คิดว่าเราป่วยทางจิตมั้ยคะ?

ปกติเป็นร่าเริงมากๆ คุยเล่นได้ทุกเวลาเพื่อนชวนไปไหนก็ไปเรียกง่ายๆว่าตามใจเพื่อนมากๆพอเข้ารร.มัธยมแห่งหนึ่ง ศึกต่อม.4 อะค่ะ แรกๆเข้าเรียนไปปกติไม่มีอะไรแต่พออยู่นานๆไปเจอเพื่อนพูดทำร้ายจิตใจค่ะ แบบเราเข้ามาเป็นเกิน อะไรประมาณนี้ เคยโดนไล่ออกจากกลุ่มงาน เคยโดนลบงานในไดฟ์ของครูและที่แย่ไปกว่านั้นโดนเพื่อนเอาไปพูให้ต่างห้องเข้าใจผิดทีนี้เรื่องมันลากยาวมาหลายเดือนครูก็เรียกคุยเราอธิบายแล้วแต่เขากลับไม่ฟังเลย ตอนนั้นโมโหมากๆแทบอยากจะต่อยปากครูเลยก็ว่าได้ เราเป็นคนให้โอกาสนะคะถ้าตอนนั้นเพื่อนยอมรับว่าเป็นคนทำเราเพราะเหตุผลอะไรเราจะลืมทึกอย่าให้อภัยเลยแต่นางโกหกต่อไป มีหลายๆเรื่องมากๆทั้งโดนบูลลี่ อ้วน ดำ หน้าม่อ คือโดนผช.ในห้องนี่แหละบูลลี่ทนมาแบบนั้นได้เป็นปีๆจนมาม.5 ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่มันรู้สึกแย่ไปหมดจนฝังใจ พอเราทะเลาะกับน้อง น้องมักจะด่าเราว่าที่เพื่อนรักแกเพราะไม่มีใครคบทำตัวเอง พอได้ยินแบบนี้มือไม้จะสั่นแบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ มันสั่นๆเหมือนคนช็อค หายใจลำบากมากๆในฟัวคือปวดและคิดเยอะวนไปมาโทษตัวเอง ร้องไห้หาแม่บ่อยๆแต่มันไม่ดีขึ้นเลย พอมีใครพูดถึงเรื่องเพื่อนไม่คบหรือโกนด่าว่าตัวเองอยู่ยังไงให้เพื่อนไม่คบ ตือเราก็เฉยๆปกติแต่บางครั้งมันก็อดไม่ได้หนักๆเลยคือคิดที่จะฆ่าตัวตายหนีคำพูดเพื่อนที่เคยว่าเราไว้ มันหลอกหลอนมากๆบางครั้งนอนไมาได้มันคิดวนๆซ้ำๆแต่น้องเราและคนอื่นรอบข้างชอบเอาเรื่องนี้มาล้อเหมือนประมาณว่าไม่มีใครรัก ซึ่งเราจะรู้สึกไร้ค่าทันนี้เลยยิ่งใครพูดแทงใจมากๆจะควบคุมไม่ไหวบ้างครั้งก็ปาข้าวของ คือเราอยากรู้ว่าอาการแบบนี้ป่วยใช่มั้ยคะ แล้วจะรักษาที่ไหนจากไหน แต่ตอนนี้กำลังพิจารณาย้ายรร.คะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
พ้นวัยนี้ไปก็อาจจะดีขึ้นมันเป็นวัยที่เด็กเก็บความรู้สึก
ไม่ได้​   มีอารมณ์​อิจฉาและไม่พอใจ​  และต้องการยอมรับ​ ​
หรือมีปมให้เพื่อนไม่ชอบเช่นไม่ยิ้ม​  เอาแต่ใจ ไม่สวย​  ขี้บ่น​
เวี่ยงวีน​ ฮอรโมนวัยรุ่นแต่ละคนทำงานไม่เท่ากัน​ ทำให้บาง
คนดูที่จะก้าวร้าว​  ส่วนการเลี้ยงดูสั่งสอนของพ่อ แม่ก็มีส่วน​
เด็กวัยรุ่นหลายคนมีปัญหาที่ตัวเองมองไม่เห็น

