อย่างของผมนี่ทำงานอยู่บ้านมาจะ 2 ปีแล้วในอีกไม่กี่เดือน (อายุงานในบริษัทปัจจุบัน 4 ปีเศษ) ตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ เงินเดือน 40K 
รู้สึกอยู่บ้านจนเบื่อ ง่อม จะกลับไปทำงานที่ออฟฟิศก็ลงทุนกับคอมไปเยอะเลย เกือบครึ่งแสน เสียดายมากถ้าต้องใช้แค่ทำงานเบาๆ
ขอเจ้านายกลับไปทำ เขาให้เหตุผลว่าไม่อยากให้เสี่ยงติดเชื้อ เพราะถ้าติดก็ต้องลางานไปรักษา ทำให้งานสะดุด เลยให้ทำงานอยู่บ้าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ในใจคงไม่อยากหาพนักงานใหม่ล่ะสิ เพราะตอนนี้ผมคุมโปรแกรมของบริษัททุกตัว แอพบางตัวผมก็สร้างขึ้นมาเอง
รู้วิธีแก้ไขตรงไหนเมื่อมีปัญหาเองคนเดียว รู้หนาลึกตื้นบาง ฮ่าๆ 

เจ้านายเคยหาลูกมือผู้ช่วยมาแต่พบว่าส่วนใหญ่ไม่มีความรู้อะไรเลย
แล้วเจ้านายก็ชอบจ้างเด็กจบใหม่ด้วยนะ เพราะค่าจ้างถูก 
ถามว่าทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เหตุผลคือใกล้บ้าน ได้อยู่กับครอบครัวครับ บวกลบคูณหารแล้วเหลือใช้มีเก็บได้เยอะกว่า 
ถึงแม้จะไม่มีความสะดวกสบายด้านต่างๆรอบด้าน เหมือนในกรุงเทพ และผมเลือกแล้ว มันสบายใจครับ 
คนที่เขาเก่งๆ ก็อยู่ไม่นาน เหมือนมาทำเพื่อเป็นที่พักระหว่างหางานใหม่มากกว่า 

ผมก็ติดกับดักในพื้นที่ปลอดภัย ใน Safe Zone ของตัวเอง หรือหลายๆคนเรียกมันว่า COMFORT ZONE
เพราะบริษัทที่ผมทำงานอยู่นี้ ก็อยู่ในจังหวัดบ้านเกิดตัวเองซะด้วย ถ้านับจากระยะทางตั้งแต่บ้านผม ถึงบริษัท ห่างกันประมาณ 25 กิโลเตร
คือจะว่าไม่กล้าออกจากสถานะตอนนี้ก็พูดได้นะ เพราะจังหวัดผมไม่ใช่พื้นที่เศรษฐกิจซะด้วยสิ ออกงานคือการฆ่าตัวตายชัดๆในตอนนี้ นรกเลยแหละ

บริษัทผมทำงาน 6 วัน วันเสาร์ไม่เหมือนทำงานแต่เหมือนมาคอยแสตนบายให้บริษัท (เจ้านาย) มากกว่า
เจ้านายผมเป็นคนใจดีนะ เขาเป็นคนมีเหตุผล รับฟังปัญหา ช่วยแก้ไข หาทางออก ไม่ปล่อยให้เราอึดอัดนาน ให้เกียรติผมค่อนข้างอยู่ในระดับที่ดีเลย
จนเหมือน....โดนกับดักให้ติดอยู่ที่นี่ เหมือนกลัวว่าถ้าออกไปแล้ว ไปเจอสังคมที่แย่ คงเสียดายและคิดถึงที่นี่มาก อะไรประมาณนั้น ฮ่า ๆ 

ของเพื่อนๆที่ทำงานเป็นอย่างไรกันบ้างครับ กันสถานการณ์ตอนนี้ มาแชร์กันได้ครับ