สวัสดีค่ะ 
มีใครเคยเจอความรู้สึกแบบนี้บ้างคะ ตั้งแต่แม่เสียก็เป็นห่วงทุกอย่าง ห่วงที่สุดก็คือพ่อ เพราะพ่อต้องอยู่บ้านคนเดียวเราต้องมาทำงานหาเงินทำงานไปในหัวก็คิดถึงแต่พ่อจะอยู่ยังไง จะกินยังไง พ่อมีญาติพี่น้องก็ทีแต่คนเห็นแกได้ เห็นแก่ตัว รู้สึกท้อแท้เหนื่อยกับชีวิตมากๆค่ะ พี่น้องก็ไม่มี หันหน้าไปปรึกษาใครก็ไม่ได้ ได้แต่เก็บไว้คิดคนเดียว อยากจะออกจากงานมาอยู่บ้านกับพ่อก็หวงภาระตัวเอง แถมยังต้องมาผ่อนใช้หนี้แทนแม่อีกค่ะ ทำยังไงถึงจะผ่านช่วงนี้ไปได้ไวๆคะ รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมากๆเลยค่ะ 😔😔