คือเราได้คุยกับน้องคนนึงค่ะ น้องเขาอยู่ ม.6 ส่วนเราอยู่ปี4 ตอนแรกเรากับน้องเขาก็คุยกันปกตินะมีหยอดบ้างอะไรบ้าง แต่อยู่มาวันหนึ่งน้องเขาบอกว่าช่วงนี้น้องเขาจะคุยกับเราน้อยลง เพราะน้องต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบหมอค่ะ แรกๆเราเข้าใจน้องนะคะเพราะเราก็เคยผ่านจุดนั้นมา เราก็มีทักไปบ้าง ส่งเพลงไปบ้าง ซึ่งกว่าน้องจะตอบก็หลายชั่วโมงหรือบางทีก็มาตอบเราเย็นเลยค่ะ แล้ววันนึงเราก็ตัดสินใจเลิกคุยกับน้องค่ะ เราบอกเหตุผลน้องไป ใจจริงๆเราก็อยากให้น้องได้อ่านหนังสืออย่างเต็มที่ เราไม่อยากกวนน้องเขาด้วย น้องก็เข้าใจเรานะคะแถมยังบอกว่าถ้าประกาศผลเมื่อไหร่น้องจะมาบอกเราด้วยค่ะ คือตอนนี้เราได้แต่มานั่งเสียใจค่ะ ว่าทำไมเราถึงงี่เง่าแบบนี้ เราหยุดคิดถึงน้องเขาไม่ได้เลยค่ะ  เรารู้สึกผิดมากๆที่ไม่ได้อยู่ให้กำลังใจน้องเขาในเวลาแบบนี้

อยากถามเพื่อนๆว่าเราพอจะมีโอกาสได้กลับไปคุยกับน้องไหมคะ แล้วถ้าเป็นเพื่อนๆจะคิดยังไงกับคนที่ทิ้งเราไปในช่วงที่เขากำลังลำบากหรือต้องการกำลังใจคะ