สวัสดี ตามหัวกระทู้นะคะ

พอดีเรามีปัญหากับสีห้องนอนของแฟนปัจจุบันที่คบหาอยู่นิดหน่อย คือเรื่องของสีผนังห้องที่เป็นสีชมพูนมเย็น

ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบสีนี้อยู่แล้ว เพราะรู้สึกมันชมพู๊ชมพูเกินไป (ชมพูนมเย็นมากๆ ที่มีอัตราส่วนของน้ำแดงมากกว่านม)

แต่เราก็ไม่ได้รีบร้อนจะเปลี่ยนสีอะไรเท่าไหร่ เพราะไม่ได้มีผลในการดำรงชีวิต แต่เวลาเปิดไฟในห้องช่วงกลางคืนนานๆ อ่านหนังสือ ทำให้เรารู้สึกเวียนหัว)

ห้องแฟนค่อนข้างปิดทึบ ไม่ได้เปิดหน้าต่างให้รับแสงเท่าไหร่ (หน้าต่างน้อยและไม่เคยเปิด จึงค่อนข้างอึดอัด)

แต่พอวันนี้นั่งคุยกันว่า คิดยังไงถึงทาสีห้องเป็นสีชมพู เค้าบอกสีชมพูทำให้ใจเย็น แต่คุยไปคุยมา ได้ข้อสรุปว่า สีนี้แฟนเก่าที่พึ่งเลิกลาไปเป็นคนเลือก เพราะแฟนเก่าเขาชอบสีชมพูมากๆ ถ่ายรูปสวยบลาๆ)

เราเลยรู้สึกไม่พอใจนิดๆ และอยากเปลี่ยนสีห้องไวขึ้น จากที่อยากเปลี่ยนอยู่แล้ว เราไม่เคยพูดกับแฟนว่าอยากเปลี่ยนสีห้อง เพราะยังไม่เคยได้คุยกันจริงจัง พอมาวันนี้ คุยเพราะอยากเปลี่ยนสีห้องนี่แหละ แต่ได้มารู้เรื่องแฟนเก่าด้วย ถ้าเราพูดไปว่าอยากเปลี่ยนสีห้อง เพียงเพราะมันชมพูเกินไป เขาคงคิดว่างี่เง่า เราอยากเปลี่ยนเพราะเป็นสีที่แฟนเก่าเขาชอบ


แต่เราลองปรึกษาเพื่อนแล้ว เพื่อนบอกว่าตอนเขาคบกับแฟนเก่าของเขา เขายังยอมเปลี่ยนจากสีอื่นมาเป็นสีชมพู แล้วนี่ถ้าเราอยากเปลี่ยนจากสีชมพู ไปเป็นสีอื่น แล้วถูกมองว่างี่เง่า เพื่อนบอกว่าผู้ชายคนนี้คงไม่ได้รักเราเท่าไหร่หรอก เขาคงแคร์แฟนเก่ามากกว่า

เพื่อนๆพี่ๆคิดอย่างไรกับเรื่องนี้คะ มันคือความงี่เง่ามั้ย ในการแค่เปลี่ยนสีห้อง เราควรปล่อยผ่านมั้ย หรือยังควรยืนยันความคิด ความรู้สึกตัวเองต่อไปว่ายังไง ก็ต้องเปลี่ยนสีห้อง 🤔🥺