อยากปรึกษาค่ะ
แฟนกับเราอายุ31ค่ะ คบกันมา1ปีแล้ว ชีวิตความรักค่อนข้างไปได้เรื่อยๆ แฟนเราเคยบอกว่าจริงจังกับเรามาก อยากจะมีวันที่แต่งงานกัน แต่ว่า2-3เดือนหลังมานี้เรารู้สึกอึดอัดใจมากเลยอยากจะปรึกษาถามความเห็นของหลายๆท่าน
1.)เราไม่ได้อยู่กับแฟนค่ะ
2.)เป็นคนที่ติดเกมส์มากๆ เล่นทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ วันไหนถ้าเราไม่งอแงจะเจอ เขาก็จะอยู่แต่บ้านแล้วเล่นเกมส์ตลอด
3.)เขาบอกว่าพ่อแม่เขาค่อนข้างหวงลูกชายค่ะ ห้ามออกไปค้างนอกบ้าน หลัง6โมงห้ามออกจากบ้าน และกลับบ้านห้ามเกิน4-5ทุ่ม
ตอนนี้ปัญหาพวกนี้มันกำลังทำให้เรารู้สึกแย่และดูเป็นคนงี่เง่า ที่เรียกร้องหาแฟนตลอดเวลา. เราเคยคุยกับเขาค่ะ ว่าทำไมต้องเล่นเกมส์ตลอด? เขาบอกว่าเขาชอบ ทำไมหนูต้องบังคับให้เขาหยุดเล่นหรือทำไมต้แงให้เขาลดมันลง เพื่อแค่ให้เขามาหา เขาบอกว่าแต่ละวันเขาพยายามแบ่งเวลาออกมาเจอเราได้4-5ชั่วโมงก็ถือว่าเยอะมากสำหรับเขาแล้ว. และเขาบอกว่าจะให้เขามาทำอะไรนานๆ เขาอยู่บ้านเล่นเกมส์ไม่ดีกว่าหรอ? ถ้าเราอยากอยู่กับเขาก็ไปหาเขาที่บ้านสิไปเฝ้าเขาก็ได้ (ในขณะที่พ่อแม่เขาค่อนข้างหัวโบราณ เราเคยไปแล้วรู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะนั่งตรงไหน หรือทำอะไรก็อึดอัดไปหมด) เขาเคยให้เหตุผลว่าเขาชอบคุยกับเพื่อนที่ไม่ต้องเจอหน้ากัน ได้เล่นเกมส์กัน. แต่สำหรับเรา เราคิดว่าเขาลืมคนตรงหน้าอย่างเราไปหรือเปล่า? ไม่อยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆหรอ? เขาก็บอกว่า มันเสียเวลาเขาค่ะ เขาบอกว่าตอนเล่นเกมส์เขาก็คุยกับเราได้ตลอดนะ โทรคุยกันได้. จากตอนแรกที่เราว่าพ่อแม่เขาไม่ให้ออกจากบ้าน หรือจริงๆแล้วตัวเขาเองที่ไม่อยากออกมากันแน่ เพราะมันมีบางโอกาสที่เราสามารถใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้2-3วันเลยค่ะได้มีโอกาสที่จะค้างคืนเพราะพ่อแม่เขาไม่อยู่บ้านแล้วเข้าอยู่บ้านคนเดียว. แต่เขาก็เลือกที่จะไม่มาอยู่กับเรา