ขอเกริ่นก่อนว่า กระทู้นี้ อาจจะมีคนเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย อย่างไรก็ขออภัยไว้ล่วงหน้า สามารถแลกเปลี่ยนแสดงความคิดเห็นกันได้ทุก ๆ แบบนะคะ

จขกท. อยากถามประสบการณ์จากเพื่อนๆ pantip คนอื่น ๆ บ้าง ว่าคิดเห็นอย่างไร แล้วมีวิธีปฏิบัติกันอย่างไรค่ะ เพื่อนำมาปรับใช้ ทั้งวิธีคิด วิธีปฏิบัติให้ดีขึ้นไปค่ะ 

สามารถแชร์กันได้เต็มที่ค่ะ
--------

ก่อนอื่น ต้องบอกก่อนว่า พ่อกับแม่เราเป็นข้าราชการบำนาญทั้งคู่  ทั้งคู่รับเงินบำนาญเป็นรายเดือนค่ะ พ่อรับบำนาญ เดือนละ 3 หมื่น แม่รับบำนาญ เดือนละ 5 หมื่น  (รวม ๆ มากกว่ารายได้เราเยอะค่ะ) 

ซึ่งเราดูจำนวนแล้ว เพียงพอใช้ประจำเดือนสองคนพ่อแม่กันได้อย่างสบายค่ะ

ส่วนตัวเรา กับ พี่ชาย  ก็ทำงานแล้ว  (พ่อแม่มีลูก 2 คนค่ะ)  พี่แต่งงานแล้ว ส่วนเรายังไม่แต่งงาน (แยกออกจากพ่อแม่แล้วทั้งคู่ค่ะ พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูเราแล้ว)

เล่าย้อนสมัยเด็ก การเลี้ยงดูเราของพ่อแม่ คือ พ่อแม่ก็เลี้ยงดูเรากับพี่ชาย ตามปกติ ส่งเสียให้เรียนโรงเรียนดี มีอาหาร ให้ที่พักอาศัย และซื้อรถให้คนละคัน และมีช่วยออกเงินค่าแต่งงานให้พี่ชายค่ะ (ตรงนี้ก็คิดว่าเยอะเหมือนกันค่ะ) 

ตอนเริ่มทำงาน ก็มีให้เงินเดือนๆแรกกับพ่อแม่ เป็นรางวัล และเมื่อได้โบนัส ก็มีให้บ้างเป็นบางครั้งบางปีค่ะ ขึ้นกับมีมากมีน้อย

ส่วนพี่ชาย ไม่ทราบว่าเคยให้พ่อแม่หรือเปล่านะ

จนมาช่วงเราเรียนต่ออีก 1 ปริญญาถัดไป พ่อแม่ก็มีช่วย support เราบางส่วน ประมาณ 2/3 ของรายจ่ายค่าเทอมทั้งหมด ที่เหลือเราออกเอง

เราเองก็ทำงานไปเรียนไปด้วย และมีผ่อนดาวน์คอนโด ช่วงนึงก็ไม่ได้ให้เงินพ่อแม่ค่ะ แต่มีซื้ออาหารการกิน เลี้ยงอาหารท่านบ้างต่อเนื่องค่ะ 

แต่พ่อกับแม่เอง ก็มักจะถามบ่อย ๆ ว่าเราได้เงินเดือนประมาณเท่าไหร่  (เหมือนอยากรู้มากๆค่ะ) แล้วตอนเราย้ายงาน ก็ชอบถามย้ายแล้วได้เพิ่มมั้ย

จริงๆเราไม่ได้เพิ่มค่ะ ย้ายแล้วเงินลด  พ่อก็ดูไม่พอใจ และว่าเรามากๆเลย (ซึ่งเราย้ายงานเพราะอะไรนั้น เค้าไม่สนใจฟังหรอกค่ะ) 

ล่าสุด เวลาจ่ายภาษีประจำปี แม่ก็จะพยายามหลอกถามว่า เราจ่ายภาษี มากกว่า หรือ น้อยกว่า แม่   มีเงินเดือนถึง 5 หมื่นไหม ==" 

ชอบพูดเปรียบเทียบ ยกตัวอย่าง ลูกชาวบ้านให้ฟัง  ==" 

หรือ พ่อก็จะถามประมาณว่า เราเก็บเงินได้เดือนละเท่าไหร่  และพอเราบอกว่า เราเก็บเงินเข้าสหกรณ์ลงทุนนะ เราเก็บออมเดือนละ 1 หมื่น เพื่อได้ดอกปีละ 3-4%

พ่อก็จะพูดประมาณว่า "งั้นแสดงว่าเงินเดือนเราเยอะน่ะสิ"  =="

(ความจริงไม่ได้เยอะค่ะ แค่พออยู่ได้ แต่เราจะไม่มีบำนาญเหมือนพ่อแม่ไง เราก็ต้องเก็บเงินไว้ใช้หลังเกษียณบ้าง)

บางครั้งพ่อหลุดคำพูดออกมาว่า "ให้เงินพ่อบ้างนะ"  =="

