เอาแบบสรุปๆเลยนะคะ เราอายุ25 ทำงานเป็นฝ่ายขาย ที่ต้องทำงานแข่งกับเวลา พอมาช่วงโควิด เพื่อนในทีมทยอยติดกันไป ส่วนเรารอด แต่ก็นะ คนรอดคือคนที่ต้องเหมางานทั้งหมดเพราะบริษัทไม่ปิดจ้า สัปดาห์แรกเข้ากลางคืนไป9คืนเต็มๆ วันหยุดไม่มี เราก็เริ่มนอยด์ๆล่ะ เพราะที่ตกลงกันทีแรกเราไม่ต้องเข้ากะ แค่ด้วยสถานการณ์มันคับขันมากกกก เจ้านายขอให้ช่วยหน่อย เราก็เลยช่วยไป แล้วก้ไม่มีทีท่าว่าจะได้หยุดพัก เราจึงเริ่มคิดเรื่องลาออก จนสัปดาห์ต่อมาก็เปลี่ยนเวลาทำงานมาเข้าตี3แบบไม่มีกำหนดเช่นเดิม เราจึงแจ้งลาออกเลย คือคิดว่าจะทิ้งกันให้อยู่ไปแบบนั้นแหละ แต่เจ้านาย(เจ้าของบริษัท)โทรมาคุยด้วย ได้เปิดใจคุยกันทุกเรื่องราวที่เราไม่เคยพูดเลย เจ้านายไม่อยากให้ออก อยากให้อยู่ด้วยกันนานๆ แต่ในใจเราคิดว่า เค้าคงไม่มีคนช่วยเลยมาง้อแน่ๆ เราควรอยู่ต่อหรือพอแค่นี้คะ
รั้งเราไว้เพราะเห็นความสำคัญหรือแค่ไม่มีคนทำงานให้???