ขอตอบในฐานะคนที่เคยผ่านชีวิตมาก่อน เคยเจอเรื่องราวแบบนี้มาก่อน และเจอคนเนรคุณไม่สำนึกบุญคุณคนมาแล้วด้วยตัวเอง

1. ถ้าที่ดินนั้นโฉนดเดียวจะแบ่งยังไงให้เป็นธรรม ที่ด้านในที่ด้านนอกที่ติดถนนซี่งมูลค่าย่อมต่างกัน
(พ่อแม่ขายที่ไปเลยค่ะ ขายแล้วเก็บเงินไว้เอง ในช่วงเวลาที่คุณยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่จำเป็นต้องแบ่งให้ลูกๆ เก็บไว้เพื่อตัวเองก่อน)

2. ถ้ามีหลายโฉนดหลายแห่ง พ่อแม่จะแบ่งยังไงให้เป็นธรรม ในเมือที่ดินแต่ละที่มูลค่าต่างกัน
(จับสลากค่ะ ดวงใครดวงมัน ใครได้ที่แปลงไหนก็เพราะตัวเองจับสลากได้เอง จะได้ไม่ต้องโทษว่าพ่อแม่ลำเอียง)

3. การแบ่งทรัพย์สินพ่อแม่ควรคุยรวมกับลูกทุกคนไหม หรือแยกต่างคนต่างคุย ว่าใครให้ตรงไหนยังไง?
(ไม่ต้องบอก ไม่ต้องคุย คุณเขียนพินัยกรรมเอาไว้ เขียนแจงรายละเอียดไว้ให้ครบถ้วน จะเขียนด้วยลายมือตนเองทั้งฉบับก็ได้ เขียนด้วยลายมือตัวเองทั้งฉบับไม่จำเป็นต้องมีพยาน หรือจะไปทำพินัยกรรมฝ่ายเมืองที่สนง.เขต หรือที่ว่าการอำเภอก็ได้ หรือสำนักงานทนายความก็ได้ แต่ต้องมีพยานไปเซ็นชื่อในพินัยกรรมด้วยอย่างน้อย2คนค่ะ)

4. คนที่ทำงานที่บ้าน แล้วก็ต้องดูแลพ่อแม่อยูบ้านไปด้วย แต่พี่น้องคนอื่นต้องทำงานต่างจังหวัดกัน กลับบ้านได้ปีละไม่กี่ครั้ง  คนที่อยู่กับพ่อแม่ควรได้สิทธิในทรัพย์สินมากกว่าคนอื่นไหม
ขอคำแนะนำครับ
(น่าเห็นใจ ลูกที่อยู่ใกล้ คอยดูแลพ่อแม่ แบ่งเงินให้ตามสมควรค่ะ ตั้งเป็นเงินเดือนให้ลูกก็ได้แล้วแต่สะดวก)


5. ควรแบ่งให้เสร็จตอนมีชิวิตอยู่หรือแค่บอกกล่าวหรือจดไว้ให้แล้วให้ลูกจัดการเองในอนาคตหรือยังไง
(เขียนพินัยกรรมค่ะ อย่าเพิ่งยกอะไรให้อะไรใครตอนที่คุณยังมีชีวิตอยู่ เราเคยเจอคนเนรคุณมาแล้ว ยกที่ดิน ให้เงินเจ็บที่ใจจุในอกมาจนถึงทุกวันนี้)

6. ลูกคนที่แต่งงานมีครอบครัวมีหลานกับลูกคนที่โสดไม่แต่งงานควรแบ่งทรัพย์สินให้เท่าๆกันไหมหรือมีหลักยังไง
(ยกให้ลูกค่ะ ลูกมาก่อนอันดับแรก ส่วนโสด หรือแต่งงานแล้วไม่เกี่ยว มองที่ลูกเป็นหลักค่ะ อย่าคิดว่าลูกมีครอบครัวมีหลานหลายคนต้องได้เยอะกว่าใคร แบบนี้ไม่เกี่ยวและไม่ยุติธรรมกับพี่น้องคนอื่นๆ ครอบครัวเขาก็ปล่อยให้เขาจัดการกันเองคุณไม่ต้องคิดมากไม่ต้องไปอุ้มชูมากค่ะ คุณมองที่ลูกคุณเท่านั้นเป็นอันดับแรกค่ะ)