เราพิจารณาดูแล้วพ่อไม่ได้มีค่าใช้จ่ายสำคัญเลยค่ะ  มีแค่ค่าเดินทาง กับของกิน ถ้าเวลาไม่อยู่บ้าน  ส่วนค่าน้ำค่าไฟ ที่บ้านเราออกให้ทั้งหมด 

หลายครั้ง พ่อก็จะพูดว่า "ให้เราไปหมดแล้ว ไม่เหลืออะไร" และบ่นว่า เค้ามีต้นทุนชีวิตน้อยกว่าเรา เพราะคุณปู่คุณย่าทำเกษตรกรรม ไม่มีอะไรให้เค้ามากเหมือนรุ่นเราค่ะ  ทั้งพ่อเรียนโรงเรียนวัด แทบไม่ได้เรียนต่อ ยังดี หัวดี มาสอบได้ 

คือเราก็ทราบนะ แต่เราก็ไม่อยากให้เปรียบเทียบกัน  เราก็ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวยกองเงินกองทองอะไรเหมือนกัน แต่เราก็ไม่ได้โทษใครเลยค่ะ พยายามทำที่มีอยู่ให้ดีสุด งอกงามที่สุด ถือว่าชีวิตก็ดีระดับหนึ่งแล้ว 

แล้วล่าสุดวันพ่อแห่งชาติ 5 ธ.ค. 64 ก็เห็นพี่เราให้เงินพ่อแม่คนละหมื่นค่ะ  แล้วทั้งคู่ก็ดีอกดีใจกัน (ซึ่งก็ดีแล้ว เราก็ชื่นชมพี่เราค่ะ ทำดีมาก)

แล้วพอปีใหม่ เราก็ให้เงินพ่อแม่อีกคนละหมื่นเหมือนกันค่ะ เป็นของขวัญปีใหม่ (ซึ่งคาดว่าแค่นี้คงดีใจ ชื่นมื่นกันบ้าง)

ซึ่งพี่เรา เพราะพึ่งให้วันพ่อ เดือนธันวา พี่ก็ให้พ่อแม่ วันปีใหม่อีกรอบ คนละ 5พันค่ะ  (ซึ่งก็น่าจะดีใจ รึป่าวคะ

แต่พอพ่อแกะซองออกมา ตอนนั้นพี่ชายเราไม่อยู่บ้านละ แต่เราอยู่ เราเห็นพ่อแกะซอง แล้วพอเจอเงิน 5 พัน ก็ประมาณว่าผิดหวัง นึกว่าจะได้มากกว่านี้)

เราก็คือแบบ เพลียอะค่ะ  ไม่รู้ท่านอยากได้เท่าไหร่  แล้วพ่อก็ชอบพูดเปรย ๆ ว่า พี่ชายเราอะน่าจะมีตัง =="

ล่าสุดเดือนกุมภา คือท่านไปรักษาตัวในรพ เรากับแม่ก็ไปเฝ้าค่ะ และให้เรากับพี่ไปรับไปส่ง  และเราก็ให้เงินพ่อแม่ คนละสองหมื่น เพื่อปลอบขวัญในการเจ็บป่วยค่ะ ไม่รวมค่ารักษา 

ซึ่งค่ารักษาไม่ต้องจ่ายอยู่แล้วค่ะ เพราะหลวงออกให้ทั้งหมดสำหรับข้าราชการบำนาญ 

เท่ากับท่านไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย อยู่สบายค่ะ 

ถึงกระนั้นเลย เราก็ยังรู้สึกว่า พ่อแม่มีอาการกระหายเรื่องเงินทองอยู่ดีอะค่ะ เพราะพอได้เงิน ก็ดีใจมากก และบอกว่า รักลูกนะ บลา ๆๆ

แม้เราเต็มใจให้อยู่แล้วนะคะ 
----------------------

เราก็เลยรู้สึกว่า ต้องทำยังไง ต้องให้มากขึ้น ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ ให้เค้าดีใจ ใช่มั้ย และเก็บเงินเพื่อเตรียมเกษียณ เตรียมค่าใช้จ่ายคอนโด ให้น้อยลงเหรอคะ

ถ้าพ่อแม่ไม่มีรายได้เลย ใช่ค่ะ เราต้อง support เต็มที่ รายเดือนอยู่แล้ว  แต่ตอนนี้ถือว่าเค้าอยู่สบายค่ะ  เราก็ไม่รู้ควรจะจัดสมดุลชีวิตยังไง 

ให้แบบสบายใจกันทุกฝ่าย  ไม่รู้สึกอึดอัด เป็นหนี้บุญคุณ ที่เค้าเลี้ยงดูเรามาอย่างดีค่ะ   เพราะถ้าไม่มีเรา เค้าก็คงมีเงินเก็บกันมากกว่านี้

นี่คงถึงเวลาต้องตอบแทนแล้ว ใช่ไหมคะ 

เปิดกว้างในการแสดงความคิดเห็นเลยนะคะ ไม่เป็นไร
-------------