https://photos.app.goo.gl/As3aJij2VAD5WJr3A
"โฮ่งๆๆๆ.."
"ช่วยดูหมาให้ด้วยคร้าบ.."
โห..ทำไมผมซวยแบบนี้เนี่ย
เพื่อนบ้านหลังนี้ เล่นเลี้ยง
หมาไว้ตัวเบ้อเริ่มเลย
แบบนี้ใครจะกล้าแวะมาคุย
ด้วยเนี่ย . .อุตส่าห์เอาแกง
ผักหวานมาแบ่ง ดูท่าจะได้
รอยเขี้ยวเป็นที่ระลึกเสีย
ละมัง
"มีใครอยู่ไหมครับ ช่วย
ดูหมาให้ผมด้วยครับ"
ไม่ได้หรอก จะมาบอกแค่
ช่วยดูหมาให้ ไม่ได้นะ
เพราะผมเคยถูกถามว่า
'หมาตัวไหนล่ะ' มาแล้ว
"จุ๊ๆ หยุดเห่า เลยนะแสน
หวาน เห็นไหมว่าคุณเขา
กลัว"
แม่เจ้า...ไอ้ตัวเนี้ยอะนะ
แสนหวาน ดูเขี้ยวมันสิ
ขาววับ ถ้ากัดเข้าสักขวับนี่
น่าจะถึงกระดูก
" สวัสดีค่ะ..ไม่ต้องกลัวนะคะ แสนหวานใจดีค่ะ
รับรองว่าไม่กัดคุณง่ายๆ
หรอก ถ้าไม่เผลอ"
ผมแอบเหลือบตามองเจ้า
เด็กแก้มบุ๋มหน้าทะเล้นที่เดินมาขวางระหว่างผมกับ
หมาแล้วก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ
ก็นี่มันเขตบ้านของหมา
แล้วผมบุกรุกเข้ามานี่นะ
" สวัสดีครับ ผมเพิ่งย้ายมา
ใหม่เมื่อวาน วันนี้ผมก็เลย
เอาแกงผักหวานมาฝากครับ "
เท่านั้นเอง ไอ้เด็กตาโตก็ทำ
ปากห่อ ก่อนเอามือทาบอก
แหม..ดูเสแสร้งชมัด
" คุณทำเองเหรอคะ เก่งจัง
เป็นแม่บ้านแม่เรือนกว่าฉัน
อีก ขอบคุณมากเลยนะคะ
เชิญข้างในก่อนดีกว่า
วันนี้แม่ฉันอยู่บ้านด้วยค่ะ"
ผมเลื่อนสายตาลงมองสุนัข
แสนหวาน แล้วก็เกิดความ
ลังเล บอกตรงๆว่าเกรงใจ
มันค่อนข้างมากอยู่นะ
พอเหลือบตาประสานกับ
สาวน้อย เจ้าหล่อนก็ทำตา
ล้อเลียนใส่ผมแบบขี้เล่น
" ถ้า..กลัวหมาจะไม่เข้าไปก็ได้นะคะ "
ฮึ..ดูถูกยันลูกตาแบบนี้..
" ตกลงครับ เข้าก็เข้า "
แรกเริ่มที่ผมมาผูกมิตร
กับเพื่อนบ้านนี้ เพราะผม
ชอบทำกับข้าวกินเอง
และเมื่อมีโควต้าเกินหนึ่ง
ถ้วย คนที่ตกเป็นเหยื่อก็
คือเพื่อนบ้าน และที่บ้าน
หลังนี้ตกเป็นเป้าหมายของ
ผมก็เพราะ มีคนอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นการแบ่งปันจึง
เกิดขึ้น และที่ผมสนใจบ้าน
หลังนี้เป็นพิเศษก็คือ
ดอกกุหลาบครับ
ทั้งขาว ทั้งเหลือง สะพรั่งไปหมด ดอกเล็กมี ดอกใหญ่มี
แต่ที่สะดุดตาที่สุด คือ
กุหลาบแดงที่หน้าบ้านนั่น
แหละ ดอกทั้งใหญ่และดก
กลิ่นก็หอมฟุ้งออกไปถึงนอกบ้าน ผมว่า..สวยยัง
กับอยู่ในร้านดอกไม้ก็ไม่
ปาน ขนาดผมไม่ใช่คนบ้า
ดอกไม้ยังสะดุดตา และ..
