สวัสดีค่ะคือเราคุยกับคนนึงมาได้สักพักแล้วค่ะ ไปทานข้าวดูหนังไปเดทกันหลายครั้งแล้ว ความสัมพันธ์มีความชัดเจนระดับนึงเลยแต่ติดตรงที่ก่อนหน้านี้เรายังลืมคนเก่าไม่ได้ก็เลยไม่ได้เต็มที่กับความสัมพันธ์นี้เท่าไหร่ แต่ว่าตอนนี้เรามั่นใจกับความรู้สึกกับเขามากๆๆๆเลยค่ะ เราอยากเดินหน้าพัฒนาต่อในความสัมพันธ์นี้แต่พอเราทุ่มใจ มาโฟกัสกับความสัมพันธ์นี้มากขึ้นมันเลยกลายเป็นว่าเราเริ่มที่จะงี่เง่าและใส่ใจกับความสัมพันธ์เกินไปอะค่ะ T-T เราอยากที่จะคุยกับเขาบ่อยๆ อยากที่จะได้รับคำพูดดีๆจากเขาเสมอ ปกติแล้วเราจะโทรคุยกันทุกคืนก่อนนอนค่ะแต่ช่วงก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยว่างเราก็เข้าใจนะคะ ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอเราเริ่มโฟกัสกับความสัมพันธ์มากๆเราก็รอเขาตอบแชท พอเขาตอบช้าเราก็จะเริ่มรู้สึกนอย ทั้งที่จริงๆแล้วมันก็อาจจะไม่มีอะไร คนเราคงไม่ได้ว่างทั้งวัน แต่ว่ามีครั้งนึงเราเกิดทะเลาะกันขึ้นมาค่ะ เพราะว่าเรารอให้เขาโทรหาแต่เขายังทำงานไม่เสร็จ แต่ก็ยังเล่นเกม บอกว่าจะทำหลังเล่นเสร็จ มันทำให้เรารู้สึกน้อยใจมากๆแบบว่าเหมือนอยู่อันดับสุดท้ายของความสำคัญ ถ้าเขาทำงานแล้วไม่โทรเราไม่ว่าเลย แต่นี่เล่นเกมแล้วค่อยทไส่วนเราเอาไว้หลังสุด แล้วปกติกว่าเขาจะเล่นเกมเสร็จก็เที่ยงคืนตีหนึ่งอะค่ะ วันนั้นเขาพูดไว้แล้วว่าจะโทรสุดท้ายพอเขาผิดคำพูดเราก็เลยไม่โอเค พูดแรงๆกับเขาไป สุดท้ายก็กลายเป็นทะเลาะกัน เขาหลุดคำว่า "บางทีคิดว่ากลับไปอยู่คนเดียวก็อาจจะดีกว่า" ออกมา มันทำเราใจสลายเลยอะค่ะ สำหรับเรามันแรงมาก เราก็เลยรวบรวมความกล้าถามไปว่าอยากอยู่คนเดียวก่อนไหมล่ะ เขาก็บอกไม่ ตอนนี้ก็ปกติดีไว้ค่อยอยู่ตอนที่ควรอยู่จริงๆดีกว่า แต่ว่าหลังจากนั้นระหว่างเราก็เปลี่ยนไปเยอะเลยค่ะ มีบรรยากาศตึงๆสักพัก หลังจากทะเลาะกันได้โทรคุยกันแค่ครั้งสองครั้งเองมั้งคะ แต่ก็มีไปทานข้าวกันอยู่ ตอนวาเลนไทน์เราไลน์ไปว่าแฮปปี้วาเลนไทน์นะเขาก็ไม่ตอบข้อความนั้น ข้ามไปข้อความอื่นเลย ปกติเวลาเราส่งรูปตัวเองไปรายงานตัวเขาก็จะชมน่ารัก สวยอะไรทำนองนี้อะค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วเมื่อคืนเราบอกว่าคิดถึงเขาก็ไม่บอกคิดถึงเรากลับ เมินไปเลย เรารู้ว่าเราพูดแรงแล้วก็ทำตัวงี่เง่า เราขอโทษเขาไปหลายครั้งมากๆแล้ว ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้มันกลับมาเหมือนเดิมเลยค่ะ T_T หรือว่ามันถึงเวลาควรต้องทำใจแล้วคะ