เริ่มเรื่อง : ขอพูดดักหน้าเอาไว้ก่อนว่าทางฉันเป็นคนที่กลัวโรงเรียนนั่นมากๆรวมไปถึงเหตุการณ์ในอดีตผู้คนและบุคคลในอดีตที่อยู่โรงเรียนนั้นกลัวเเบบว่าเห็นไม่ได้แตะต้องไม่ได้ได้ยินเสียงไม่ได้ถ้าเกิดเห็นมันขึ้นมาก็จะร้องไห้เเล้วเจ็บใจที่ในอดีตฉันเป็นคนที่อ่อนแอและไม่สู้ใครเลยจึงทำให้ถูกบูลลี่อยู่ทุกๆวันจนมันทำให้ฉันเป็นเด็กที่มีปัญหามากในปัจจุบัน

เข้าเรื่อง : ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนชื่อว่า `เอ` นามสมมุติไปไหนมาไหนดัวยกันตลอดเวลาเพราะมีเพื่อนเเค่คนเดียวแหละที่จริงเเล้วฉันก็ไม่ค่อยชอบเอเท่าไหร่หรอกเพราะว่าเอมีสีผิวที่เข้มมากเกินไปเเล้วหน้าตาจัดว่าปกติๆมันก็ทำให้ฉันไม่ชอบเอเเหละเเต่พอมาวันนึงเอก็บอกชอบฉันในขนาดที่กำลังเรียนศิลปะอยู่เมื่อฉันได้ยินคำนั้นออกมาฉันก็ด่าเอกลับไปสารพัดเเล้วมันก็ทำให้ฉันเกลียดเอมากขึ้นไปอีก〔เอเป็นผู้หญิงฉันก็ผู้หญิง〕เเล้วตอนนั้นฉันก็ไม่ได้มีความนิยมเรื่องทางเพศเท่าไหร่ฉันไม่ได้ชอบเพศเดียวกันทุกๆวันที่ต้องมาเจอเอมันก็ยิ่งทำให้เกลียดเข้าไปในทุกๆวันขอบอกก่อนว่าไม่ว่าฉันด่าอะไรเอไปเอก็จะไม่ด่ากลับเหมือนเอยอมฉันตลอดเลย
ตัดมาตอนเราเรียนจบจากโรงเรียนนั่นเราก็ตัดขาดจากคนในอดีตทุกคนรวมถึงเอดัวยไม่ติดต่อกันนั้นเเหละพอออกมาจากโรงเรียนนั้นได้สักพักเราก็เริ่มรู้ว่าตัวเองเป็นโรคกลัวโรงเรียนเป็นโรคทางจิต

ตัดมาตอนที่เราไปสอบกศนจู่ๆเอก็วิ่งมาทักทายเราตอนนั้นเราตกใจเเล้วกลัวมากๆเราจึงวิ่งหนีออกไปที่อื่นเเล้วพี่ที่มาสอบกับเราด้วยก็เล่าเรื่องให้เอฟังว่าเราเกลียดเออย่างนู้นอย่างนี้พอสอบกศนวันที่ 2 วันสุดท้ายเราก็มาเจอกับเออีกเราทำใจเเล้วเดินเข้าไปคุยกับเอเเลบเปิดใจแกก็เล่าเรื่องของเอให้ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่ทำงานไม่ค่อยดีชีวิตของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็เล่าให้ฟังแบบนั้นเเล้วเราก็คุยถึงเรื่องอดีตที่เกิดขึ้นเเต่เอก็พูดขึ้นมาว่าคุยกับเราแล้วมีความสุขจังมันสนุกจังหลังจากที่คุยกันเสร็จเรากับเอก็แยกกันกลับบ้าน

ตัดมาปัจจุบันเรามักจะฝันถึงเออยู่ทุกๆครั้งเราฝันว่ามีอะไรกันจับมือกันอยู่ดัวยกันเเบบคู่รักเเต่ว่านะในความฝันน่ะมันกลับทำให้เรารู้สึกอบอุ่นเเล้วมีความสุขเเต่เราไม่เคยฝันถึงเเฟนที่เราคบกันอยู่ปัจจุบันเลยถึงมีมันก็ไม่มากกับความฝันที่ฉันนั้นฝันถึงเอแต่ตอนนี้ความรู้สึกที่เรามีให้กับเอตอนนี้มันทั้งเกลียดและรักไปอยากจะกลับไปหาเอไปเป็นเพื่อนกับเอเเต่ก็กลัวเพราะเอเป็นบุคคลในอดีตที่เคยอยู่โรงเรียนนั้นแล้วเราก็เกลียดคนที่อยู่ในโรงเรียนนั้นด้วยเพราะเขาทำร้ายเราเราควรจะกลับไปหาเอดีไหมหรือว่าไม่ต้องกลับอยู่กับปัจจุบันกับตัวเองนั้นดีอยู่เเล้วเเต่เราก็สงสารเอเพราะเอก็มีอดีตที่ไม่ดีเหมือนกันเราอยากยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือตัวเองอยากเป็นคนสำคัญคนคนหนึ่งในชีวิตของเอ เราควรจะทำยังไงดีกลับหรือไม่กลับ  

ปัจจุบันนี้เรายอมรับเรื่องความหลากหลายในเรื่องทางเพศเเล้วเราก็ไม่ได้ตัดสินคนที่ลูกรักภายนอกแล้วปัจจุบันนี้เราเป็นคนเปิดโลกมากๆเปิดไกลแบบมากๆ ขอบคุณครับ! ที่รับฟังปัญหาของเรา