สำหรับหนู คงเป็นยัยสาวคนสวย(แม่) กับไอเด็กหนุ่ม(น้องชาย) หนูเลือกที่จะปกป้อง จากคนเป็นพ่อ ยอมรับเลยค่ะว่าเป็นคนอคติกับพ่อ ใช้คำว่ามากๆได้เลย หนูอายุย่าง15 เรียกได้ว่ารู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว ใช่ค่ะหนูรู้ว่าพ่อไม่ใช่คนดี พ่อเป็นคนคิดลบกับตัวเอง ยึดความคิดตัวเองเป็นหลัก ยิ่งกินเหล้า มันก็ยิ่งแย่ มันแย่ลงเรื่อยๆ ทุกวันนี้ไม่เว้นเลยค่ะ 3วันดี4วันไข้ไม่เกินจริงเลยค่ะ พ่อโดนว่าจากคนเป็นเจ้านาย ก็มาลงกับแม่ว่าแม่บ้าง เปิดเพลงเสียงดังรบกวนคนอื่นบ้าง หนูสงสารแม่กับน้องมากๆแต่ทำอะไรไม่ได้เลย หนูกลายเป็นเด็กเก็บตัว กลายเป็นคนติดแม่มากๆ ซึ่งต่างจากพ่อ ที่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเกลียด มันกลายเป็นปมถึงขั้นหนูเกลียดการคบผู้ชายเลยค่ะ หนูเป็นเจ้าของกระทู้ที่ชอบระบายถึงคนเป็นพ่อ การได้พิมพ์หรือได้เล่าให้ใครสักคนฟังถือว่าเป็นอะไรที่สบายใจขึ้นมากเลย คนรอบข้างชอบบอกกับตัวหนูว่า หนูเป็นลูกหนูไม่สามารถเกลียดเขาได้ แต่ถ้าเลือกได้หนูคงไม่ได้อยากได้เขาเป็นพ่อเหมือนกัน หนูอยากให้แม่ออกมาจากจุดนี้ แต่ด้วยเศรษฐกิจหรือรายได้ยุคนี้ไม่ดีเลย แต่แปลกนะคะ พ่อชอบด่าแม่ แต่ดันบอกว่าแม่ด่า บอกให้เห็นใจพ่อ แต่พ่อเองไม่เคยเห็นใจแม่เลย ชอบไล่แม่ แต่สุดท้ายก็เป็นคนร้องขอให้แม่อยู่ ตอนนี้หนูรอแค่จบม.3 ไปหาที่ทำงานกับที่เรียนที่อื่น ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมากๆเลยนะคะ
เคยพยายามโอบกอดใครบางคนไม่ให้แตกสลายแต่เราดันแตกสลายจนไม่เหลือชิ้นดีมั้ย?