พ่อเราเป็นข้าราชการ มีเงินเดือน มีสังคม เเต่พอมาตอนนี้ที่บ้านมีปัญหามากับเงินมาตลอดเวลา ที่บ้านขัดสนเงินมาตลอด เราเข้าใจนะคะว่าบ้านไม่มีเงินเราไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย ไม่เคยมีเสื้อผ้าดีๆใส่ มีน้อยมากเเต่ละตัวเเหกหมดเเล้ว ต้องใส่ผ้าซ้ำไปซ้ำมาบ่อยมาก เเต่พ่อเราเป็นคนเข้าสังคม ต้องไปงานเเต่ง งานศพไปทุกงานค่ะ เเทบจะทุกวันค่าใช้จ่ายสูงมากๆๆค่างาน500ค่าน้ำมันรถโคตรไร้สาระซึ่งเงินก็ไม่ได้มีนะคะ ไปยืมเงินนอกระบบมาค่ะ ใส่เสื้อผ้าดี ซื้อเหล้าทีเป็นหมื่นๆซื้อของไปให้พักพวก คนใหญ่คนโต มีเงินเลี้ยงเพื่อนมากมาย เเต่เราขอเงินพ่อเค้าก็จะบอกว่าไม่มี ทำไมไม่ช่วยกันประหยัดบ้าง เราสาบานเลยค่ะเรามีคุณภาพชีวิตที่เเย่มาก ไม่เคยไปเที่ยว เราเสียใจทุกครั้งที่พ่อทำกับเเบบนี้ พอเราจะพูดบอกว่าไม่ไปได้มั้ย ก็ทะเลาะกันเเล้วก็เค้าเป็นคนใช้กำลัง รุนเเรง เพราะเป็นตำรวจ จำได้ว่าตอนเด็กหนักสุด เราเคยโดนพ่อตีเเล้วลากขึ้นบันได11ขั้น เจ็บมากๆ เค้าตีเรา เราทุกข์ จนเริ่มอยากตายตอนอายุ11 จากนั้นเรายากตายมาตลอดเพราะที่บ้านทำร้าย ตอนนั้นเป็นงานศพอา เราไม่มีเสื้อผ้าไปงานก็ต้องไปซื้อเพราะจำเป็น เราจำได้ขึ้นใจว่าเป็นเสื้อยืดสีดำตัวบางๆราคา100 1ตัว เเต่ไปสองวัน เราถามเเม่ว่าทำไมไม่ซื้อมาสองตัว เเล้วจะใส่ยังไง ตกลงต้องใส่ผ้าซ้ำค่ะ เพราะเเม่บอกว่าพ่อเเม่ไม่มีเงินหาได้มาเเค่นี้  เเต่ที่เราเสียใจมากค่ะเเม่ซื้อเสื้ออีกตัวพร้อมกับเราเเต่เป็นของพ่อ ดูดีมากๆราคา1800 เราเสียใจมาก เราไม่คิดว่าเค้าจะเห็นเเก่ตัวได้ขนาดนี้ ขนาดรองเท้าเค้าคู่เป็นพันๆมีตั้งหลายคู่ เราใส่คู่นึงทั้งไปในเมืองอยู่บ้านมีเเค่คู่เดียว เเต่เค้ายังเอาร้องเท้าเราไปใส่ทำสวนจนมันพังสกปรก ทั้งๆที่ของตัวเองถอดตั้งไว้เพื่อจะไม่สกปรก เราน้อยใจมากจนมาตอนนี้ที่บ้านมีหนี้สินเยอะมาก สองล้าน เค้าว่าก็กู้มาให้เราเรียนเราสาบานเลยค่ะว่าไม่ใช่เรา ค่าเทอมเราเทอมละ1000-2000เองสามารถเบิกกับรัฐได้ทุกเทอม ได้กลับทุกเทอม เค้าเอาปัญหาทั้งหมดมาลงที่หนู ที่บ้านมีรถยนต์เค้าขับไปไหนก็ได้ไปเที่ยวไปหาพักพวก เเต่เราลำบากมากต้องขับมอไซต์ตากฝนตลอด ไปโรงเรียนบางวันเปียกเเล้วก็มีนะคะ เเต่ตอนที่ผ่อนรถต้องมาด่ากับเราตลอด เราเกลียดพ่อมาก เค้าเเค่เกิดเรามาเเล้วทำให้เราลำบาก ไม่เคยเอาใจใส่ถามอะไรเลย วันเกิดพักพวกพ่อก็จะซื้อเหล้าไปให้เป็นหมื่นทั้งๆที่เป็นเงินกู้นอกระบบ เเต่วันเกิดลูกเองจำไม่ได้ว่าวันไหน มันมีปัญหาจนเราไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย เสียใจมาก พ่อไม่เคยให้ความรู้สึกว่าเค้าคือพ่อเหมือนที่เราเคยเห็นพ่อคนอื่นๆ