คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
พ้นวัยนี้ไปก็อาจจะดีขึ้นมันเป็นวัยที่เด็กเก็บความรู้สึก
ไม่ได้ มีอารมณ์อิจฉาและไม่พอใจ และต้องการยอมรับ
หรือมีปมให้เพื่อนไม่ชอบเช่นไม่ยิ้ม เอาแต่ใจ ไม่สวย ขี้บ่น
เวี่ยงวีน ฮอรโมนวัยรุ่นแต่ละคนทำงานไม่เท่ากัน ทำให้บาง
คนดูที่จะก้าวร้าว ส่วนการเลี้ยงดูสั่งสอนของพ่อ แม่ก็มีส่วน
เด็กวัยรุ่นหลายคนมีปัญหาที่ตัวเองมองไม่เห็น
ไปหาหมอก็ดีค่ะ ถ้าดูจากอารมณ์ที่เก็บไม่ได้ ปล่อยไปนานๆ
จะชินนิสัยและอาการแบบนี้ ไม่ได้ดั่งใจ คุมตัวเองไม่อยู่
กลุ่มฮอร์โมนบางตัว อาจไม่ทำหน้าที่หรือบกพร่องยาจะช่วยได้
ในเรื่องด้านจิตวิทยามีอะไรลึกซึ้งมากกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจ
ต่อมไทรอยด์คุมระบบทุกอย่างในร่างกาย ถ้าขาดหรือบก
พร่องไปนานๆ มันจะกลายเป็นโรค และถ้าเราไม่ฝืนตัวเอง
ช่วยเบี่ยงเบนความคิดนั้น และโยงแต่ว่าเราเป็นโรคนั้น
มันก็จะเป็นตามที่สมองคิดแบบนั้นทุกวันๆ
การที่วัยเด็กวัยรุ่นจะคิดว่าไม่มีใครรัก เป็นกันส่วนมาก
และเป็นอาการของคนเราทุดคนที่มีจิตใต้สำนึกจะเก็บจด
จำความคิดนี้ไว้ไม่ปลดปล่อย เราต้องเบี่ยงเบนความคิดคือ
จขกท.ก็รักตัวเองสิคะต้องรักตัวเองให้มากๆพ่อแม่อาจยุ่ง
ไม่มีเวลามาดูแลใส่ใจ เลยเหมือนไม่มีใครรักแต่คงรักแบบ
ไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร จขกท.มองเห็นค่าตัวเองนะคะ
มุ่งมั่นและตั้งใจเรียน ยอมรับในสิ่งที่เกิดแม้คุณจะไม่ผิด
ในสายตาคุณแต่ผิดในสายตาคนอื่น ไม่ต้องสนใจ
ใครไม่ชอบก็อย่าไปอยู่ใกล้เขา สวนกันก็ยิ้มให้หรือไม่ก็ทำ
เป็นไม่มอง มีอะไรช่วยเขาได้ก็ช่วยแล้วก็เดินจากไป
ถ้าเขาพูดเยาะเย้ยก็นิ่งตราบใดที่ยังไม่เข้ามาทำร้ายร่างกาย
คิดในแง่บวก.. เจอคนแบบนี้ก็ฝึกใจให้เข้มใจ ถ้าไปยอมให้คนข่ม
คุณก็มีจุดอ่อนให้คนแบบนั้นทำ คุณต้องทำใจให้หนักแน่น
เอาชนะใจตัวเองนิ่งลงบ้าง ไม่ผิดก็นิ่งได้ค่ะเราทำประจำ
เขามีคำคมว่า"คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ"
หนังชิ้นมันเล็กที่น้อยเปรียบเท่ากับความรัก
เสื่อที่มันกว้างมากมายเปรียบเท่ากับเสื่อ ทำผิดคนจำโคตรง่าย
เลยความดีทำมาตั้งมากมายทำไมเขาไม่จำกัน โลกมันเป็นแบบนี้ค่ะ
