สวัสดีค่ะ เราชื่อชมพู
คือเรามีเรื่องอยากจะถามค่ะ ว่าเราผิดรึเปล่าที่โกรธแม่
วันนี้แม่เราใช้ให้เรา
ล้างจานค่ะเราไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่เลยบ่นพึมพัม
แม่ได้ยินเราบ่นค่ะเลยบอกว่า ขยับร่างกายบ้างสิวันๆเอาแต่กินกับนอนจะไม่ทำอะไรเลยรึไง แม่ไม่อยากได้ลูกเป็นช้างน้ำ
คือเราเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องการบูลลี่มากๆค่ะ แล้วเราก็เป็นคนที่ค่อนข้างอวบเลยจะโดนคนในครอบครัวแซะบ่อยๆว่า หมูอู๊ด พี่อ้วน ช้างน้ำ หลายอย่างเลยค่ะ
เวลาเราโดนบูลลี่เราจะชอบเก็บมาร้องไห้ในห้องคนเดียวค่ะ ส่วนใหญ่คือแม่ตะไม่รู้ว่าเราร้อง
ตอนที่แม่พูดกับเราว่าไม่อยากมีลูกเป็นช้างน้ำเรารู้สึกเสียใจมากๆค่ะ แต่ก็โกรธมากเหมือนกัน 
แม่ไล่เช็คเมลเรา เลยรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องมีสอบ(เราไม่รู้) ในจังหละเดียวดันคือเราคุยกับเพื่อนอยู่ค่ะ แล้วเราก็ค่อนข้างติดเพื่อนมากๆเลยจำใจต้องวางสาย
ตอนที่แม่ติวให้เราคือเราโกรธแม่มากๆค่ะแต่พูดออกไปไม่ได้ว่าเพราะอะไร เราเลยโดนแม่ดุค่ะ หลังจากทบทวนหนังสือกับแม่ประมาณ10นาทีเราเผลอหาวออกมาค่ะ คือมันไม่ใช่การแสดงแต่อย่างใดนะคะ เราจะชอบเผลอหาวเวลาทบทวนหนังสือบ่อยมากๆค่ะ หลังจากทบทวนเสร็จแม่เลยไล่ให้เราไปนอนเพราะเห็นว่าเราหาวค่ะ(ตอนแรกแม่สัญยาว่าจะให้คุยต่อ)ตอนนั้นเราทั้งเสียใจทั้งโกรธค่ะเลยแอบร้องไห้คนเดียวในห้องนอน พอประมาณ15นาทีได้แม่ก็เข้ามาในห้องค่ะ เราตกใจมากเลยเอาหมอนปิดหน้า แม่ถามว่าร้องทำไม จริงๆเราจะบอกความจริงค่ะแต่มันพูดออกไปไม่ได้ เราเลยตัดสินใจเงียบค่ะ แม่เลยคิดว่าที่เราร้องไห้เป็นเพราะติดเพื่อนเกินไปค่ะ เราเลยโดนแม่ดุอีกรอบ เราอยากถามทุกคนค่ะ ต่อจากนี้เราจะเอายังไงดีคะ บอกความจริงแม่ หรือ เราควรเก็บความรู้สึกในใจต่อไปดี