เรื่องมีอยู่ว่า จขกท เช่าหออยู่ ละแฟนก็มาขออยู่ด้วย จนย้ายมาเช่าคอนโดอีกที่ แฟนก็ช่วยจ่ายค่าหอบ้าง ไม่ช่วยบ้าง
จนล่าสุดไม่จ่ายติดกันมาประมาณ3-4เดือนแล้ว แล้วก็ไม่หือไม่อือ ทวงก็บอกไม่มีเงิน ค่าอาหารทั้งหมดเราจ่าย รวมถึงน้ำไฟอินเตอร์เน็ต
มันทำให้เราต้องตั้งใจทำงานมากๆ
ข้อดีของแฟนคือ ทำให้เรารู้สึกเป็นตัวของตัวเอง ทำอะไรบ้าๆได้โดยไม่อายคน เช่นการเต้นเบาๆเวลาได้ยินเสียงเพลงในห้าง

โดยปกติเราเก็บห้องทำความสะอาดไม่ค่อยเป็น โดยเฉพาะที่คอนโดห้องมีขนาดเล็กมาก ประมาณ23 ตรม แต่เราสองคน ทำงานที่ห้องทั้งคู่ ของเยอะเกินขนาดห้อง ไม่ว่าจะทำยังไงก็รก แล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาทำความสะอาด

บางครั้งก็จะเกิดการเกี่ยง เริ่มจากคนแรกไม่ยอมล้างจาก อีกคนก็เอามากองสุมเรื่อยๆ ไม่มีใครล้าง เคยทะเลาะกันเรื่องที่เค้าไม่ยอมล้างจาน เค้าก็จะโต้กลับมาว่าทำไมเราไม่กวาดบ้านหรือวางของรก

ต่อมาเราเลยตัดปัญหาโดยการจ้างแม่บ้านมาทำสัปดาห์ละครั้ง

ล่าสุดเรามีธุระต้องออกไปข้างนอก แม่บ้านขับรถมาจอดที่คอนโดเลยต้องเอาสลิปไปแสตมป์บัตรจอดรถที่นิติ ซึ่งเป็นคนละตึกกับที่อาศัยอยู่ และต้องเดินขึ้นบันไดไป (กฎที่คอนโดค่อนข้างแปลกและวุ่นวายนิดหน่อยค่ะ)

วันก่อนหน้านี้เราบอกเค้าไว้แล้วว่า เราต้องออกไปทำธุระข้างนอก แม่บ้านมาเค้าต้องช่วยจัดการนะ ซึ่งเค้าก็รับรู้
แต่พอแม่บ้านมาถึงจริงๆเค้าไม่ยอมขึ้นไปปั๊มตราให้ บอกว่าทำไม่เป็น ไม่รู้เรื่อง (แฟนเป็นคนเกาหลีที่พูดไทยได้ประมาณนึง )
ทีนี้เราเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบ เก็บของหนีไปห้องทำงานที่ส่วนกลาง
ตอนแรกเราคุยกับแม่บ้านไว้ว่าเรารีบมาก มีคนมารอนานมากแล้ว ถ้าแม่บ้านทำเสร็จให้ขึ้นไปที่นิติ เดี๋ยวบอกแฟนไว้ให้ขึ้นไปด้วย(คนนอกไปปั๊มเองไม่ได้ต้องให้เจ้าของหรือผู้เช่าไปแสดงตัวด้วย)

เราก็พิมพ์ข้อความไลน์ไปบอกแฟนว่าต้องทำแบบนี้นะ เค้าก็ไม่อ่าน โทรไปก็ไม่รับ ติดต่อไม่ได้จนเราที่กำลังจะขึ้นรถออกไปแล้ว ต้องกลับขึ้นไปที่ห้อง เอาสลิปไปแสตมป์บัตรให้แม่บ้าน แล้วขนกระเป๋าเค้าออกมาไว้ชั้น1 พร้อมกับบล็อคการแสกนและคีย์การ์ดเค้าไม่ให้เข้าตึก เพราะเราส่งข้อความไปบอกแล้วว่า ถ้าไม่รับสาย ติดต่อไม่ได้ ก็จะแบนตัวแสกนนะ