คนรัก-มีคนไม่ชอบ-มี ปัญหาคุณก็ใหญ่สำหรับคุณ
ตอนนี้ จนกว่าจะเรียนจบจากรร.นี้ไป.ก็จะไปเจอปัญหาใหม่ที่
โรงเรียนอื่นต่อมันเป็นกฏของธรรมชาติในการมีชีวิตที่จะต่อสู้
กับปัญหารอบด้านเป็นกันทุกคนมากน้อยอยู่ที่นิสัยและความคิด
เมื่อน้องสาวเอ่ยปากเตือนขนาดนั้น ก็น่าเอามาคิดทบทวนนะคะ
ใจเย็นลง ฟังคนอื่น ยิ้มให้เป็นช่วยอะไรได้ช่วย ยอมได้ยอม
นิ่งได้นิ่ง อาการที่เป็นจะไปหาหมอขอรับยามาแก้ฉุกเฉินเวลาหาย
ใจไม่ทันก็ดีค่ะ ขณะเดียวกันปรับตัวเองให้เป็นมิตรอย่าเอาแต่ใจ
อย่าทำหน้าตาโมโห ลองดูกระจกเวลาคุณโกรธ
เอากระจกติดตัวไป เวลาโกรธยกขึ้นมาดู คุณจะตกใจหน้า
คุณเองค่ะ เพราะมัวแต่แสดงอาการโกรธโดยไม่ทันคิดถึงสี
หน้าที่ออกมา ใจเย็นค่ะอะไรไม่ดีเข้าหูซ้านทะลุหูขวาไป
อย่าเอามาสะสม โรคเครียดเป็นสาเหตุให้โรคร้ายมาเยือน
ก่อนวัยอันควรได้ ขาดสติชีวิตพังค่ะ
หวังว่าจขกท.คงอ่านเม้นท์เราจนจบนะคะ ขอให้เติบโตเป็น
ผู้ใหญ่ที่ดีมีความยุติธรรมคุณจะได้สิ่งที่ดีกลับมาค่ะ
วัยเด็กก็แบบนี้โชคดีที่เราเจอแต่เราไม่ใส่ใจค่ะคนพวกนั้นเลย
ทำอะไรใจเราไม่ได้
"ทุกอย่างที่ผ่านมามันจะผ่านไปไม่มีอะไรอยู่กับที่ค่ะ"
ย้ายโรงเรียนก็ดีค่ะแต่คุณจขกท. ก็ต้องปรับตัวเองด้วย
เรื่องการรักษาขอเข้าพบจิตแพทย์ รอนานนะคะเป็นเดือนๆ
กว่าจะได้พบ ถ้าไม่อดทนจริง การรักษาถ้าหมอดีใช้เวลา6เดือน
ขึ้นไปค่ะนัดเดือนละครั้ง ต้องมีการติดตามอาการทั้งนิสัยและยา
ส่วนมากคนไข้เองที่หายไปเพราะเบื่อกับการมาหาหมอ
เจอหมอไม่สนใจจิตใจคนจริงๆก็แค่ถามจ่ายยาจบแบบนี้ไม่ดีแน่
รพ.เอกชนก็มีอาจแพงโดยใช่เหตุ การรักษาด้วยการปรับจิตตัวเอง
สวดมนต์ภาวนาแรงอธิฐานขอให้เป็นคนดี แค่เสียเวลาทำใจสวด
มนต์สักครึ่งชั่วโมงทุกวันแบบจริงใจ ใจคุณก็จะสงบลง
ผลที่ได้รับมีมากค่ะแทบไม่ต้องหาหมอคนมีธรรมในใจ
ไปไหนคนก็มีเมตตาค่ะแต่ส่วนมากเด็กไม่ชอบทำกัน
เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลาอบรมลูกตรงนี้ เราจับลูกสวดมนต์นั่งสมาธิ
ลูกใจเย็นมาก ใครว่าเขาก็นิ่งค่ะ เขาบอกว่าเดี๋ยวคนจะได้รับ
ผลจากปากที่พูดออกมามาเอง.. มันเป็นกฏธรรมชาติ
ไม่งั้นทุกประเทศเขาจะมีศาสนามาทำไม เพราะศาสนาช่วยคน
