คือเรื่องมีอยู่ว่า ครูให้ทำงานกลุ่มวิชาisคือในกลุ่มมี6คน เเล้วในกลุ่ม​ก็มีเเค่เรากับคนที่ติดร. ที่มีโน๊ตบุ๊ค เเต่ก็เป็นเเบบใช้กับพี่ทั้งคู่ เเล้วพอเริ่มทำก็มีเเค่เรากับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ทำกันเเค่2คน (ไม่ใช่คนที่ติดร.นะ ที่ทำกับเรา)​จนมาหลังๆเพื่อนอีก3คนก็มาช่วยหาข้อมูลบ้าง เเต่คนที่ติดร.ก็ไม่ได้มาช่วย เราพยายาม​บอกให้นางมาช่วยทำ หาข้อมูลต่างๆเเต่นางก็บอกไม่ว่างอย่างงั้นอย่างงี้ เเต่เห็นโพสต์สตอรี่ว่าไปเที่ยว​ที่ต่างๆอยู่ จนเราทำเสร็จ เรื่องมันเกินขึ้นตรงนี้ ช่วงก่อนทำเสร็จโรงเรียน​เราได้มีโอกาส​เปิดเรียน เเล้วเราก็บอกให้นางเอาไปทำเราเอาโน๊ต​บุ๊ค​ไปโรงเรียนเลย เเต่นางก็ไม่ทำบอกว่าเครียงานนางอยู่ ทั้งทีงานนั้นเราก็ยังไม่เสร็จเพราะ​ต้องเอาเวลาทั้งหมดมาทำis คนอื่นๆก็เช่นกัน วันนั้นคือเราเครียด​หนังมากเพราะ​มันใกล้กำหนดส่งเเล้วด้วย ร้องไห้ไปหลายครั้งเลย วันต่อมาก็มีเพื่อนเรามาบอกเราว่า นางนะพูดให้เราว่า"ตอนขอทำไม่ให้ทำ พอจะส่งเเล้วมาเร่ง" พอเราได้ยินเเบบนั้นเราโกรธ​เลยนะ เราเชื่อนะว่านางพูดงั้นจริงเพราะนางเป็นคนเเบบนี้ เเต่เราก็ได้เเค่โกรธ​เเละเเต่เส้นความอดทนเรามันมาขาดตรงที่เราทำเสร็จเเล้ว เเละเราเเค่ทักไปขอรูปนางเเละประวัติ​ต่างๆนิดหน่อย เราทักไปบอกตอนเที่ยงคืนบอกขอก่อนเที่ยงนะ (เรารู้เเหละว่ามันไม่ใช่เวลา)​ จนบ่าย3นางก็ยังไม่ส่งมาเเต่อ่านนะ(วันนั้นเป็นวันสอบด้วยสอบที่บ้านเป็นไปไม่ได้ที่นางจะไม่ตื่นหรือตื่นสาย)​นางอ่านเเต่ไม่ตอบ เเละเราก็ทักเข้าไปในกลุ่ม​อีกว่าให้ส่งมานะถ้าไม่ส่งมาคือไม่มีชื่อ คือเราอารมเราเริ่มไม่นิ่งเเล้วเเละตอนนั้นคือทุกคนส่งครบเเล้วเหลือ​เเค่นาง เรากลัวร้านปิดก่อนด้วย เเละเราก็ทักไปอีกรอบตอน4โมง เเต่ก็เหมือน​เดิมเงียบ เเละอ่านของทักไปตอนบ่าย3เเล้วนะ เราก็ทักไปอีกว่าเอาไปเข้าเล่มเเล้วนะพรีเซนต์​พรุ่งนี้​ นางก็บอกว่ามีชื่อกูไหม
ผ่านไปประมาณเกือบชั่วโมง​ เราก็เลยบอกว่าไม่มี เเล้วนางก็อ่านไม่ตอบ เราเลยบอกนางไปว่า จะอยู่ป่ละเเต่ต้องทำพาวเวอร์พล้อย(อันนี้เราทำใกล้เสร็จเเล้ว เเต่ไม่ได้บอกนาง)​ นางก็บอกว่าไม่มีคอม เเละ ใครจะมีเวลามาตอบเเชตตลอดเวลา (เออเราผิดเองเเหละที่อยากยื่นขอเสนอ )​ เเละเราก็พิมไปบอกว่าถ้าไม่ทำพล้อยก็ไม่ได้ทำอะไรนะพอครูถามจะตอบไม่ได้ เเละนางก็ตอบมาว่า กูไม่อยู่ก็ได้ กูติดร.ก็ได้ งี้เเหละนะเพื่อนกัน คือเรากำลังจะยื่นข้อเสนอให้นางไปทำตามร้านเน็ตเเต่พอนางพิมมางี้เส้นความอดทนหายเลย เราระบายสิ่งที่เราอักอันมานาน เเละก็ทะเลาะ​กันไป1กรุบ

-คือเราดูใจร้ายไปประที่ตัดชื่อนางออก พอเรามาคิดๆดูเเล้วเราน่าจะใช่อารมณ์​มากไป คือตอนนี้รู้สึกผิดมาที่ตัดชื่อนางออก เเต่เราก็ได้ไปปรึกษา​กับครูประจำวิชานะ ครูก็บอกว่าไม่ต้องเอาเข้าเเละดีเเล้วเพราะไม่ช่วยอะไร ไม่ได้ทำก็ทำไม่เป็นได้คะเเนนไปก็เท่านั้น สุดท้ายก็ตอบไม่ได้ถ้าครูถาม เเต่เราก็ไม่ๆด้อยากให้นางติดร.อ่ะ พยายามคุยกับครูอยู่นะว่าขอไม่ให้ติดร.นี้มีทางไหม ครูว่า ไม่มีให้มันสำนึกไว้ คือเราเเบบมาคิดได้ที่หลังอ่าว่าทำไมไม่โกหกครูไปละว่ามันทำ โอ้ยคือเราเเบบไม่อยากให้มันติดร.อ่า คือเราน่ะเป็นคนเซนซิทีฟกับพวก 0, ร, มส อยู่เเล้วไม่เคยติดเเละไม่อยากติด เเต่เรากับเพื่อนคนที่ติดก็ยังไม่ขาดเพื้อนนะ สุดท้ายเราก็บอกนางว่าถ้าอยากเดียวเเก้ช่วย คือเเบบไม่น่าเลย เราผิดมากไหมอ่า รู้สึกเป็นคนใจร้าย

-เราอาจจะพิมตกไปบ้าง ต้องขอโทษ​ด้วย