สวัสดีครับ . .
วันนี้เป็นวันแรกในเดือนนี้เลยก็ว่าได้ ที่ผมเลิกงานเร็ว
แถมอากาศก็ดีมากๆเลยด้วย  มีลมหนาวพัดเบาๆ
นอนสบายมาหลายคืนแล้ว

อากาศดี คนก็อารมณ์ดี
มาฟังเรื่องราววีรกรรม
(อีกครั้ง)
ของเจ้ามาคอร์ตัวแสบ
ของเราดีกว่า
เช่นเคยครับอาจมีถ้อยคำไม่เหมาะสมบ้าง  ต้องขออภัยไว้ด้วยนะครับ
.
.
.
     หลังจากที่ได้ทำหน้าที่
อันเข้มแข็งจนประทับใจ
เขียดเอ๊ยแขก บวกพระสงฆ์
องคเจ้าไปเมื่อรอบที่แล้ว
จนเป็นที่กล่าวขวัญไปทั้งงานในคราวนั้นแล้ว

คุณนายก็ได้ความคิดใหม่
ขึ้นมาว่า..บางทีก็ควรให้
เจ้าแก้วอยู่กับตัวเองเสียบ้างน่าจะดีกับทุกฝ่าย
ดังนั้นเธอจึงย้ายกรง เอาไปแขวนไว้ใกล้ห้องน้ำส่วนตัวภายในบ้าน  ซึ่งก็คงคิดถูก
ละครับ เพราะเจ้าแก้วของเรา ดูสงบเสงี่ยมขึ้นพะเรอเกวียนเลยเชียวละ

ทุกเช้าเธอจะเตรียมแปรง
ซึ่งบีบยาสีฟันเรียบร้อย
พร้อมมีดสำหรับโกนหนวด
ไว้ให้สามี
พร้อมบอกกล่าวด้วยความ
ห่วงใยเสมอๆว่า

"น้องเตรียมแปรงไว้ให้แล้ว
นะคะ..เวลาโกนหนวดก็ระวังมีดจะบาดด้วยล่ะ"

เจ้าแก้วเกาะคอนฟังประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลาย
วันเข้า มันก็จำได้ขึ้นใจ
จนวันหนึ่ง  คุณนายคิดได้
ว่าเธอลืม ซื้อน้ำเต้าหู้ ที่คุณ
ผู้ชายบ่นอยากกินตั้งแต่วัน
วาน  จึงรีบออกไปซื้อก่อน
คุณผู้ชายตื่น และเพลินติดลมอยู่ที่ตลาด จนไม่ได้
เตรียมแปรงและมีดไว้ให้
เหมือนทุกวัน
เจ้าแก้วเห็นอย่างนั้น
ก็เป็นห่วง  และกลัวคุณผู้ชายลืม มันจึงรีบบอก
เสียงหวานเจี๊ยบว่า

"คุณพี่ขา...น้องเตรียมแปรงไว้ให้แล้วนะคะ  เวลา
โกนหนวดก็ระวังมีดบาดด้วยล่ะ"

ห่วงมากก็เลยบอกมาก
บอกซ้ำๆหลายครั้งเข้า
คุณผู้ชายก็เกิดความรำคาญ  จึงแก้รำคาญด้วย
การจับเจ้านกช่างจ้อ ยัดชัก
โครกแล้วปิดฝาไว้

ฝ่ายคุณนายใช้เวลาอยู่นอกบ้านนานไปหน่อย
กว่าจะถึงบ้านจึงปวดเบา
อย่างแรง  เข้าบ้านมาได้ก็
ไม่ชักช้าวิ่งเข้าห้องน้ำได้
ก็เปิดฝาแล้วนั่งทันที

เจ้าก๊ำ-เจ้ากรรม มาคอร์ตัว
ป่วนดั๊นเงยหน้าขึ้นมองไป
พอดี  มันถึงกับทำตาโต
พร้อมอุทานเสียงดังว่า

"ก็บอกแล้วว่าให้ระวังมีด
สมน้ำหน้า เหวอะหวะเลย"

หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น
อีก ผมขอไม่กล่าวถึงก็แล้วกัน  แต่ที่รู้ๆเจ้าแก้วของเรา
ได้ย้ายที่อยู่ถาวรเลยครับ
คราวนี้  มันโดนส่งไปช่วย
รับแขกอยู่ในบาร์เบียร์โน่น
โทษฐาน จำแม่นดีนัก

พอแขกเริ่มทยอยเข้ามา
การสั่งเครื่องดื่มก็เริ่มขึ้น

"เบียร์สดสองแก้ว"

เสียงสั่งจากโต๊ะ1,2,3,4,5,
ดังขึ้น  เจ้าแก้วของเราก็
ทวนคำสั่งอย่างรวดเร็ว
ไม่มีบกพร่อง จากหัวค่ำยัน
ดึกก็สั่งอยู่อย่างนั้น

จากวันเป็นเดือน เจ้าแก้วก็วนเวียนอยู่กับคำสั่งนี้จน..
ประจิกเข้าไปในสมอง

มันคร่ำเคร่งกับคำสั่ง
'เบียร์สดสองแก้ว' อยู่ทุกวัน
คืน จนคืนหนึ่ง  ไม่รู้ว่าเกิด
อะไรขึ้น จู่ๆลูกค้าที่เคยเข้าร้านกลับหายไปหมด
เจ้าแก้วรอแล้วรอเล่า ก็ไม่มี
ลูกค้าเข้าร้าน
ด้วยความเบื่อ มันจึงร้อง
ออกไปเองด้วยเสียงอันดังว่า

"เบียร์สดสองแก้ว"

เด็กเสิร์ฟได้ยินก็รีบนำมา
เสิร์ฟทันที และก็ได้รู้ว่า..

"ไอ้แก้ว..แก๊.."

การพิพากษาโทษจึงเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง  โดยคราวนี้
เจ้าแก้วถูกจับไปขึงปีกตาก
ไว้หน้าประตูบาร์
มันก้มหน้ารับชะตากรรม
อย่างยอมจำนนจากสายจนตะวันบ่ายคล้อย  มันจึง
เริ่มทำใจได้ จนยอมเงยมองไปรอบตัวเพื่อแก้เบื่อ
จนไปสะดุดตากับภาพผู้นำ
ศาสนาพระองค์หนึ่ง
ภาพที่ท่านถูกตรึงไม้กางเขน สะดุดใจเจ้ามาคอร์
ของเราเป็นอันมาก  จนอดใจไม่ไหว ต้องเอ่ยถาม
ด้วยความอยากรู้เป็นที่ยิ่ง
ว่า

" แกก็สั่งเบียร์สดสองแก้ว
เหมือนกันเหรอ "


เฮ้อ...แก้วเอ๊ย แกนี่มันสุดยอดมาคอร์จริงๆเลย
ขอให้อยู่จนได้แตะมือกับ
ฤดูหนาวปี65 ก็แล้วกันนะ

เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล

🐦🐦🐦🐦🐦🐦🐦