กลับกันให้เราไปอยู่บ้านเขาแทน ไปเฝ้าเขาเล่นเกมส์ จากนั้นก็ให้เรากลับบ้าน. หลังจากนั้นเขาก็ย้อนถามเรามาว่า ทำไมตอนแรกๆเราถึงโอเคที่เขาเล่นเกมส์ แต่พอมาวันนี้ถึงกลับมามีปัญหาใส่เขา? ทำไมเราไม่สามารถใช้ชีวิตหรือใช้เวลาตัวคนเดียวได้? ทำไมไม่ไปหาอะไรทำ? ทำไมถึงคิดว่าอยากให้เขาอยู่ด้วยเยอะๆ? (ก่อนที่จะคบกันเขาขอให้เราลดการเจอเพื่อน ลดการให้เวลากับเรื่องอื่นๆในชีวิตประจำวันลงเพราะเขาบอกว่าเขาเป็นคนติดแฟน กลัวว่าเราจะไม่มีเวลาให้เขา.) เขาชอบถามเราว่า เราคาดหวังอะไรจากเขา? คาดหวังเรื่องเวลา? คาดหวังว่าจะต้องให้อยู่ด้วยบ่อยๆ? คาดหวังว่าวันสำคัญเช่นวันครบรอบ หรือวันเทศกาลไหนๆต้องให้เขาทำอะไรให้?(ซึ่งที่ผ่านมาแทบไม่มีวันไหนที่เขาจะให้ความสำคัญกับมันเลยค่ะ เขาลืมไปเลยด้วยซ้ำ มีแต่เราที่ทำเพราะอยากเก็บความทรงจำดีๆที่สำคัญกับเขา). อีกอย่างหนึ่ง พอเราจะไปทำอะไรของเราบ้างจริงๆที่แบบพยายามไม่มุ่งมั่นที่เขามากไป ปล่อยให้เขาเล่นเกมส์ของเขาไป เขาก็กลับมาน้อยใจและประชดประชันเรา บอกว่าเราไม่สนใจเขา เราก็งงค่ะว่าสรุปอยากให้เราเป็นแบบไหนกันแน่? เขาเคยบอกว่า แฟนเพื่อนเขาไม่เห็นจะมีปัญหาเรื่องนี้เลย(แต่เพราะเขาอยู่ด้วยกันไงคะ ถ้าแฟนเรามาอยู่กับเรา มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้ เพราะอย่างน้อยตื่นมาก็เห็น ก่อนนอนก็ยังเห็นหน้ากันอยู่ ได้ดูแลกันไป)
จากที่เล่ามาคร่าวๆ เราอยากปรึกษาหลายๆท่านค่ะ ว่า เราควรจะทำความเข้าใจในตัวแฟนให้มากกว่านี้หรือเปล่าคะ มันเหมือนว่าเราไม่เข้าใจกับแฟนเราที่เขาเป็นแบบนี้. เราสับสนว่าเราเป็นคนที่โหยหาความรักมากเกินไปหรือเปล่า คิดถึงแฟนมากเกินไปหรือเปล่า หรือจริงๆแล้วสิ่งที่เราคาดหวังจากเค้าคือการที่เราอยากอยู่ด้วยมากๆหรือเจอกันมากๆมีเวลาให้กันบ่อยๆโดยที่ไม่จำเป็นว่า มาเจอแล้วต้องทำอะไร แค่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆ มันผิดมากไหมคะ?
