คือเรากับแฟนคบกันมา 5 ปีแล้วคะ เราอายุ 20 จบแล้วออกมาทำงานเลย เพราะส่วนตัวเรามีปัญหาที่บ้าน (ตัวเราไม่ได้มีปัญหา แต่พ่อของเรามีปัญหาทำให้เรากับครอบครัวพ่อต้องโดนย่าไล่ออกจากบ้าน พ่อไม่มีบ้านเป็นของตัวเองนะคะ) ตอนนั้นอายุ 15-16 ยังเรียนอยู่เลยคะบวกกับวิลัยกับที่บ้านไกลกันมาก เลยต้องไปอยู่บ้านแฟนจนเรียนจบ ปวช.3 ช่วงฝึกงานก็ต้องย้ายออกมาอยู่ห้องเช่าเพราะที่ฝึกงานไกลจากบ้านแฟน + เส้นเข้าตามเพือนเลยเลือกไม่ได้ ช่วงอยู่ห้องเช่า ได้เงินจากที่บ้านเดือนละ 7000 ต่อเดือน แรกๆแฟนก็มาหา + กับเราเป็นโรคศึมเศร้ากลัวการอยู่คนเดียวมากเลยขอให้แฟนย้ายมาอยู่ด้วย ตอนแฟนย้ายมาอยู่ด้วยเขาไม่ได้บอกที่บ้านตรงๆว่ามาอยู่กับเรา เลยไม่ได้ค่าขนมหรืออะไรจากที่บ้านเขามาช่วยเลยทำให้เงินที่ไป วิลัย ค่ากิน ค่ารถ ค่าห้อง ค่าน้ำไฟ อยู่ในงบ 7000 อยู่กัน 2 คนไม่พออยู่แล้วถูกไหมคะ อดทนกันมาอยู่ 3 เดือน อดบ้างกินบ้างทะเลาะกันจนจะเลิกกันไปสุดท้ายก็ไม่ได้เลิกเลยตัดสินใจมาอยู่ขอนแก่น หลังฝึกงานจบ ตอนแรกๆอยู่มันก็ดีขึ้นคะ แต่พอนานๆไป ชีวิตคู่วนอยู่แค่ เรามีงานแฟนไม่มีงาน แฟนมีงานเราตกงาน วนแบบนี่อยู่ 1 ปีเต็มๆ จนถึงตอนนี่ คบกันมา 5 ปี มีของร่วมกันคือ รถมอไซย์คันเดียว ในแต่ละเดือนก็อดบ้างกินบ้างเหมือนเดิม เขาก็พยายามหางานแต่ดูเขาก็ไม่เต็มที่ที่จะสร้างเพือเราเลย เขาดีคะ รักเราคนเดียว ไม่นอกใจ ไม่เจ้าชู้ ไม่กิน ไม่ดื่ม แต่ เขาก็เป็นคน ไม่ใส่ใจ ชอบไม่วางแผลชีวิตว่าวันๆนึงฉันจะทำอะไรบ้าง เป็นคนมีความสามารถแต่ไม่คิดที่จะเริ่มทำ พูดแต่ชอบไม่ทำ ไม่เคยช่วยงานบ้านเลย (เราไม่ต้องการให้เขามาช่วยทุกอย่างแต่เราอยากให้เขาแบ่งเบาบ้างแค่นั้น) แต่ตัวเราทำทุกอย่างเลยคะงานบ้าน บางทีเหนือยจากทำงานกลับบ้านมาห้องรกเขาอยู่บ้านทั้งวันก็ไม่เก็บให้เราเลย มันเหนือยมากๆเลยคะ เรืองแต่งงาน บ้านเราเป็นอิสลามบ้านเราเขาอยากให้ทำให้มันถูกเฉยๆคะ มันมีเรือง ขิบ เข้ามาเขาเลยไม่ยอม ที่บ้านเรายอมให้ทั้งรถยนต์ กับ บ้านที่อยู่ ขอเพียงเขาพาเรากลับมาอยู่บ้านแล้วเข้าศาสนาก็พอ เขาก็พูดว่าบ้านเราขอมากไป (เราพูดเสมอตั้งแต่แรกว่าเราเป็นอิสลามนะถ้าคบกับเราต้องเข้าศาสนาเรานะ) ก่อนคบเขาเข้าใจ แต่ตอนนี่กลับบอกไม่ทำให้ไม่ชอบศาสนาอิสลาม เราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแล้วคะ เราไม่รู้ด้วยช้ำถ้ายังคบกันอยู่จะมีความสุขจริงๆหรอ เรารู้สึกเหมือนทุกวันนี้ที่อยู่มีแค่คำว่าหน้าที่ที่ต้องอยู่ ทุกครั้งที่หาเงินมาได้เขาก็ไม่ได้ใช้ของตัวเองเราก็ไม่ได้ใช้ของตัวเองเลย เพราะเงินไม่เหลือให้ใช้เลยคะ ปัญหาเรืองเงินก็หนัก อยู่แล้วเรืองความสัมพันธ์นี้ไม่ต้องพูดถึงเลย เรารักเขานะคะ เขาก็ไม่อยากให้เราไป แต่คบกันมานานขนาดนี้ ทำงานมาตลอดแต่ก็ยังไม่มีอะไรสักอย่าง คิดว่าควรถอยออกมาดีไหมคะ ส่วนตัวที่ยังอยู่เพราะบุญคุณเลยคะเขามีกับเราเยอะมาก แต่เหมือนยิ่งอยู่ยิ่งฉุดกันลงยังไงไม่รู้ เราอึดอัดมากคะถ้ากลับบ้านก็กลัวที่บ้านเขามองเราไม่ดีกลัวตัวเขามองว่าเราไม่รู้จักพอ ชอบคนมีเงินโน้นนี่ไม่ทนลำบาก แต่เราก็อดทนมามากแล้วจริงๆ