คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง(ผู้หญิง) ให้ชื่อย่อว่าพิม
ส่วนอีกคนนึงคือแฟนของพิม(เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน) ให้ชื่อย่อว่า ฟิว
พิวกับฟิวคบกันมาประมาณ1ปี ก็ราบรื่นไม่ได้มีอะไร ****แต่ครอบครัวเค้าไม่รู้ คบกันแบบลับๆอ่ะค่ะ****(ซึ่ซึ่งบอกก่อนเลยนะคะว่าครอบครัวของพิมค่อนข้างเข้มงวดไม่อยากให้พิมมีแฟนก่อนเรียนจบ)
    มีวันนึงเหมือนพี่สาวพิมจะจับได้ แต่พิมเค้าโกหกว่าเป็นแค่คนคุยกันพี่เค้าเลยบอกว่าถ้ามีไรให้บอกพี่ทุกอย่าง  ซึ่งบอกก่อนนะคะว่าพี่สาวของพิมกับพิม
อายุห่างกันพอสมควรประมาณ10กว่าปีเลยค่ะ
แล้วอยู่ดีๆ พี่สาวพิมก็พูดขึ้นมาว่าถ้าพิมจะมีแฟนต้องมีแฟนลักษณะแบบนี้แบบนี้เหมือนที่พี่เค้าอยากให้เป็นไปตามความคิดของพี่เค้า ซึ่งฟิวไม่ตรงตามลักษณะในความคิดของพี่กับครอบครัว
 กลับมาที่พิมกับฟิวนะคะ พิมเค้ากลัวค่ะกลัวว่าครอบครัวจะรู้ว่าเค้าคบกับฟิวเค้าเลยมาปรึกษาหนูพิมบอกว่าเค้าจะเลิกกับฟิวค่ะ 
เค้าบอกว่าจะเปลี่ยนสถานะจากแฟนเป็นคนคุยไปก่อน ฟิวเค้าไม่รู้เรื่องที่บ้านน่ะค่ะเค้าสงสัยว่าทำไมพิมจะเลิกกับเขา แล้วพิมก็ไม่ได้บอกด้วยว่าเหตุผลอะไรที่พิมจะเลิกกับฟิว 
หนูพยายามบอกพิมแล้วพยายามเตือนแล้วว่าทำไมถึงไม่บอกเหตุผลกับฟิวไป เค้าก็ไม่ตอบหนูอ่ะ
หนูหนูเข้าใจความรู้สึกของทั้งสองคนค่ะอีกคนก็อึดอัดกลัวทั้งบ้านจะรับไม่ได้ส่วนอีกคนก็รอทั้งทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเลิกกัน แต่ไม่ได้เลิกนะคะแค่ลดสถานะ  ก็บอกก่อนเลยนะเค้าว่าที่พิมไม่เลิกกับฟิวเพราะว่า พิมเค้ากลัวว่าฟิวจะเสียใจจนไม่มีกำลังใจอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัยค่ะ แต่แต่หนูว่ามันก็ไม่ได้เจ็บแตกต่างกันซักเท่าไหร่   ความรู้สึกของหนูตอนนี้คืออยากจะบอกฟิวนะคะ  แต่ว่าศักดิ์ศรีคำว่าเพื่อนสนิทมันก็ยังค้ำคออยู่  หนูเป็นคนกลางค่ะไม่พูดอะไรไม่ได้มากแต่ แต่ก็พยายามดึงสติเพื่อนอยู่พอมาวันนี้หนูได้ถามพิมค่ะพิมเค้าบอกว่าเค้าจะไม่เลิกกับฟิวแล้วแต่จะอยู่ในสถานะนี้ต่อไป คุยกันไปเรื่อยถ้าเค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเค้าก็คงจะเลิกกันน่ะค่ะซึ่งหนูรู้สึกว่ามันเป็นการกระทำที่มันแบบเป็นความรู้สึกที่ทำไมดูเห็นแก่ตัวจังหนูรับไม่ได้ค่ะ หนูรู้สึกว่ามันไม่แฟร์กับฟิวมากๆฟิวเค้ารักพิมพมากค่ะที่จริงก่อนจะได้มารักกันก็มีอุปสรรคเยอะเหมือนกันค่ะคุยกันมาเกือบปีอ่ะค่ะแล้วก็ค่อยมาคบกันอีกประมาณหนึ่งปีนะเป็นรวมกันได้สองปี หนูรู้สึกสงสารเพื่อนค่ะ
หนูหนูไม่เข้าใจว่าการที่เราจะรักใครสักคนหนึ่งมันต้องมีปัจจัยอื่นๆอีกหรอคะนอกจากคำว่าความรัก มันน่าจะเป็นความคิดของเด็กมัธยมมั้งคะหนูก็เลยรู้สึกเสียใจแทนเพื่อนนิดนึงแล้วก็รู้สึกผิดหวังในตัวพิมนิดนึงค่ะแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมันก็ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเพื่อนทั้งสองคน แต่แต่หนูก็รู้สึกว่ามันแอบน่าเบื่อตอนที่ยังไม่ได้คบกันก็คิดถึงอยากจะคบกันแต่พอได้คบกันแล้วก็อยากจะพักไซออกไปเพราะความรู้สึกของคนอื่นที่ไม่ใช่ความรู้สึกของตัวเองจริงๆคิดว่าพิมพ์เค้าก็รักฟิวอยู่นะคะแต่เค้ากลัวแค่นั้นเอง นี่นี่แหละน้อคนมีความรักที่ไหนมีรักที่นั่นก็คงจะมีทุกข์ใช่ไหมคะคนโสดอย่างหนูไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะเลยอยากจะขอคำปรึกษาจากพี่พี่ว่าควรทำยังไงต่อไปดี กลัวว่าถ้าเลิกกันแล้วจะเสียเพื่อนค่ะแต่ก็กลัวว่าถ้าอยู่กันต่อไปต่างคนก็คงจะต่างเจ็บค่ะ