แต่ที่ 1 : เขาเป็นวิศวกรอายุ 24 เราค่อนข้างรู้สึกถึงความเสี่ยงในความเปลี่ยนแปลงในเวลา กังวลนั่นเอง
แต่ที่ 2 : เขามี Goal ว่าอยากไปเรียนต่อ - ทำงานที่ต่างประเทศ(บูชาความสำเร็จ)
มีประเทศแพลน A(เยอรมัน) B(สิงคโปร์) C(สวีเดน) ซึ่งไม่ตรงกับเรา
แต่ที่ 3 : เขาเป็นลูกชายคนเดียว คุณแม่ค่อนข้างหวงม๊ากกกกกกกกกกกกก
(มักถูกกดดันเรื่องความก้าวหน้าในหน้าที่การงานและความสัมพันธ์)
เราคิดว่าจะไม่ถูกยอมรับ (ครอบครัวจีนคริสเตียน)
ทั้งหมดด้านบนเรียกได้ว่า ศีลไม่เสมอกันเลย แต่...
เพิ่งคุยได้เดือนนึงค่ะ ก่อนหน้านี้รู้จักในเตตัสพี่น้องอยู่หลายเดือนค่ะ
เราตกหลุมรักกันในเดทแรก ทุกอย่างมันคือสิ่งที่เราตามหามาตลอด คลั่งไคล้กันและกัน มันเริ่มต้นสวยมากเลย
ตลอด 30 ปีของเรา เราค่อนข้างมั่นใจว่าคนนี้คือเราสามารถรักลึกซึ้งได้
แต่ปลายปีนี้ ถ้าโอกาสเป็นของเขา เขาจะต้องทำตามความฝัน ซึ่งมันดูไม่มีเราอยู่ เราคุยกันเรื่องนี้แล้วค่ะ
เขาบอกว่า เหมือนเขาเห็นแก่ตัว รู้สึกผิด แต่ก็ถอนตัวไม่ได้ เราก็เช่นกัน แค่รอให้เวลาให้มันแยกกันไปเอง (หรอจ้ะ?)
เราได้แต่บอกตัวเองว่า รักให้ดีที่สุด แต่อย่างคาดหวัง
มันช่างย้อนแย้ง ทุกความสุขที่เสพด้วยกัน หรือตอนระบายความในใจเรื่องอนาคตและร้องไห้ไปด้วยกัน
เราจะไม่รักผู้ชายคนนี้ได้จริงๆ หรอ ไม่คาดหวังอนาคตร่วมกันได้จริงหรอ
บอกเลิกไปครั้งหนึ่ง เพราะมองเห็นอนาคตว่ามันจะจบแบบไหน แต่ก็แยกออกจากกันตอนนี้ไม่ได้
จัดการยังไงดีคะ เหมือนเริ่มนับถอยหลังตั้งแต่เริ่มต้นเลยค่ะ
คิดถึงตอนเขาไปตามฝันและมันเจ็บจนอยากหนีไปตั้งแต่ตอนนี้
รักครั้งนี้เหมือนฟ้าประทานให้ ญ วัย 30 อย่างฉัน แต่...
แต่ที่ 2 : เขามี Goal ว่าอยากไปเรียนต่อ - ทำงานที่ต่างประเทศ(บูชาความสำเร็จ)
มีประเทศแพลน A(เยอรมัน) B(สิงคโปร์) C(สวีเดน) ซึ่งไม่ตรงกับเรา
แต่ที่ 3 : เขาเป็นลูกชายคนเดียว คุณแม่ค่อนข้างหวงม๊ากกกกกกกกกกกกก
(มักถูกกดดันเรื่องความก้าวหน้าในหน้าที่การงานและความสัมพันธ์)
เราคิดว่าจะไม่ถูกยอมรับ (ครอบครัวจีนคริสเตียน)
ทั้งหมดด้านบนเรียกได้ว่า ศีลไม่เสมอกันเลย แต่...
เพิ่งคุยได้เดือนนึงค่ะ ก่อนหน้านี้รู้จักในเตตัสพี่น้องอยู่หลายเดือนค่ะ
เราตกหลุมรักกันในเดทแรก ทุกอย่างมันคือสิ่งที่เราตามหามาตลอด คลั่งไคล้กันและกัน มันเริ่มต้นสวยมากเลย
ตลอด 30 ปีของเรา เราค่อนข้างมั่นใจว่าคนนี้คือเราสามารถรักลึกซึ้งได้
แต่ปลายปีนี้ ถ้าโอกาสเป็นของเขา เขาจะต้องทำตามความฝัน ซึ่งมันดูไม่มีเราอยู่ เราคุยกันเรื่องนี้แล้วค่ะ
เขาบอกว่า เหมือนเขาเห็นแก่ตัว รู้สึกผิด แต่ก็ถอนตัวไม่ได้ เราก็เช่นกัน แค่รอให้เวลาให้มันแยกกันไปเอง (หรอจ้ะ?)
เราได้แต่บอกตัวเองว่า รักให้ดีที่สุด แต่อย่างคาดหวัง
มันช่างย้อนแย้ง ทุกความสุขที่เสพด้วยกัน หรือตอนระบายความในใจเรื่องอนาคตและร้องไห้ไปด้วยกัน
เราจะไม่รักผู้ชายคนนี้ได้จริงๆ หรอ ไม่คาดหวังอนาคตร่วมกันได้จริงหรอ
บอกเลิกไปครั้งหนึ่ง เพราะมองเห็นอนาคตว่ามันจะจบแบบไหน แต่ก็แยกออกจากกันตอนนี้ไม่ได้
จัดการยังไงดีคะ เหมือนเริ่มนับถอยหลังตั้งแต่เริ่มต้นเลยค่ะ
คิดถึงตอนเขาไปตามฝันและมันเจ็บจนอยากหนีไปตั้งแต่ตอนนี้