ด้านจิตใจศีลธรรม ความประพฤติค่ะ
ไม่ได้ มีอารมณ์อิจฉาและไม่พอใจ และต้องการยอมรับ
หรือมีปมให้เพื่อนไม่ชอบเช่นไม่ยิ้ม เอาแต่ใจ ไม่สวย ขี้บ่น
เวี่ยงวีน ฮอรโมนวัยรุ่นแต่ละคนทำงานไม่เท่ากัน ทำให้บาง
คนดูที่จะก้าวร้าว ส่วนการเลี้ยงดูสั่งสอนของพ่อ แม่ก็มีส่วน
เด็กวัยรุ่นหลายคนมีปัญหาที่ตัวเองมองไม่เห็น
ไปหาหมอก็ดีค่ะ ถ้าดูจากอารมณ์ที่เก็บไม่ได้ ปล่อยไปนานๆ
จะชินนิสัยและอาการแบบนี้ ไม่ได้ดั่งใจ คุมตัวเองไม่อยู่
กลุ่มฮอร์โมนบางตัว อาจไม่ทำหน้าที่หรือบกพร่องยาจะช่วยได้
ในเรื่องด้านจิตวิทยามีอะไรลึกซึ้งมากกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจ
ต่อมไทรอยด์คุมระบบทุกอย่างในร่างกาย ถ้าขาดหรือบก
พร่องไปนานๆ มันจะกลายเป็นโรค และถ้าเราไม่ฝืนตัวเอง
ช่วยเบี่ยงเบนความคิดนั้น และโยงแต่ว่าเราเป็นโรคนั้น
มันก็จะเป็นตามที่สมองคิดแบบนั้นทุกวันๆ
การที่วัยเด็กวัยรุ่นจะคิดว่าไม่มีใครรัก เป็นกันส่วนมาก
และเป็นอาการของคนเราทุดคนที่มีจิตใต้สำนึกจะเก็บจด
จำความคิดนี้ไว้ไม่ปลดปล่อย เราต้องเบี่ยงเบนความคิดคือ
จขกท.ก็รักตัวเองสิคะต้องรักตัวเองให้มากๆพ่อแม่อาจยุ่ง
ไม่มีเวลามาดูแลใส่ใจ เลยเหมือนไม่มีใครรักแต่คงรักแบบ
ไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร จขกท.มองเห็นค่าตัวเองนะคะ
มุ่งมั่นและตั้งใจเรียน ยอมรับในสิ่งที่เกิดแม้คุณจะไม่ผิด
ในสายตาคุณแต่ผิดในสายตาคนอื่น ไม่ต้องสนใจ
ใครไม่ชอบก็อย่าไปอยู่ใกล้เขา สวนกันก็ยิ้มให้หรือไม่ก็ทำ
เป็นไม่มอง มีอะไรช่วยเขาได้ก็ช่วยแล้วก็เดินจากไป
ถ้าเขาพูดเยาะเย้ยก็นิ่งตราบใดที่ยังไม่เข้ามาทำร้ายร่างกาย
คิดในแง่บวก.. เจอคนแบบนี้ก็ฝึกใจให้เข้มใจ ถ้าไปยอมให้คนข่ม
คุณก็มีจุดอ่อนให้คนแบบนั้นทำ คุณต้องทำใจให้หนักแน่น
เอาชนะใจตัวเองนิ่งลงบ้าง ไม่ผิดก็นิ่งได้ค่ะเราทำประจำ
เขามีคำคมว่า"คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ"
หนังชิ้นมันเล็กที่น้อยเปรียบเท่ากับความรัก
เสื่อที่มันกว้างมากมายเปรียบเท่ากับเสื่อ ทำผิดคนจำโคตรง่าย
เลยความดีทำมาตั้งมากมายทำไมเขาไม่จำกัน โลกมันเป็นแบบนี้ค่ะ
คนรัก-มีคนไม่ชอบ-มี ปัญหาคุณก็ใหญ่สำหรับคุณ
