อย่างที่ผมเคยบอกว่าผมเป็นคนขับเรือหรือที่เรียกว่านายท้ายเรือ ผู้โดยสารที่ขึ้นมาโดยสารจึงอยู่ในความรับผิดชอบของผม เหมือนผู้จัดการต้องดูแลดารา

นายท้ายเรือก็ต้องดูแลผู้โดยสารโดยยึดกฎความเข้มงวด ปลอดภัยไว้ก่อนสูงที่สุด ทั้งการขึ้นเรือ ลงเรือ และการปฏิบัติตัวอยู่ในเรือของผู้โดยสาร

กฎของนายท้ายเรือก็เหมือนกฎของคนขับรถคือ ห้ามดื่มอัลกอฮอล์โดยเด็ดขาด ในที่นี้มีการดื่มไวน์ ผมไม่รู้ว่ามีการดื่มกันจนเมาหรือเปล่าหนึ่ง

ถ้ามีผู้โดยสารมีการดื่มอัลกอฮอล์ขึ้นเรือ ผู้โดยสารจะถูกจับตาเป็นพิเศษ

จุดสำคัญคือการกำหนดจุดอันตรายเมื่อเรือทำการวิ่งซึ่งนั่นก็คือท้ายเรือ เรื่องนี้สำคัญมากเพราะเป็นภัยอันตรายถึงชีวิต

เรือ cobalt 25 sc เบาะท้ายเรือถูกออกแบบมาให้ใช้สำหรับเรือที่จอดนิ่งอยู่กับที่แล้วลงไปว่ายน้ำเล่น เครื่องยนต์ดับไม่เดินไม่ทำงาน


เวลาเรือวิ่งบริเวณท้ายเรือจุดนี้จะเป็นเขตหวงห้ามไปโดยปริยาย

จากภาพการนำเรือไปเติมน้ำมัน เบาะท้ายยังอยู่ในสภาพที่ไม่มีการปรับให้มีการใช้สอย




แต่ภายหลังเกิดเหตุที่มีการนำเรือเข้าฝั่ง เบาะท้ายเรือจุดอันตรายถูกปรับให้มีการใช้ในขณะเรือกำลังวิ่ง โดยมีคุณแซนเป็นผู้นั่งยันยืนยันว่าเป็นผู้ใช้เป็นหลักฐานมัดตัวเจ้าของเรือ/คนขับเรือไปโดยปริยาย




คำถาม?

ใครเป็นคนปรับเบาะให้มีการใช้พื้นที่ในขณะที่เรือล่องอยู่ในแม่น้ำ

ทำไมเจ้าของเรือหรือคนขับเรือไม่มีการท้วงติง/ห้ามปราม

พอมีการจอดเรือถ่ายรูป คุณแตงโมอาจเข้าใจผิดคิดว่าพื้นที่ตรงนี้ไม่อันตราย มีคุณแซนนอนเล่นด้วย จึงเดินไปทำธุระส่วนตัวได้

นี่ล่ะครับที่เป็นความรับผิดชอบเต็มๆ ทั้งเจ้าของเรือและคนขับเรือในมุมมองของผมที่ผมพยายามนำเสนอข้อมูลเรื่องเรือ cobalt 25 sc และความคิดเห็นชาวเรือสำหรับพื้นที่ท้ายเรือมานำเสนอเป็นพิเศษ


แต่จากคลิปขอขมาที่คุณแม่ให้อภัยปอกับเบิร์ต ผมก็คงไม่มีอะไรจะกล่าวแล้วครับ

ประเด็นเรื่องกินแหนงแคลงใจที่ทุกฝ่ายพุ่งไปที่ตัวกระติกเพียงคนเดียวจากพฤติกรรมที่เธอทำตัวแปลกแหวกแนว จนไม่สนบริบทแวดล้อมโดยรวมของเหตุการณ์ที่เป็นสาเหตุหลักจนทำให้เกิดอุบัติเหตุอันน่าสลด

กลายเป็นประเด็นดราม่าเน้นตัวบุคคลไปแทน
ผมก็คงไม่มีอะไรจะกล่าวแล้วล่ะครับ