คือเราอายุ15-16แล้วค่ะ มีปัญหากับแม่มาตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ ชอบทะเลาะกัน ซึ่งแม่เราเป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆควบคุมสติ+อารมณ์ตัวเองไม่ได้ เอาแต่ใจตัวเองชอบเอาชนะทุกๆคนเลยค่ะ แม่ชอบใช้คำรุนแรงต่อว่า แรงมากๆเหมือนเกลียดเราเลยค่ะ เราไม่ได้เซนซิทีฟขนาดนั้นแต่คำบางคำมันแรงจริงๆ หลายครั้งก็ชอบทำลายของของเราค่ะ เวลาเราพูดอธิบายเค้าจะตีความว่าเราเถียงทุกคำเลย เค้าจะเข้ามาตีเราบ้าง ตบบ้าง บางทียังไม่พอใจก็เอาของของเราไปทิ้ง เอาไปทุบ ขว้างให้แตกต่อหน้า ทำทุกอย่างที่อยากทำจนพอใจเลยค่ะ ซึ่งของใช้ของเราแทบจะทุกอย่างจริงๆทั้งเสื้อผ้าของใช้ เก็บเงินทำงานซื้อเองหมดค่ะ เค้าไม่เคยสนใจเลย จะพังจะเสียก็เรื่องของ จะซื้อใหม่ก็เรื่องของ ทุกบาทมีค่ามากนะคะสำหรับเรา เหมือนซื้อมาให้แม่เอาไปทำลายทิ้งเล่นๆเลย บางวันที่เรากลับบ้านช้า ไปกินบุฟเฟ่กับเพื่อน เราก็บอกพ่อตลอดนะคะว่าจะกลับบ้านช้าหน่อยแต่ไม่เคยเกิน5ทุ่ม กลับมาถึงก็เห็นสภาพห้องโดนแม่เราทำลายตลอด เอาเสื้อผ้าทีวางไว้ไปโยนทิ้งหน้าบ้าน ครีม ของใช้ ฯลฯ เพราะเรากลับบ้านช้าและห้องก็ไม่ได้เก็บด้วยค่ะ ยอมรับจริงๆแต่ไม่ได้รกขนาดที่สกปรกเลย คือเสียความรู้สึกมากๆค่ะ ไม่ชอบอยู่บ้าน ไม่อยากเจอหน้าเลย ทะเลาะกันรุนแรงมาโดยตลอดจนเราติดนิสัยจากแม่มาเลย อยากไปอยู่ที่อื่นมากเลยแต่ทั้งพ่อแม่ไม่ปล่อยให้ไปไหนเลย เกลียดที่แบบนี้มากค่ะ ห่วงลูกตัวเอง ไม่อยากให้ไปไหน แต่บางครั้งก็ไล่ไปตาย การขีดเส้นจำกัดมาทั้งชีวิต แรงกดดันต่างๆ พวกเค้าไม่เคยคิดจริงๆหรอคะว่าถ้าลูกฆ่าตัวตายเพราะการกระทำของพวกเค้ามันจะรู้สึกยังใง