ตอนนี้ จนกว่าจะเรียนจบจากรร.นี้ไป.ก็จะไปเจอปัญหาใหม่ที่
โรงเรียนอื่นต่อมันเป็นกฏของธรรมชาติในการมีชีวิตที่จะต่อสู้
กับปัญหารอบด้านเป็นกันทุกคนมากน้อยอยู่ที่นิสัยและความคิด
เมื่อน้องสาวเอ่ยปากเตือนขนาดนั้น ก็น่าเอามาคิดทบทวนนะคะ
ใจเย็นลง ฟังคนอื่น ยิ้มให้เป็นช่วยอะไรได้ช่วย ยอมได้ยอม
นิ่งได้นิ่ง อาการที่เป็นจะไปหาหมอขอรับยามาแก้ฉุกเฉินเวลาหาย
ใจไม่ทันก็ดีค่ะ ขณะเดียวกันปรับตัวเองให้เป็นมิตรอย่าเอาแต่ใจ
อย่าทำหน้าตาโมโห ลองดูกระจกเวลาคุณโกรธ
เอากระจกติดตัวไป เวลาโกรธยกขึ้นมาดู คุณจะตกใจหน้า
คุณเองค่ะ เพราะมัวแต่แสดงอาการโกรธโดยไม่ทันคิดถึงสี
หน้าที่ออกมา ใจเย็นค่ะอะไรไม่ดีเข้าหูซ้านทะลุหูขวาไป
อย่าเอามาสะสม โรคเครียดเป็นสาเหตุให้โรคร้ายมาเยือน
ก่อนวัยอันควรได้ ขาดสติชีวิตพังค่ะ
หวังว่าจขกท.คงอ่านเม้นท์เราจนจบนะคะ ขอให้เติบโตเป็น
ผู้ใหญ่ที่ดีมีความยุติธรรมคุณจะได้สิ่งที่ดีกลับมาค่ะ
วัยเด็กก็แบบนี้โชคดีที่เราเจอแต่เราไม่ใส่ใจค่ะคนพวกนั้นเลย
ทำอะไรใจเราไม่ได้
"ทุกอย่างที่ผ่านมามันจะผ่านไปไม่มีอะไรอยู่กับที่ค่ะ"
ย้ายโรงเรียนก็ดีค่ะแต่คุณจขกท. ก็ต้องปรับตัวเองด้วย
เรื่องการรักษาขอเข้าพบจิตแพทย์ รอนานนะคะเป็นเดือนๆ
กว่าจะได้พบ ถ้าไม่อดทนจริง การรักษาถ้าหมอดีใช้เวลา6เดือน
ขึ้นไปค่ะนัดเดือนละครั้ง ต้องมีการติดตามอาการทั้งนิสัยและยา
ส่วนมากคนไข้เองที่หายไปเพราะเบื่อกับการมาหาหมอ
เจอหมอไม่สนใจจิตใจคนจริงๆก็แค่ถามจ่ายยาจบแบบนี้ไม่ดีแน่
รพ.เอกชนก็มีอาจแพงโดยใช่เหตุ การรักษาด้วยการปรับจิตตัวเอง
สวดมนต์ภาวนาแรงอธิฐานขอให้เป็นคนดี แค่เสียเวลาทำใจสวด
มนต์สักครึ่งชั่วโมงทุกวันแบบจริงใจ ใจคุณก็จะสงบลง
ผลที่ได้รับมีมากค่ะแทบไม่ต้องหาหมอคนมีธรรมในใจ
ไปไหนคนก็มีเมตตาค่ะแต่ส่วนมากเด็กไม่ชอบทำกัน
เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลาอบรมลูกตรงนี้ เราจับลูกสวดมนต์นั่งสมาธิ
ลูกใจเย็นมาก ใครว่าเขาก็นิ่งค่ะ เขาบอกว่าเดี๋ยวคนจะได้รับ
ผลจากปากที่พูดออกมามาเอง.. มันเป็นกฏธรรมชาติ
ไม่งั้นทุกประเทศเขาจะมีศาสนามาทำไม เพราะศาสนาช่วยคน
ด้านจิตใจศีลธรรม ความประพฤติค่ะ
แสดงความคิดเห็น
คิดว่าเราป่วยทางจิตมั้ยคะ?