ไปหาหมอก็ดีค่ะ​ ถ้าดูจากอารมณ์ที่เก็บไม่ได้​ ปล่อยไปนานๆ
จะชินนิสัยและอาการแบบนี้​ ไม่ได้ดั่งใจ​ คุมตัวเองไม่อยู่​
กลุ่มฮอร์โมนบางตัว​ อาจไม่ทำหน้าที่หรือบกพร่อง​ยาจะช่วยได้

ในเรื่องด้านจิตวิทยามีอะไรลึกซึ้งมากกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจ
ต่อมไทรอยด์​คุมระบบทุกอย่างในร่างกาย​  ถ้าขาดหรือบก
พร่องไปนานๆ​ มันจะกลายเป็นโรค​ และถ้าเราไม่ฝืนตัวเอง
ช่วยเบี่ยงเบนความคิดนั้น​ และโยงแต่ว่าเราเป็นโรคนั้น
มันก็จะเป็นตามที่สมองคิดแบบนั้นทุกวันๆ

การที่วัยเด็ก​วัยรุ่นจะคิดว่าไม่มีใครรัก​ เป็นกันส่วนมาก
และเป็นอาการของคนเราทุดคนที่มีจิตใต้สำนึกจะเก็บจด
จำความคิดนี้ไว้ไม่ปลดปล่อย​ เราต้องเบี่ยงเบนความคิดคือ
จขกท.ก็รักตัวเองสิคะต้องรักตัวเองให้มากๆ​พ่อ​แม่อาจยุ่ง
ไม่มีเวลามาดูแลใส่ใจ​ เลยเหมือนไม่มีใครรัก​แต่คงรักแบบ
ไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร​ จขกท.มองเห็นค่าตัวเองนะคะ
​มุ่งมั่นและตั้งใจเรียน​  ยอมรับในสิ่งที่เกิดแม้คุณจะไม่ผิด
ในสายตาคุณแต่ผิดในสายตาคนอื่น​  ไม่ต้องสนใจ
ใครไม่ชอบก็อย่าไปอยู่ใกล้เขา​  สวนกันก็ยิ้มให้หรือไม่ก็ทำ
เป็นไม่มอง​ มีอะไรช่วยเขาได้ก็ช่วยแล้วก็เดินจากไป
ถ้าเขาพูดเยาะเย้ย​ก็นิ่ง​ตราบใดที่ยังไม่เข้ามาทำร้ายร่างกาย
คิดในแง่บวก.. เจอคนแบบนี้ก็ฝึกใจให้เข้มใจ​ ถ้าไปยอมให้คนข่ม
คุณก็มีจุดอ่อนให้คนแบบนั้น​ทำ​ คุณต้องทำใจให้หนักแน่น
เอาชนะใจตัวเอง​นิ่ง​ลงบ้าง​ ไม่ผิดก็นิ่งได้ค่ะ​เราทำประจำ
เขามีคำคมว่า"คนรักเท่าผืนหนัง​ คนชังเท่าผืนเสื่อ"
หนังชิ้นมันเล็กที่น้อยเปรียบเท่ากับความรัก
เสื่อที่มันกว้างมากมายเปรียบเท่ากับเสื่อ​ ทำผิดคนจำโคตรง่าย
เลย​ความดีทำมาตั้งมากมายทำไมเขาไม่จำกัน​ โลกมันเป็นแบบนี้ค่ะ

คนรัก-มีคนไม่ชอบ-มี​  ปัญหาคุณก็ใหญ่สำหรับคุณ
ตอนนี้​ จนกว่าจะเรียนจบจากรร.นี้ไป.ก็จะไปเจอปัญหาใหม่ที่
โรงเรียนอื่นต่อมันเป็นกฏของธรรมชาติในการมีชีวิตที่จะต่อสู้
กับปัญหารอบด้านเป็นกันทุกคนมากน้อยอยู่ที่นิสัยและความคิด

