สงสัยในพระสูตรนี้ครับ คิอแบบนี้ผมจะตกนรกใช่ไหม?

*********ขออนุญาติยกมาเพียงเท่านี้นะครับของจริงคือยาวมาก*********
 
พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณ์ภาษิตนี้จบลงแล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปว่า
[๓๘๗]     ก็วาจาหยาบเช่นกับขวาน เกิดในปากของบุรุษแล้ว เป็นเหตุตัดรอนตนเองของบุรุษผู้เป็นพาล ผู้กล่าวคำทุพภาษิต
ผู้ใดสรรเสริญคนที่ควรนินทา
หรือ นินทาคนที่ควรสรรเสริญ
ผู้นั้นย่อมก่อโทษเพราะปาก
ย่อมไม่ได้ความสุขเพราะโทษนั้น
การแพ้ด้วยทรัพย์เพราะเล่นการพนันเป็นโทษเพียงเล็กน้อย โทษของผู้ที่ยังใจให้ประทุษร้ายในท่านผู้ปฏิบัติดีนี้แล เป็นโทษมากกว่า บุคคลตั้งวาจาและใจอันลามกไว้แล้วเป็นผู้ติเตียนพระอริยะเจ้า ย่อมเข้าถึงนรกตลอดกาลประมาณ ด้วยการนับปี ๑๐๐,๐๐๐ นิรัพพุทะและ ๔๐ อัพพุทะ 
ผู้กล่าวคำเท็จย่อมเข้าถึงนรกอนึ่ง ผู้ทำกรรมอันลามกแล้ว กล่าวว่าไม่ได้ทำ ก็ย่อมเข้าถึงนรกอย่างเดียวกัน แม้คนทั้งสองนั้นเป็นมนุษย์มีกรรมอันเลวทรามละไปแล้วย่อมเป็นผู้เสมอกันในโลกเบื้องหน้า ผู้ใดประทุษร้ายต่อคนผู้ไม่ประทุษร้าย ผู้เป็นบุรุษหมดจด ไม่มีกิเลสเครื่องยั่วยวน บาปย่อมกลับมาถึงผู้เป็นพาลนั้นเอง เหมือนธุลีละเอียดที่บุคคลซัดไป ทวนลมฉะนั้น ผู้ที่ประกอบเนืองๆ ในคุณคือความโลภ ไม่มีศรัทธา กระด้าง ไม่รู้ความประสงค์ของผู้ขอ มีความตระหนี่ ประกอบเนืองๆ ในคำส่อเสียด ย่อมบริภาษผู้อื่นด้วยวาจา
แน่ะคนผู้มีปากเป็นหล่ม กล่าวคำอันไม่จริง ผู้ไม่ประเสริฐ ผู้กำจัดความเจริญ ผู้ลามก ผู้กระทำความชั่ว ผู้เป็นบุรุษในที่สุด มีโทษ เป็นอวชาต ท่านอย่าได้พูดมากในที่นี้ อย่าเป็นสัตว์นรก ท่านย่อมเกลี่ยธุลี คือ กิเลส ลงในตนเพื่อกรรมมิใช่ประโยชน์เกื้อกูล
ท่านผู้ทำกรรมหยาบ ยังติเตียนสัตบุรุษ ท่านประพฤติทุจริตเป็นอันมากแล้วย่อมไปสู่มหานรกสิ้นกาลนาน กรรมของใครๆ ย่อมไปไม่ได้เลย บุคคลมาได้รับกรรมนั้นแล เป็นเจ้าของแห่งกรรมนั้น    
*****คือแบบนี้ครับ คือก่อนหน้านี้ ผมเคยโกหกหลวงพ่อ(พ่อที่ท่านตอนนี้ยังบวชเป็นพระอยู่แต่จะศึกเร็วๆนี้ครับ สารภาพบาปไปแล้วครับ)แต่เป็นการโกหกที่ไม่ได้มีผลเสียร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นกับตัวหลวงพ่อท่านครับ     แล้วทีนี้ก็ค้นหากระทู้ที่เกี่ยวแนวๆกับพระกับเจ้า ครับ แล้วไปเจอข้อความนี้เข้าเลยเกิดความสงสัยครับว่าผม จะต้องตกนรกแน่นอนใช่ไหม ไม่สบายใจเลย  ***เพราะเคยโกหกหลวงพ่อ(พ่อของผมที่ตอนนี้ท่านยังบวชอยู่ครับ)***เลยไม่สบายใจว่ากรณีของผมจะเกี่ยวข้องด้วยไหม ที่ในพระสูตรที่ผมยกมาบางส่วนแช้วขีดทำตัวหนาไว้ครับ****    
อีกอย่างไม่รู้ว่าตัวเองเคยไปติเตียนว่ากล่าว ด่า พระอริยเจ้าที่ไหนมาบ้างรึเปล่า ทั้งตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ดี  นึกได้ก็ดีนึกไม่ได้ก็ดี ควรทำยังไงดี
พอจะมีวีธีการแก้ไขไหมครับ  ไม่สบายใจเลย 
   ขี้แงขี้แงขี้แงขอความกรุณาท่านผู้เจริญด้วยครับ   ขี้แงขี้แงขี้แง
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
จขกท จากนี้ ละเลิกกระทำผิดทางวาจา
ใช้วาจาให้เป็นคุณประโยชน์
จิตที่เศร้าหมองเพราะคำพูดไม่ดีที่ผ่านมา ก็แปรเปลี่ยนเป็นผ่องใสเพราะคำพูดที่ดีได้เหมือนกัน **

จิตผ่องใส ก็เป็นสุข สุคติ ไม่ตกนรกครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่