่ถ้วน เราคิดยุทุกครั้งที่คุยเรื่องนี้ ว่าเราจะเลิกกัน แต่นุ่นก้อคิดทุกครั้งว่าจะไม่พูดเพราะ ผลกรรมจะตกที่ลูกเราเองคือพ่อแม่เลิกกัน เราเลยประคองทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้ เราเปงฝ่ายยอมเงียบเอง (สามีเรานิสัยด่าเราไม่สนใจคำพูดแม้คนฟังจะเมียใจ)แต่สามีเราเปงคนขยัน ไม่มีเรื่องนอกใจแม้แต่สักครั้ง แต่เวลาไม่พูดถึงเรื่อครอบครัวเขาก้อจะดีกับเราตามใจเรา แต่พอพูดเรื่องยุรวมกันเราขัดเมื่อไร เขาจะการเปงคนละคน ตอนนี้เราไม่รู้จะไง มันจะเปงอย่างงี้จนกว่าใครจะไปหรอก
ตอนแรกเราเลือกจะเงียบ แต่พอเงียบเขาคิดว่าเรายอม เราเหนื่อย เราท้อ เรารักเขานะ แล้วเราก้อมีลูกด้วยกันแต่ที่จะยุด้วยกันไม่ได้ก้อครอบครัวเขา ถ้าเรายอม อนาคตเราทำเท่าไรถึงจะพอ เราปรึกษาเพื่อนๆบางคนบอกให้เราปลงและยุกับมัน เราบอกทั้งชีวิตเราจะไม่มีความสุบเลยหรอแล้วเราจะเหนื่อยหาทำไมในเมื่อไม่ใครช่วยหา บางคนบอกให้เราแบกกับเขา ในเมื่อเขาเลือกที่จะไม่เอาเรา แต่เราสงสารลูก ลูกไม่ผิดจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทุกวันนี้ครอบครัวเราไม่มีความสุขเลย ทะเลาะแบบนี้แทบทุกวัน ตอนนี้นุ่นทั้งเสียใจ ทั้งเหนื่อยไปหมดแล้ว เคยคิดถ้าย้อนเวลาไปได้ เราจะไม่เลือกเดินเข้ามา สิ่งเดียวที่ปัจจุบันคือลูก เราทำให้เขาเกิดแต่ต้องยุสภาพแวดล้อมพ่อแม่ทะเลากัน ย่าตัวเองรักหลานลำเอียง อาตัวเองทำตัวไม่เอาไหนสร้างปัญหาใครแก้ไม่เว้นวัน บอกตรงๆเรายุในจุดที่ดึ่งมากอยากไปให้พ้นบ้าง อยากหายไปบ้าง แต่ผลสุดท้าย มันตกที่ลูก ลูกเรายังเล็ก