ยอมรับตรงๆก็ได้ว่า พอเจอหน้าน้องเจ้าของ ก็ยิ่งสะดุดใจ (อย่าเพิ่งเรียกกู้ภัยนะครับ มันยังแผ่แม่เบี้ยไม่เป็นหรอก😄)
เริ่มแรกแค่ส่งแกงข้ามรั้ว
ตอนหลังผมก็ข้ามขั้น มาช่วยติดตากุหลาบ และสุด
ท้ายตอนนี้ผมยังกลายเป็น
ช่างไฟ ช่างแอร์ ช่างสี
ช่างประปาของบ้านหลังนี้
ไปด้วย*หมายเหตุ*
ช่างแอร์ธรรมดา นะครับ
ไม่ใช่ในตำนาน😆
ความรักนี้ บางทีก็โผล่มา
แตะต้องหัวใจแบบไม่ทัน
ตั้งเนื้อตั้งตัว
มาเร็วไวยังกะจรวดจน..
บางครั้งก็ถึงกับเตรียมหัวใจ
ไว้ใส่ความรักไม่ทันกันเลย
ทีเดียว
จากคนจริงจัง ก็กลายเป็น
คนช่างฝัน
อาทิเช่น
กุหลาบแดง แจ้งใจ
ในความรัก
ดั่งศรปัก กลางหทัย
ให้ใฝ่ฝัน
เป็นตัวแทน เป็นสัญญา
ให้ฝ่าฟัน
มอบรักมั่น แด่น้องสาว
เจ้าผู้เดียว
หูย..ผมอ่านกลอนประตู
บวกหน้าต่างของตัวเอง
แล้วก็ได้แต่ทอดถอนใจ
ถ้าจะบอกว่า ไม่ได้รักเธอ
ก็คงจะยิ่งกว่าโกหก
แอบมาละเมอเพ้อพกขนาด
นี้แล้ว ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ
จะใช้กุหลาบแดงเพื่อบอก
ความในใจคงไม่ได้เสียแล้ว
ก็กุหลาบเธอออกจะเต็มบ้านเต็มช่อง
เฮ้อ...ใครก็ได้บอกผมที
ว่านอกจากกุหลาบผมควร
ใช้ดอกอะไรอีกดี
ชะ..เดี๋ยวพ่อก็ใช้ดอกยิปโซ
เสียหรอก ยิ่งชอบๆอยู่ด้วย
.........จบและ.........
ต้องขออภัย ที่จบห้วนจบ
สั้นไปหน่อย อยากเขียน
แต่เวลาน้อยไงครับ
ขอตัวไปทำงานก่อนน๊า..
กุหลาบแดง
"โฮ่งๆๆๆ.."
"ช่วยดูหมาให้ด้วยคร้าบ.."
โห..ทำไมผมซวยแบบนี้เนี่ย
เพื่อนบ้านหลังนี้ เล่นเลี้ยง
หมาไว้ตัวเบ้อเริ่มเลย
แบบนี้ใครจะกล้าแวะมาคุย
ด้วยเนี่ย . .อุตส่าห์เอาแกง
ผักหวานมาแบ่ง ดูท่าจะได้
รอยเขี้ยวเป็นที่ระลึกเสีย
ละมัง
"มีใครอยู่ไหมครับ ช่วย
ดูหมาให้ผมด้วยครับ"
ไม่ได้หรอก จะมาบอกแค่
ช่วยดูหมาให้ ไม่ได้นะ
เพราะผมเคยถูกถามว่า
'หมาตัวไหนล่ะ' มาแล้ว
"จุ๊ๆ หยุดเห่า เลยนะแสน
หวาน เห็นไหมว่าคุณเขา
กลัว"
แม่เจ้า...ไอ้ตัวเนี้ยอะนะ
แสนหวาน ดูเขี้ยวมันสิ
ขาววับ ถ้ากัดเข้าสักขวับนี่
น่าจะถึงกระดูก
" สวัสดีค่ะ..ไม่ต้องกลัวนะคะ แสนหวานใจดีค่ะ
รับรองว่าไม่กัดคุณง่ายๆ
หรอก ถ้าไม่เผลอ"
ผมแอบเหลือบตามองเจ้า
เด็กแก้มบุ๋มหน้าทะเล้นที่เดินมาขวางระหว่างผมกับ
หมาแล้วก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ
ก็นี่มันเขตบ้านของหมา
แล้วผมบุกรุกเข้ามานี่นะ
" สวัสดีครับ ผมเพิ่งย้ายมา
ใหม่เมื่อวาน วันนี้ผมก็เลย
เอาแกงผักหวานมาฝากครับ "
เท่านั้นเอง ไอ้เด็กตาโตก็ทำ
ปากห่อ ก่อนเอามือทาบอก
แหม..ดูเสแสร้งชมัด
" คุณทำเองเหรอคะ เก่งจัง
เป็นแม่บ้านแม่เรือนกว่าฉัน
อีก ขอบคุณมากเลยนะคะ
เชิญข้างในก่อนดีกว่า
วันนี้แม่ฉันอยู่บ้านด้วยค่ะ"
ผมเลื่อนสายตาลงมองสุนัข
แสนหวาน แล้วก็เกิดความ
ลังเล บอกตรงๆว่าเกรงใจ
มันค่อนข้างมากอยู่นะ
พอเหลือบตาประสานกับ
สาวน้อย เจ้าหล่อนก็ทำตา
ล้อเลียนใส่ผมแบบขี้เล่น
" ถ้า..กลัวหมาจะไม่เข้าไปก็ได้นะคะ "
ฮึ..ดูถูกยันลูกตาแบบนี้..
