ขอเล่าย้อนไปตั้งแต่แรกเลยค่ะ หนูกับเพื่อนรู้จักกันตอนประมาณม.2-3 จนตอนนี้พวกเราม.4แล้วค่ะ คือหนูกับเพื่อนตอนนี้เราคบกันเป็นแฟนกันตอนม.3 ช่วงกีฬาสี ไม่ใช่ครั้งแรกที่คบกับผญ.ค่ะ แต่ว่าตอนนั้นเราคบกัน มีกลุ่มเพื่อนหนูรู้ค่ะว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน ตอนแรกพวกเราคบกันเป็นปกติเลยค่ะ จนกระทั่งแม่ของฝั่งแฟนเก่าหนูรู้ เค้าเลยบอกแฟนเก่าเรานะคะ ว่าเรื่องคบกับเพศเดียวกันเค้าไม่ว่า เค้าไม่ได้ปิด แต่เค้าอยากให้หนูกับแฟนเก่าคนนี้เราเป็นแค่เพื่อนกัน ตอนแรกเราก็ยังคบกันต่อเลยค่ะ เพราะมันไม่ได้มีผลกับการเรียนของพวกเรา เราต่างฝ่ายต่างสนใจการเรียนกัน ไม่พากันออกนอกลู่นอกทางเลยค่ะ ตอนนั้นแฟนเก่าโกหกคุณแม่เค้านะคะว่าเป็นแค่เพื่อนกันแล้ว แต่จริงๆเราทั้งคู่ต่างแอบคบกัน จนกระทั่งแม่ของเขารู้เข้า แต่สุดท้ายเค้าโทรมาหาคุณแม่ของหนูค่ะ  เค้าบอกคุณแม่บอกหนูว่าเค้าไม่โอเคที่เราสองคนคบกัน อยากให้พวกเรากลับไปเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง ครั้งนั้นคุณแม่มาคุยค่ะว่า อยากให้เรากลับไปเป็นเพื่อนกัน ยอมรับเลยค่ะตอนนั้นร้องไห้หนักมาก คุณแม่บอกนะคะว่า เรื่องเพศแบบนี้คุณแม่ไม่ได้ปิด แต่ผู้หญิงกับผู้หญิงแม่ว่ามันไม่โอเค แม่ก็อยากให้มีคนดูแลหนูได้ ยอมรับเลยค่ะ ว่าตอนนั้นช็อกมาก หนูคิดว่าเค้าตงเปิดกว้างแล้ว แต่ไม่เลยค่ะ สุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ต่างจบลงกันด้วยการลดสถานะ ด้วยการเป็นเพื่อนกันอย่างที่เค้าหวัง แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็เหมือนจะไม่พอใจอยู่ดีค่ะ และจนถึงตอนนี้เราก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ตอนนี้เราทั้งสองเป็นเพื่อนกันจริงๆเลยค่ะ แต่แม่ของเขาก็ยังคงอคติกับหนูอยู่ เวลาเค้าจับโทรศัพท์คุณแม่ของเค้าจะก็จะว่าตลอดเลยค่ะ ว่าคุยกับ...(เค้าเอ่ยชื่อเราค่ะ) อีกแล้ว คุยอยู่นั้นแหละ คุยกันอยู่ทุกวัน ...(ชื่อเราค่ะ )ไม่มีการมีงานทำหรอ ตลอดเลยค่ะ พวกเรายอมกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง แต่สุดท้ายเค้าเหมือนจะไม่ชอบหนู หนูไม่เคยทำอะไรให้เลยนะคะ ไม่รู้เพราะอะไรเค้าถึงไม่ชอบในตัวหนูขนาดนั้น ทั้งๆที่หนูกับแฟนเก่าคนนี้ก็เป็นแค่เพื่อนกัน ความรู้สึกที่มีให้กันก็เป็นแบบเพื่อนเลยค่ะ หนูควรทำยังไงดีคะ คือหนูกับเค้าเราสนิทกันมากๆ ตัวคิดกันได้ ไปไหนมาไหนด้วยกันแม้จะอยู่คนละห้อง เวลาไปเที้ยวก็ไปด้วยกัน ความรู้สึกที่พวกหนูมีให้กันก็เป็นแบบเพื่อนเลยค่ะ