อยากทราบคำตอบว่าทำไมตัวผมเองถึงได้รักและผูกพันกับผู้หญิงสูงอายุคนนี้ได้มากขนาดนี้ครับ ความรู้สึกของผมรักเขาเหมื่อนแม่ ซึ่งหลายๆเหตุการณ์ตัวผมเองไม่สามารถให้คำตอบที่อยู่ในใจได้เลย คิดถึงทุกวินาที เป็นห่วงอยู่บ่อยครั้งและนึกถึงทุกๆครั้งไม่ว่าจะเทศกาลอะไรๆก็ตาม ผมมักจะมีของฝากที่เต็มใจให้ทุกครั้ง ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ทำไปมันจะมากเกินไปหรือน้อยเกินไปเลย แล้วก็เป็นเรื่องที่แปลกนะครับที่มีครั้งนึงเกิดอุบัติเหตุในเวลาเดียวกันแต่คนละที่ ซึ่งตอนนั้นผมไปตลาดแล้วลื่นบนถนนแล้วผมได้แผลตรงที่หัวเข่าข้างขวา ส่วนผู้หญิง...หกล้มเป็นแผลตรงที่หัวเข่าข้างซ้าย แล้วผมกับเขาก็เคยทะเลาะเรื่องนึงที่ทำให้เขาตัดการสื่อสารและการเจอหน้าทุกๆทางตลอด3ปี4เดือน แล้วต่อมาก็มีแม่ชีของอิสลามมาทักผมว่า เก่งนะหน้าตาก็ดีน้ำใจงามแต่ในใจไม่มีความสุขได้แต่เฝ้ารอใครคนนึง พอแม่ชีได้ทักมาแบบนี้ผมก็ตกใจเว่อไปพักนึง แล้วถามกลับไปว่าแม่ชีรู้ได้อย่างไรว่าในใจของผมรอใครคนนึง แม่ชีบอกว่าเรื่องของอนาคตและอดีตชาติไม่สามารถบอกกันได้แต่ถ้าตัวเราเชื่อว่ามีอยู่จริงนั้นคือทุกอย่างที่ผมต้องการหาคำตอบ ส่วนที่แม่ชีบอกเพราะเห็นว่าคุณช่วยแม่ชีหลายอย่างทั้งๆที่คนอื่นไม่มีใครสนใจแม่ชีเลย แม่ชีเองมีร่างประทับที่ไม่ใช่ร่างทรงเหมื่อนคนไทยหรือหมอดูที่นี่นะ สิ่งที่แม่ชีพูดไปเมื่อกี้คุณอาจจะไม่เชื่อสิ่งที่แม่ชีได้พูดออกไป งั้นแม่ชีขออนุญาติล่วงเกินความเป็นส่วนตัวนะ เขาคนนั้นอายุเยอะ เป็นผู้หญิงที่ฉลาด รักคุณมากและสนับสนุนเรื่องเรียนและทุกๆเรื่องของคุณ แล้วคุณก็รักและผูกพันมาก มากจนหาคำตอบไม่ได้ใช่ไหม ผมเองเลยตอบว่า ใช่ครับ ยังไงต่อครับแม่ชี แม่ชีก็บอกว่าถ้าอยากให้เขาหายโกธรหรือกลับมาเป็นเหมื่อนเดิมให้ไปทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวร และทำบุญให้เขาด้วย และคุณพอจะมีรูปไหม แม่ชีอยากเห็นว่าทำไมคุณถึงแคร์เขาได้มากขนาดนี้ ผมเลยตอบว่ามีครับ แม่ชีก็บอกว่าในอดีตคุณกับเขาอาจจะเกิดมาเป็นแม่ลูกกันมาก่อน ตอนนี้เขาไม่ได้โกธรคุณนะเขาอาจจะเป็นเพราะว่าเขาอยากสั่งสอนให้คุณโตขึ้นกว่านี้ คุณจะได้คิดและไตร่ตองมากกว่านี้ หลังจากวันนี้ไปคุณลองไปหาเขาที่บ้านดูอีกครั้งว่าถ้าเขาออกมา นั้นแปลว่าสิ่งที่แม่ชีพูดนั้นคือเรื่องจริง แล้วอีกไปกี่วันก็จะเป็นวันเกิดของเขา ผมเลยเตรียมเค้กไปหาที่หน้าบ้านแต่เจอลุงท่านนึง แล้วเขาบอกว่ามาหาใคร ผมเลยบอกว่ามาหาครูครับ ลุงบอกว่าวันนี้ไม่ใช่วันเกิดเขานะ ผมเลยบอกว่าผมรู้แล้วครับว่าวันเกิดเขาคือพรุ่งนี้ เพราะพรุ่งนี้ผมทำงานกลางวันผมไม่ได้อยู่แถวนี้ เลยต้องมาตอนหลังเลิกงานครับ แล้วลุงก็ถามว่าจะไปสไพร์วันเกิดด้านในไหมหรือจะให้เขาออกมา ผมเลยบอกว่าให้เขาออกมาดีกว่าครับ แล้วลุงก็เดินไปเรียกเขามาให้ เขาออกมาแล้วหั่นมาเจอหน้าผม เขายิ้มเหมื่อนที่เคยยิ้มให้ผมเมื่อก่อนเลย แล้วเขาก็บอกว่าจะซื้อเค้กมาทำไมแล้วก็ของพวกนี้อีก ปีหน้าและปีอื่นๆไม่ต้องซื้อมาแล้วนะเก็บเงินไว้ใช้ตอนจำเป็นบ้าง แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ สบายดีไหม ดูโตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย ผมกับเขาก็ยืนคุยอยู่สักพักแล้วผมก็ลาเขากลับบ้าน จนตอนนี้หรอครับเหมื่อนเดิมแล้วครับ 6ปีกว่าแล้วเท่าที่ผมนับได้นะครับ บางอย่างมันก็ตัดไม่ขาดจริงๆเลยไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเขาถึงเป็นทั้งหมดของหัวใจผม. ใครรู้หรือเจอเรื่องคล้ายๆผม บอกผมทีนะครับ
กราบขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่านและให้คำตอบผมนะครับ.