สรุปคือ เราไล่เค้าออกไป บอกเลิก ออกไปทำธุระ
กลับมาเค้าพยายามโทรหาเราเยอะมาก แต่ข้อความก็ยังไม่ขึ้นว่าอ่านแล้ว !?
เรารับสายแล้วแจ้งว่า เอาของไปไว้ให้แล้ว ช่วงตี1ตี2คืนนั้นเค้าพยายามไปยืมโทรศัพท์คนอื่นโทรมา บอกให้เราไปรับ แต่น้ำเสียงเค้าก็โกรธมากทุกครั้ง และด่าทอเรา หาว่าเราทำสกปรก หาว่าเราขี้เกียจทำไมไม่ทำเอง ใครเป็นคนเรียกแม่บ้านมาทำไมไม่ดูแลรับผิดชอบเอง เค้าเดินกลับมาที่คอนโดเองแต่เราไม่เปิดประตูให้ ยืนคุยกันตรงกระจกที่ชั้น1 คุยยังไงเค้าก็พยายามจะชนะ เราเลยไม่สามารถเปิดประตูต้อนรับเค้ากลับห้องได้

เราให้เงินเค้าไปเปิดโรงแรมนอน ให้โทรศัพท์เก่าเราไปใช้ เพราะในคืนนั้นเค้าบอกโทรศัพท์โดนขโมย ไม่สามารถติดต่อได้ สุดท้ายพอเรามั่นใจว่าเค้าน่าจะปลอดภัยและไม่มีข้ออ้างในการไม่คุยกันผ่านข้อความ ( เวลาโมโหมากๆเค้าจะหูดับและไม่เข้าใจเหตุผล เอาแต่ตะโกนตอบโต้ เคยตบหลังเราแรงมาก หรือตีขาแขน เรากลัวว่าถ้าเค้าขาดสติจะเผลอทำอะไรวู่วาม) เราก็เดินกลับขึ้นห้อง ปล่อยเค้าลากกระเป๋าออกไป

ผ่านมา1วัน เราคิดถึงเค้ามาก เสียใจ ร้องไห้ แต่เค้าก็ไม่ได้ส่งข้อความอะไรมา
เรารักเค้า แต่ความคิดเราไม่เหมือนกัน เราเหนื่อยที่ต้องคอยเลี้ยงดูเค้า แถมเค้าก็ช่วยวานเราเล็กๆน้อยๆไม่ได้ แค่สั่งข้าวยังไม่ยอมพูด (แต่ทีนี้ไปยืมโทรศัพท์คนอื่นโทรมาได้เฉย)

แถมปกติวันพิเศษต่างๆไม่ว่าจะเป็นวันเกิด ปีใหม่ วาเลนไลน์ ไม่เคยเตรียมอะไรไว้ให้เราเลย มีแต่เราที่เตรียมของขวัญไว้ให้ จนหลังๆเราก็เลิกให้ของขวัญเค้าแล้ว เพราะรู้สึกนอยทุกครั้งที่เค้าไม่มีอะไรให้ ไม่สนใจ แถมทุกครั้งที่มีเรื่องไม่เข้าใจกันเค้าจะไม่พูด ปิดหู เอาผ้าห่มคลุมตัว ไม่อ่านข้อความไม่รับโทรศัพท์ ถ้าเราอยากจะออกไปเที่ยวไปกินอาหาร ไม่ว่าจะอาหารวนบ้านนอกบ้าน เราจ่าย100%ค่ะ เค้าเดินตัวปลิว😣

เหมือนเราอยากได้ความรักที่คู่รักปกติให้กัน ช่วยเหลือกัน เติมความสุข แชร์ความทุกข์ แต่ตอนนี้นคือ แชร์ความสุข ความทุกข์ช่วยกันไม่ได้เลย

แต่สุดท้าย พอเราไล่เค้าออกไป สิ่งที่ได้รับมีแต่ความโกรธ ไม่มีการพยายามง้อคืนดี แถมขู่เราว่าเค้าจะไปฆ่าตัวตาย

เราสับสนและไม่รู้ว่าจะต้องปรับจูนความรู้สึกยังไง มันเหมือนโล่งที่ตัดความหนักใจออกไป ในขณะเดียวกันก็เป็นห่วง คิดถึง ผูกพันธ์ สุดท้ายเราก็ร้องไห้หนักมาก

ทำยังไงดีคะ 😭