คือตามเดิมเราเป็นคนที่ไม่ค่อยร้องไห้ค่ะแต่ก็มีคืนนึงที่เรารู้สึกเหมือนดิ่งมากๆเราเบื่อไม่อยากทำอะไรเลยเราตั้งคำถามกับตัวเองว่ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไรแล้วเราก็ร้องไห้โดยไม่มีเหตุผลเลยค่ะจนหลับไปแล้วตื่นขึ้นมามันก็รู้สึกโอเคขึ้น แต่หลังจากคืนนั้นเราก็รู้สึกเหมือนเราอยากร้องไห้อีกค่ะ แต่เราไม่ได้เบื่อหรือตั้งตำถามกับตัวเองเหมือนคืนแรกนะคะ  เรารู้สึกอยากร้องมากจนต้องไปหาเธรดเศร้า/คลิปเศร้าตามแอพต่างๆเพื่อให้น้ำตาไหลออกมาให้ได้  เวลาเราได้ร้องไห้เราโคตรรู้สึกดีเลยค่ะ แล้วมันก็เป็นมาเรื่อยๆจนถึงทุกวันนี้  เราไปค้นเธรดเศร้าทุกวันเลยก็ว่าได้ค่ะ วันไหนที่ไม่ได้ร้องมันจะรู้สึกอึดอัดใจมากจนสุดท้ายไม่ร้องไห้ก็ข่มตานอนไป

แต่หลายๆครั้งเวลาเราไปดูคลิปต่างๆพอน้ำตาเราเริ่มไหลเราก็จะไม่โฟกัสเนื้อเรื่องหรือเนื้อเพลงในคลิปนั้นเลยค่ะแต่มันกลายเป็นเราเริ่มร้องต่อหนักขึ้นๆเพราะเอาเรื่องแย่ๆในชีวิตมาใส่ในสมองตอนนั้นแทนเนื้อหาคลิป

แรกแรกราก็เป็นแค่ช่วงกลางคืนค่ะแต่หลังๆมาเราเป็นตอนฟ้าสว่างด้วยค่ะ บางทีก็ทั้งวันเลย(เนื่องจากเราเป็นคนไม่นอน/นอนเช้าอยู่แล้ว) มันเลยเป็นสาเหตุที่ทำให้บางวันเราก็ไม่ได้พักเลยวุ่นอยู่แต่กับการร้องไห้ทั้งเช้าจนกลางคืนจนวนไปเช้าอีกรอบ

เราอยากรู้ว่ามันแปลกมั้ยคะแล้วอาการพวกนี้เกิดขึ้นเพราะอะไรหรอคะ มีวิธีแก้มั้ยคะ ตาเราบวมไปหมดแล้ว สภาพจิตใจเราก็จะไม่ไหวแล้วค่ะเพราะหลายๆครั้งที่เราร้องแล้วจะเอาเรื่องแย่ๆเรื่องไม่ดีของตัวเองมารวมกันทั้งหมดจนเอาแต่นั่งโทษตัวเองนั่งร้องไห้เรื่องตัวเองยังไม่รวมที่ตัดพ้อชีวิตบ่อยมากอีก ซึ่งสำหรับเด็กอายุ11อย่างเราบางวันเราก็รับไม่ไหวจริงๆค่ะแต่มันแก้ไม่ได้เลย😭