ตอนนี้เราจิตตกเล็กๆค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่เราจะคอยฟังเสียงประตูทุกครั้งว่าเขาจะเปิดมาหรือเปล่า แล้วถ้าวันไหนแหนเรามาหาเราจะดีใจมาก เหมือนใจเรามันฟูขึ้นมาเลยค่ะ แต่พอใกล้เวลาที่แฟนจะกลับ เราจะรู้สึกเศร้าลงทันที แต่ไม่ได้แสดงออกให้เขาเห็นนะคะ แค่รู้สึกอยู่ภายในใจ
หลายๆท่านมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องของเีาอย่างไรบ้างคะ แล้วเราควรทำอย่างไรให้พอดีกันกับแฟนดี หรือเราควรไปทางไหนต่อดีคะ
*ถ้าเราเขียนเล่าไม่ค่อยรู้เรื่อง หรือทำให้เข้าใจยากต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
แฟนติดเกมส์หนักมากค่ะ ไม่รู้จะเดินหน้าไปกันยังไงต่อ
แฟนกับเราอายุ31ค่ะ คบกันมา1ปีแล้ว ชีวิตความรักค่อนข้างไปได้เรื่อยๆ แฟนเราเคยบอกว่าจริงจังกับเรามาก อยากจะมีวันที่แต่งงานกัน แต่ว่า2-3เดือนหลังมานี้เรารู้สึกอึดอัดใจมากเลยอยากจะปรึกษาถามความเห็นของหลายๆท่าน
1.)เราไม่ได้อยู่กับแฟนค่ะ
2.)เป็นคนที่ติดเกมส์มากๆ เล่นทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ วันไหนถ้าเราไม่งอแงจะเจอ เขาก็จะอยู่แต่บ้านแล้วเล่นเกมส์ตลอด
3.)เขาบอกว่าพ่อแม่เขาค่อนข้างหวงลูกชายค่ะ ห้ามออกไปค้างนอกบ้าน หลัง6โมงห้ามออกจากบ้าน และกลับบ้านห้ามเกิน4-5ทุ่ม
ตอนนี้ปัญหาพวกนี้มันกำลังทำให้เรารู้สึกแย่และดูเป็นคนงี่เง่า ที่เรียกร้องหาแฟนตลอดเวลา. เราเคยคุยกับเขาค่ะ ว่าทำไมต้องเล่นเกมส์ตลอด? เขาบอกว่าเขาชอบ ทำไมหนูต้องบังคับให้เขาหยุดเล่นหรือทำไมต้แงให้เขาลดมันลง เพื่อแค่ให้เขามาหา เขาบอกว่าแต่ละวันเขาพยายามแบ่งเวลาออกมาเจอเราได้4-5ชั่วโมงก็ถือว่าเยอะมากสำหรับเขาแล้ว. และเขาบอกว่าจะให้เขามาทำอะไรนานๆ เขาอยู่บ้านเล่นเกมส์ไม่ดีกว่าหรอ? ถ้าเราอยากอยู่กับเขาก็ไปหาเขาที่บ้านสิไปเฝ้าเขาก็ได้ (ในขณะที่พ่อแม่เขาค่อนข้างหัวโบราณ เราเคยไปแล้วรู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะนั่งตรงไหน หรือทำอะไรก็อึดอัดไปหมด) เขาเคยให้เหตุผลว่าเขาชอบคุยกับเพื่อนที่ไม่ต้องเจอหน้ากัน ได้เล่นเกมส์กัน. แต่สำหรับเรา เราคิดว่าเขาลืมคนตรงหน้าอย่างเราไปหรือเปล่า? ไม่อยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆหรอ? เขาก็บอกว่า มันเสียเวลาเขาค่ะ เขาบอกว่าตอนเล่นเกมส์เขาก็คุยกับเราได้ตลอดนะ โทรคุยกันได้. จากตอนแรกที่เราว่าพ่อแม่เขาไม่ให้ออกจากบ้าน หรือจริงๆแล้วตัวเขาเองที่ไม่อยากออกมากันแน่ เพราะมันมีบางโอกาสที่เราสามารถใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้2-3วันเลยค่ะได้มีโอกาสที่จะค้างคืนเพราะพ่อแม่เขาไม่อยู่บ้านแล้วเข้าอยู่บ้านคนเดียว. แต่เขาก็เลือกที่จะไม่มาอยู่กับเรา