สั้นๆเลยคือเราคุยกับแฟนเก่าเพื่อน คบกันแค่ไท่กี่วันคุยกันอาทิตย์กว่าๆแล้วก็เลิกกัน
เราอยากรู้ว่าเราเลวแค่ไหน เราโอเคนะกับการที่คุยกับเค้าแล้วก็มีความสุขมากจนเวลายิ้ม
สมองมันก็พุดขึ้นมาว่าทำไมทำแบบนี้ ทำไมไม่มาเจอกันเร็วกว่านี้ นั่นแฟนเก่าเพื่อนนะเว้ย
แต่เรากับเพื่อนคนนี้เคยอยู่กลุ่มเดียวกันตอนม.ต้น จนตอนนี้ม.ปลายแล้วแต่อยู่คนละห้อง
แยกกลุ่มกันมาตั้งแต่ม.3 แต่ปกติก็ไม่สนิทกันอยู่แล้ว เราเองจากความจริงใจไม่เคยเกลียดเพื่อนเลย
ไม่แท้จะอิจฉาอะไรทั้งนั้น เราคุยเราก็โคตรรู้สึกไม่ดี แคร์ว่าคนอื่นเค้าจะมองเรายังไง เราอยากได้คำแนะนำ
แต่เรารู้ค่ะว่าไม่ยั่งยืนกับคนนี้แล้วก็ไม่วาดฝันค่ะ แต่ก็ยินดีที่จะมีเค้าอย่างมีความสุข แต่สุขนั้นมันเคยเป็นของเพื่อน..ที่ไม่สนิทเท่าไหร่