" ตกลงครับ เข้าก็เข้า "
แรกเริ่มที่ผมมาผูกมิตร
กับเพื่อนบ้านนี้ เพราะผม
ชอบทำกับข้าวกินเอง
และเมื่อมีโควต้าเกินหนึ่ง
ถ้วย คนที่ตกเป็นเหยื่อก็
คือเพื่อนบ้าน และที่บ้าน
หลังนี้ตกเป็นเป้าหมายของ
ผมก็เพราะ มีคนอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นการแบ่งปันจึง
เกิดขึ้น และที่ผมสนใจบ้าน
หลังนี้เป็นพิเศษก็คือ
ดอกกุหลาบครับ
ทั้งขาว ทั้งเหลือง สะพรั่งไปหมด ดอกเล็กมี ดอกใหญ่มี
แต่ที่สะดุดตาที่สุด คือ
กุหลาบแดงที่หน้าบ้านนั่น
แหละ ดอกทั้งใหญ่และดก
กลิ่นก็หอมฟุ้งออกไปถึงนอกบ้าน ผมว่า..สวยยัง
กับอยู่ในร้านดอกไม้ก็ไม่
ปาน ขนาดผมไม่ใช่คนบ้า
ดอกไม้ยังสะดุดตา และ..
ยอมรับตรงๆก็ได้ว่า พอเจอหน้าน้องเจ้าของ ก็ยิ่งสะดุดใจ (อย่าเพิ่งเรียกกู้ภัยนะครับ มันยังแผ่แม่เบี้ยไม่เป็นหรอก😄)
เริ่มแรกแค่ส่งแกงข้ามรั้ว
ตอนหลังผมก็ข้ามขั้น มาช่วยติดตากุหลาบ และสุด
ท้ายตอนนี้ผมยังกลายเป็น
ช่างไฟ ช่างแอร์ ช่างสี
ช่างประปาของบ้านหลังนี้
ไปด้วย*หมายเหตุ*
ช่างแอร์ธรรมดา นะครับ
ไม่ใช่ในตำนาน😆
ความรักนี้ บางทีก็โผล่มา
แตะต้องหัวใจแบบไม่ทัน
ตั้งเนื้อตั้งตัว
มาเร็วไวยังกะจรวดจน..
บางครั้งก็ถึงกับเตรียมหัวใจ
ไว้ใส่ความรักไม่ทันกันเลย
ทีเดียว
จากคนจริงจัง ก็กลายเป็น
คนช่างฝัน
อาทิเช่น
กุหลาบแดง แจ้งใจ
ในความรัก
ดั่งศรปัก กลางหทัย
ให้ใฝ่ฝัน
เป็นตัวแทน เป็นสัญญา
ให้ฝ่าฟัน
มอบรักมั่น แด่น้องสาว
เจ้าผู้เดียว
หูย..ผมอ่านกลอนประตู
บวกหน้าต่างของตัวเอง
แล้วก็ได้แต่ทอดถอนใจ
ถ้าจะบอกว่า ไม่ได้รักเธอ
ก็คงจะยิ่งกว่าโกหก
แอบมาละเมอเพ้อพกขนาด
นี้แล้ว ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ
จะใช้กุหลาบแดงเพื่อบอก
ความในใจคงไม่ได้เสียแล้ว
ก็กุหลาบเธอออกจะเต็มบ้านเต็มช่อง
เฮ้อ...ใครก็ได้บอกผมที
ว่านอกจากกุหลาบผมควร
ใช้ดอกอะไรอีกดี
ชะ..เดี๋ยวพ่อก็ใช้ดอกยิปโซ
เสียหรอก ยิ่งชอบๆอยู่ด้วย
.........จบและ.........
ต้องขออภัย ที่จบห้วนจบ
สั้นไปหน่อย อยากเขียน
แต่เวลาน้อยไงครับ
ขอตัวไปทำงานก่อนน๊า..