กลับกันให้เราไปอยู่บ้านเขาแทน ไปเฝ้าเขาเล่นเกมส์ จากนั้นก็ให้เรากลับบ้าน. หลังจากนั้นเขาก็ย้อนถามเรามาว่า ทำไมตอนแรกๆเราถึงโอเคที่เขาเล่นเกมส์ แต่พอมาวันนี้ถึงกลับมามีปัญหาใส่เขา? ทำไมเราไม่สามารถใช้ชีวิตหรือใช้เวลาตัวคนเดียวได้? ทำไมไม่ไปหาอะไรทำ? ทำไมถึงคิดว่าอยากให้เขาอยู่ด้วยเยอะๆ? (ก่อนที่จะคบกันเขาขอให้เราลดการเจอเพื่อน ลดการให้เวลากับเรื่องอื่นๆในชีวิตประจำวันลงเพราะเขาบอกว่าเขาเป็นคนติดแฟน กลัวว่าเราจะไม่มีเวลาให้เขา.) เขาชอบถามเราว่า เราคาดหวังอะไรจากเขา? คาดหวังเรื่องเวลา? คาดหวังว่าจะต้องให้อยู่ด้วยบ่อยๆ? คาดหวังว่าวันสำคัญเช่นวันครบรอบ หรือวันเทศกาลไหนๆต้องให้เขาทำอะไรให้?(ซึ่งที่ผ่านมาแทบไม่มีวันไหนที่เขาจะให้ความสำคัญกับมันเลยค่ะ เขาลืมไปเลยด้วยซ้ำ มีแต่เราที่ทำเพราะอยากเก็บความทรงจำดีๆที่สำคัญกับเขา). อีกอย่างหนึ่ง พอเราจะไปทำอะไรของเราบ้างจริงๆที่แบบพยายามไม่มุ่งมั่นที่เขามากไป ปล่อยให้เขาเล่นเกมส์ของเขาไป เขาก็กลับมาน้อยใจและประชดประชันเรา บอกว่าเราไม่สนใจเขา เราก็งงค่ะว่าสรุปอยากให้เราเป็นแบบไหนกันแน่? เขาเคยบอกว่า แฟนเพื่อนเขาไม่เห็นจะมีปัญหาเรื่องนี้เลย(แต่เพราะเขาอยู่ด้วยกันไงคะ ถ้าแฟนเรามาอยู่กับเรา มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้ เพราะอย่างน้อยตื่นมาก็เห็น ก่อนนอนก็ยังเห็นหน้ากันอยู่ ได้ดูแลกันไป)
จากที่เล่ามาคร่าวๆ เราอยากปรึกษาหลายๆท่านค่ะ ว่า เราควรจะทำความเข้าใจในตัวแฟนให้มากกว่านี้หรือเปล่าคะ มันเหมือนว่าเราไม่เข้าใจกับแฟนเราที่เขาเป็นแบบนี้. เราสับสนว่าเราเป็นคนที่โหยหาความรักมากเกินไปหรือเปล่า คิดถึงแฟนมากเกินไปหรือเปล่า หรือจริงๆแล้วสิ่งที่เราคาดหวังจากเค้าคือการที่เราอยากอยู่ด้วยมากๆหรือเจอกันมากๆมีเวลาให้กันบ่อยๆโดยที่ไม่จำเป็นว่า มาเจอแล้วต้องทำอะไร แค่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆ มันผิดมากไหมคะ?
ตอนนี้เราจิตตกเล็กๆค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่เราจะคอยฟังเสียงประตูทุกครั้งว่าเขาจะเปิดมาหรือเปล่า แล้วถ้าวันไหนแหนเรามาหาเราจะดีใจมาก เหมือนใจเรามันฟูขึ้นมาเลยค่ะ แต่พอใกล้เวลาที่แฟนจะกลับ เราจะรู้สึกเศร้าลงทันที แต่ไม่ได้แสดงออกให้เขาเห็นนะคะ แค่รู้สึกอยู่ภายในใจ
หลายๆท่านมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องของเีาอย่างไรบ้างคะ แล้วเราควรทำอย่างไรให้พอดีกันกับแฟนดี หรือเราควรไปทางไหนต่อดีคะ
*ถ้าเราเขียนเล่าไม่ค่อยรู้เรื่อง หรือทำให้เข้าใจยากต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