เมื่อน้องสาวเอ่ยปากเตือนขนาดนั้น​ ก็น่าเอามาคิดทบทวนนะคะ
ใจเย็นลง​ ฟังคนอื่น​ ยิ้มให้เป็น​​ช่วยอะไรได้ช่วย​ ยอมได้ยอม
นิ่งได้นิ่ง​ อาการที่เป็นจะไปหาหมอขอรับยามาแก้ฉุกเฉินเวลาหาย
ใจไม่ทันก็ดีค่ะ​ ขณะเดียวกันปรับตัวเองให้เป็นมิตร​อย่าเอาแต่ใจ
อย่าทำหน้าตาโมโห​ ลองดูกระจกเวลาคุณโกรธ
เอากระจกติดตัวไป​ เวลาโกรธยกขึ้นมาดู​ คุณจะตกใจหน้า
คุณเองค่ะ​ เพราะมัวแต่แสดงอาการโกรธโดยไม่ทันคิดถึงสี
หน้าที่ออกมา​  ใจเย็น​ค่ะอะไรไม่ดีเข้าหูซ้านทะลุหูขวาไป​
อย่าเอามาสะสม​  โรคเครียดเป็นสาเหตุให้โรคร้ายมาเยือน
ก่อนวัยอันควรได้​  ขาดสติชีวิตพังค่ะ

หวังว่าจขกท.คงอ่านเม้นท์เราจนจบนะคะ​ ขอให้เติบโตเป็น
ผู้ใหญ่ที่ดีมีความยุติธรรม​คุณจะได้สิ่งที่ดีกลับมาค่ะ​
วัยเด็กก็แบบนี้โชคดีที่เราเจอแต่เราไม่ใส่ใจค่ะ​คนพวกนั้นเลย
ทำอะไรใจเราไม่ได้​
"ทุกอย่างที่ผ่านมามันจะผ่านไปไม่มีอะไรอยู่กับที่ค่ะ"

ย้ายโรงเรียนก็ดีค่ะแต่คุณจขกท. ก็ต้องปรับตัวเองด้วย
เรื่องการรักษาขอเข้าพบจิตแพทย์​  รอนานนะคะเป็นเดือนๆ
กว่าจะได้พบ​ ถ้าไม่อดทนจริง​ การรักษาถ้าหมอดีใช้เวลา6เดือน
ขึ้นไปค่ะนัดเดือนละครั้ง​ ต้องมีการติดตามอาการทั้งนิสัยและยา​
ส่วนมากคนไข้เองที่หายไป​เพราะเบื่อกับการมาหาหมอ
เจอหมอไม่สนใจจิตใจคนจริงๆก็แค่ถามจ่ายยาจบ​แบบนี้ไม่ดีแน่
รพ.เอกชนก็มีอาจแพงโดยใช่เหตุ​ การรักษาด้วยการปรับจิตตัวเอง
สวดมนต์ภาวนา​แรงอธิฐาน​ขอให้เป็นคนดี​ แค่เสียเวลาทำใจสวด
มนต์​สักครึ่งชั่วโมงทุกวันแบบจริงใจ​  ใจคุณก็จะสงบลง​
ผลที่ได้รับมีมากค่ะแทบไม่ต้องหาหมอ​คนมีธรรมในใจ​
ไปไหนคนก็มีเมตตาค่ะแต่ส่วนมากเด็กไม่ชอบทำกัน​
เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลาอบรมลูกตรงนี้​ เราจับลูกสวดมนต์​นั่งสมาธิ
ลูกใจเย็นมาก​ ใครว่าเขาก็นิ่งค่ะ​ เขาบอกว่าเดี๋ยวคนจะได้รับ
ผลจากปากที่พูดออกมามาเอง.. มันเป็นกฏธรรมชาติ
ไม่งั้นทุกประเทศเขาจะมีศาสนามาทำไม​ เพราะศาสนาช่วยคน
ด้านจิตใจ​ศีลธรรม​ ความประพฤติ​ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่